DSCN5026

soch U) fowstająw przestrzeli przepływów to nowa fa prostronicharakterystyczna dli ery informacji, bynai®^

aiebezaiej$covi(,.P>

Nie bez powodu jednak coraz częściej dyszymy, w od^,. nlu do Meniehi, o śniicrci geografii. Będąc w domu, przed eba iiwu komputerowego monitora, fizycznie egzystujemy w jednym tylko miejscu. Jednak w sensie psychicznym czy m^J nym wszelkie granice ulegają zawieszeniu. O owej polityce oj miejscowienia tak pisał, prted paroma miesiącami, David Mor ley; .Dom nie tworzy już zamkniętej przestrzeni (...), 1^ 1 raczej, jak wskazuje Zygmunt Bauman, miejscem coraz hardziej fantasmagorycznym - elektroniczne środki komunikowania pj zwalają temu, co odlegle (fflifin 0/ tht/arj wedrzeć się do tego co bliskie MmoflAe war). Można więc powiedzieć, że media wytwarzają efekt udomowienia miejsc nam niedostępnych feg. mtsMm oj śahfrtp- Implikacją powyższego staje się kategoria teleobecności - swoiste bycie odbiorcy Internetu na dwa sposoby jednocześnie - fizycznie przed ekranem monitora oraz mentalnie - gdziekolwiek. Człowiek przed monitorem ulega zatem swoistej fragmentaryzacji, rozbiciu. Ekran okazuje się przedłużeniem zmysłów, a ich wirtualne narodziny i rozwój impli-« kują teleobecność potencjalnego odbiorcy Internetu w najodleglejszych nawet zakątkach świata (na przykład za pomocą kamer internetowych) lub w stosach informacji. W ten oto sposób dokonujemy, by rzec za McLuhanem, .dzierżawy' naszyci zmysłów¹⁰, wysyłając je mentalnie w owe wirtualne podróże.

Pojęcie mapy nawigacji czy domen internetowych, w odniesieniu do nośników informacji w Sieci, również stanowi odniesienie do świata realnego. Mapa zatem, rzekłby Baudrillard, rodzi terytorium¹². Terytorium nierealne, w którym internauci okazać się mogą bytami .swobodnie dryfującymi pomiędzy bezimiennymi ciałami"¹², pozbawionymi taktyinej cielesności.

I    U. Castclls, GMiyk inleneti Pefkhje ud Internetem, tom i zfcteczeństKn:. !lua T. Homowski. Poznań 2003, s. 233.

9    DKoriey.lłpfrdMUf wbitym Zwiecie, .KulturaRjpuJama' 2003,

v3(5t

10    K McLuiwn, Pndałśi czyli jincilmie człowiek Galaktyk Gti-tnbcrya. Poza frnbtem zblejii, tłum. K. Jakubowicz, Warszawa 197$.

II    P&r J Baudrikd, Pmjt smlafok w: M. Hopiinger ieij® lada t imakcji sjalimj, Warszawa 2002, s. 629.

