Jestem dziewczynką, jestem chłopcem
: 126. i_ |
Włącza wątki seksu w zabawy z rówieśnikami. | |
i 127. |
Bawi się w zabawy włączające dotykanie ciała rówieśnika (np. w doktora, szpital itp.). | |
, 128. |
Naśladuje dźwięki o charakterze seksualnym (wzdychanie, sapanie). | |
| 129. |
Mówi w kuszący, uwodzicielski sposób. | |
: 130. |
Naśladuje zachowania seksualne, używając zabawek (pistoletów, lalek) lub inych przedmiotów (jedzenia, patyków). | |
| 131. |
W zabawie udaje, że lalki uprawiają seks. | |
132. |
Naśladuje kontakty seksualne w zabawie z innymi dziećmi. | |
N. |
Podejmowanie zachowań opiekuńczych/rodzicielskich | |
i 133. . |
Mówi o chęci/potrzebie opiekowania się swoim rodzeństwem. | |
134. |
Mówi o chęci/potrzebie opiekowania się swoimi rodzicami (jednym z rodziców). | |
135. |
Zachowujesię opiekuńczo wobec rodzeństwa. | |
136. |
Zachowuje się opiekuńczo wobec innych dzieci (np. w przedszkolu, na placu zabaw, podczas uroczystości rodzinnych). | |
137. |
Zachowuje się opiekuńczo wobec rodzica/rodziców. | |
' 0- |
Inne zaobserwowane zachowania dziecka | |
138. | ||
139. ! | ||
140. | |
Każdy człowiek posiada indywidualny kontekst rozwoju, wynikający z interpretacji i osobistych odczuć na temat wzajemnej interakcji środowiska wewnętrznego i zewnętrznego. Środowisko zewnętrzne tworzą otoczenie fizyczne i środowisko społeczne -członkowie rodziny, rówieśnicy, rozmaite grupy społeczne oraz instytucje narzucające system norm (Brzezińska, 2000). Na poszczególnych etapach życia grupy te mają różny wpływ na rozwój i przejawy seksualności. Dla przyswojenia wzorców zachowania najistotniejsza jest powtarzalność doświadczeń, które je generują i wzmacniają. Zatem najważniejszymi źródłami wpływów będą konteksty rozwoju dziecka stale obecne w jego życiu - oprócz wyżej wymienionych będą to: język, środki masowego przekazu, literatura, sztuka. Jednakże najwcześniej wpływ na tę sferę wywiera rodzina.