IMG—39
TAMU J. Podział hrtcydaw „ w.,^ ...
(w «*bH. u-^gipdmono Kerbi^yt^^ *
tw/rnr/riq , uprawie wa;zy*J
SpMóbdiłJtoiiahcrfcicy^
tirujw okrrfUjuct hutł^ę chemiczną hwfccydu
ńfcbitorytabotyitiy WiyłoCoA (ACC Cne)
pocł«>dit< kwasu
wyfofcsyfCToksyprapi
wcgo
cykMdacndiooy
Im C««HMr twww.pIantprotcciion.ofgHRACMOAhtral V
iohibiwy spttiy acttottunowcj
nuteolinony
,a,a^r
•nayynony
fcnyMarbanumany
obbiwy fao$yoiezy * pezewbe
fenwyofill
pochodne nocnika
iKKfaaaryny
hwwon
proftcacutBlctoronów
dwupiiyilifc
l iniMtfOKy dsydft/y paołoęortry-
IgflgmfPO)
dwifwylociny
obyflwrrfto
F, Ujtotkwe bfc«WOTybiiKywe2y Ibwamdtiw « panonc dcutu.
iruyiaoflPDSi
•yłiittMR. ńihihifccy Wnyauy
lkamnM^\ueaMinmc«
iMhiaoiidiooy
flurochSofjłfcti
Mawwzon
jfc»»>«WuyEFSr«
pochodne ętnyny
automno-w Wmimv
llufaymi
pochodne dwuniwoaniliny jpendimeulin
V IśtóbBwy aaaejtoytóacJ
ikMbammaay
utftunłin
:htoropR>fam
fbbfcÄ…wy vptery
afachlor
IMtUKhktf
metoładdor
propochte
.yip^wgo herbicydu oraz o jego przemieszczaniu się w roślinie decydu*
Po dourciu do komórki herbicydy podlegają przemianom J&tpfo ich rozkładu (inaktywacji). Niekiedy w trakcie tych przemian po-(^<wiwryk»dziej frtotoksycznc niż forma wyjściowa zw iązku.
L jttinkó# odpornych metabolizm herbicydu przebiega wystarczająco szyb-ingerencji preparatu u procesy życiowe rośliny. Znane są również ^ibwane ęractjtnue różnice we wrażliwości na działanie niektórych herbi-,;:ł KEą’thy odmianami jednego gatunku warzywa, np. pomidora i ziemniaka Cyklohckscndiony i pochodne kwasu arylofcnoksypropionow ego, ^«r.'aiKZgfamiaic> darni, niszczą rośliny należące do rodziny traw. Większość jflófl* dwuliścicimych jest odporna na ich działanie dzięki wytwarzaniu dodał-^i«k cbnbcT>^yczn>ch dla organizmów eukariotycznych enzymów, które achmłją ntsczę kwasów tłuszczowych w obecności herbicydu.
%i$cicj selektywne działanie herbicydu jest widoczne w określonym za* iitsedwtk: użycie dawki zbyt małej nie zniszczy chwastów, natomiast użycie ódiAyt toźtj może doprowadzić do uszkodzenia rośliny uprawnej. Z kolei wy-stok dwek herbicydów doglcbowych winna być dostosowana do wielkości kom-jkuu wpcyjncgo gleby. Na glebach zwięzłych oraz próchniczych dawki powinny V *Xkue, ponieważ kompleks sorpcyjny tych gleb wiąże więcej preparatu nil Mm?kVs gleb piaszczystych i zawierających mało próchnicy. Z tego względu na {libidi tortowych hardziej przydatne są preparaty dolistne, zaś dogkbowc mogą fcytsimanc z uwzględnieniem górnej granicy zalecanych dawek. Niektóre het-hcyćy ^Mocoptofam, tctfturalinaj są sotbowane przez torfy w tak dużym stopniu,
* mc powinny być na nich stosowane. Selektywność pozycyjna wielu herbicydów fegkkwych jest uzależniona od typu gleby oraz opadów atmosferycznych. Pod* cm dużych opadów \ na glebach przepuszczalnych preparaty tc mogą być wmyte w $$»pubianc przez korzenie rośliny uprawnej. Dostateczna wilgotność gleby jest natomiast niezbędna do dobrego działania większości herbicydów doglcbowych,
; Wie dopiero po przejściu do roztworu glebowego mogą być pobrane przez korze-
Ńę chwastów. . ,
Kólejny czynnik - temperatura ma wpływ na tempo przebiegających w rota procesów życiowych, a w zwitku z tym także na aktywność oraz setektyw*
Wyszukiwarka