12 g BeOstr. Wizjer Jo pieklą, http://Deurobotart.pl/03/teksty/beliMr/

„j-i-i-iniBiuc nercepcii, w owych wirtualnych realiach. pozo-Sliif w^SSłyiS nwlązku z kategorią środowiska hipertekstu fhwiwrfcarf enirironmenty. Poza kolejny leksykalna anaiogią. od-noszącą się do rzeczywistej przestrzeni, znaczącą cechą hipertekstu jest nieskończony collage dokumentów i rozmaitych pb ków. Jesteśmy zatem świadkami narodzin i rozwoju nowej wersji archetypicznej kategorii labiryntu- Internetowe linki okazują się bowiem wirtualną metaforą, czy też współczesnym, postin-dustrialnym wariantem antycznego mitu nici Ariadny. Stanowią tym samym, chciałoby się rzec, egzemplifikację Jungow-skiej tezy o podświadomości zbiorowej, która niejako nakazuje ludzkości powroty, odkrywanie i budzenie odwiecznych archetypów. Labirynt współcześnie najczęściej kojarzony bywa z powszechnie znanym greckim mitem o Dedalu i Ikarze. Nie powinno jednak zwolenników myśli Carla Gustawa Junga dziwić zdanie Santarcangelego, iż „labirynt pojawia się w najróżniejszych kontekstach technicznych i naukowych. i znajduje tam czasem nieoczekiwane zastosowanie"¹¹. Środowisko hipertekstu stanowi zatem kolejny, ponowoczesny wariant ujęcia owego fenomenu. Obierając za punkt wyjścia stronę główną (domową}, skupiając się na takich a nie innych linkach, odbiorca Internetu decyduje się na podjęcie ryzyka tej swoistej, niezwykłej podróży po świecie owego net-labiryntu. który można też nazwać e-labiryntem. Niejednokrotnie przyjdzie mu zbłądzić na mespenetro wanych przez niego dotąd terenach. Zdarzy się również nierzadko napotkać ślepe uliczki, oznajmujące: jPliku nie odnaleziono (/mle not F~ounrf). Ow ponowoczesny labirynt to źródło, a zarazem skutek, niczym nieograniczonej wolności poruszania się. lecz równocześnie usieciowienia. „Wizja labiryntu jest — pisze Zygmunt Bauman — manifestem na rzecz niesamowystarczaliio-śći, nieuleczalnej zależności, dobrodziejstw poddania się i rezygnacji z wolności i odpowiedzialności za jej następstwa"¹¹. Możliwość poruszania się pomiędzy poszczególnymi hipertekstami. za pomocą linkó-w, zostaje wszak bezwzględnie ograniczona przez wymierną liczbę potencjalnych ścieżek właściwych owej formie labiryntu. Labirynt ten. choć zna przecież obrany przez internautę punkt wyjścia, o czym mowa już była powyżej, sta-

13 H SantiwcangeU. Księga labiryntu. Hun I. Bukowało. Warszawa 1982, s. 365—366.

Z. Bauman, R. Kubicki. A. Zoidlor janiszcwska. Kurnanista w fu,nowoczesnym świeci*. Kos mowy o sztuce życia. nauce, śyetu sstuht i innycJi sprawach , ZYSK i S-ka. Pomań 1097. pi 5S.

Kur*r*?ur*«* otlbkirc{| ..uf Słecł”

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Slajd51 (15) IVSUMOWANIE W PRZESTRZENI Sumowanie w przestrzeni jest to algebraiczne sumowanie się&nb
Przestrzeń stanowiska pracy Przestrzeń stanowiska to przede wszystkim pole pracy: powierzchnia dla
Zadanie 9 Przeprowadzenie konwersatoriów na temat: Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego, także
I • JŁmU* * ? Sil -    ......; t .    i r:-M -to/- UatNjft fa&flćM
44 Jedyna ortogonalna baza przestrzeni [p2 to wektory e^ = (1)0),«2 = (0>1) • Punkty: OTrue x ®Fa
16 (34) Przestrzeń architektoniczna to konkretyzacja przestrzeni egzystencjalnej. Jest jej utrwaleni
18052009(008) za każdym razem pomiary dla różnych przepływów Q,. Ustalić nową nastawę zaworu Z, (zwi
image024 Rozpoczęcie sesji 1. Klient wysyła żądanie wysłania strony -► 2. Serwer wykrywa, że jest to
20 (22) Przestrzeń architektoniczna to warstwy, które utworzone są przez: przestrzeń fizyczną - brył
ORGANIZACJA WIRTUALNA Organizacja wirtualna to nowa forma kreowania struktur przedsiębiorstw, elasty
ZAGROŻENIE KARĄ •    Typizacja przestępstw Typizacia to formułowanie ustawowych
Tarowanie i modele symulacyjne Podstawowe zadania w procesie tarowanie modelu przepływów to: - reali
8 9 Przeplatanie, przeplatanie to do tańca jest zadanie. 2. Taniec przeplataniec, nóżki krzyżujemy r
Zdjęcie0250 (13) I O 34 99 i to e"Ułi: fa? rś -» %£ & y9 -s? rJi W —-►

więcej podobnych podstron