p2190449

lictw*

czyni to poprzez izolowanie ocoby pojmowanej tylko jako sj na sobie i swoim własnym dobru, ktdre róa nict w izolacji od dobra innych, a takie od dobra wspóloefo. ma w lym ojęcio charakter wręcz przeciwstawny względy -j jednostki a jej dobra, a w każdym tacie charakter samo jy- i defensywny. Działanie wspólnie at innymi, podobnie jak § lnie z nimi. jest — wedle indywidualizmu — koniecznoicią,

a się poddać, konieczności <*59 jednak nie odpowiada właściwość jednostki Ani tet działanie > bytowanie innymi tadnej takiej właściwości ⁿ*^c i jej nic rozwija,

dła jednostki tylko Iródlem ograniczeń. a nawet biegoneai

Wspólnota, jeśli powstaje. to w tym cela. aby zyć dobro jednostki wśród tych „innych”. Oto w wielkim skrócie iwfska indywidualistycznego, którego poszczególnych odmian | — tutaj jul nie rozwijamy - Implikację lego stanowiska stanowi uczestnictwa w znaczeniu. jAkic tAmu pojęciu nadaliśmy ma takiej właściwości, która by umożliwiała osobie spełnianie siebee w działaniu „wspólnie ac innymi”.

yH „odwrócony

idywłduallzm*

zenie uczestnictwa stanowi równieZ implikację stanowiska prze* Totalizm czy teZ anty-indywidualizm jest, można tak powiedzieć. irriK.m d rróours**. Dominuje w nim Potrzeba zabezpieczenia się H. w której upatruje się zasadniczo wroga wspólnoty oraz Ponieważ zakłada się. *<p w jednostce tkwi tylko dążenie owego, a nie ma Żadnej dyspozycji do spełnieniu siebie w I bytowaniu „wspólnie a& innymi", Jednej właściwości uczestnictwa, lkie dobro wspólne moZe powstawać tylko na drodze ogranicześ Przyjmuje się * góry takie tylko znaczenie dobra wspólnego. Nse to BBB dołu o. łrtiw*. jej odpowiada, które zdolna jest samodzielnie ae* uczestnictwa, ale musi ono przeszkadzać jednostce i ccao realizacje dobra wspólnego musi polegać na wylesi to zaów bardzo pobieżny akrót myślenia i postępowania wedle if* —>9 Bsasly w■ Jisalistyczncj

- tylko

krstsici chodzi

w której łsatw«

dopatrzyć się założę*

_łrsKy _Ł przeciwnej strony i dla celów przeciwstawnych. __frł ^ zabezpicc^ni* dobra jednostka przed wspólnotą.

UaUTMCTWO

polarnie * jtk potwierdzą różne doświadczenia historii * o abcrpie-Vj(_się przed jednostką w imię swoiście pojętego dobre wspólnego. Jed-« obo tych orientacjach, w obu systemach myślenia i postępowań, odnajdujemy identyczny sposób myślenia o człowieka.

Koncepcja człowieka w indywidualizmie I totalizmie

iigjj,) sposób ten określić jako a- lub anty-personalistyczay. Znamienae Mice dla personnlistycznego sposobu myślenia jest przekonanie o zdolności \ysaictwa. która właściwa jest osobie. Rzecz jasna, ii zdolność tę trzeba ^izować. trzeba ją kształtować i wychowywać, aby dojrzała. Człowiek kpfita nie tylko „z natury” bytuje wspólnie z innymi i musi teł wspólnie ilai działać, ale może w działaniu i bytowaniu .wspólnie z innymi* właściwą sobie dojrzałość, która jest zarazem istotną dojrzałością nioby- Dlatego też każdemu człowiekowi trzeba przyznać zasadnicze prawo jo drirlwns, czyli wolność czynu. który spełnując, oaoba jpefcia zarazem siebie. Sens tego prawa oraz tej wolności tkwi w przekonana o wartości pereonalittycznej czynu ludzkiego. Na gruncie tej wartości i ze •tjlędu na nią człowiekowi przysługuje całkowita woloość działania. Wy-siduljzni. anty-indywjdnilizm oraz ich błędne implikacje muszą tutaj zostać nUnczooe. Owa całkowita wolność czynu ze względu na jego wartość peno-italistyczną warunkuje porządek etyczny i równocześnie zasadniczo o Sn urnowi Natomiast porządek etyczny wnosi w czyny ludzkie - zwłaszcza w orbicie działania „wspólnie z innymi” - te determinacje, a więc i nm cm które wynikają z wartości i norm ściśle etycznych. Detemuaacje owe orz ograniczenia nie są jednak przeciwne wartości personalistycznej: tylko w dobru moralnym osoba spełnia siebie, zło jest zawsze jakimś niespełnre-m. Rzecz jasna; człowiek ma wolność działami ma prawo czyni ale nie mprewa czynienia źle. W tym kierunku idzie determinacji która wynika z równocześnie jednak odpowiada porządkowi personalistycznenm.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wojtyla11 314 OSOBA I CZYNIndywidualizm jako zaprzeczenie uczestnictwa Indywidualizm czyni to poprze
Uzyskuje się to poprzez wprowadzenie funkcji wag oznaczonych jako u, v, w. Mnożąc każde równanie pop
page0094 90 czemu oni to pragną się zadowolnić ogólnym tylko rzutem oka na skalę umysłowości zwierzę
17265 Manga?ntasy rysowanie jest łatwe7 Elfickie ubranie to połączenie elegancji i funkcjonalnośc
p2190454 31 ODM I CZYN ulubi iij mc tylko spetou to. co do mego naloty z racji członkostwa wspSteWt,
Pozytywizm 195 W gruncie rzeczy problem pozytywizmu można sprowadzić — jak czyni to Janusz Skarbek —
s134 (3) tantem omawianej rodziny, który czyni to idealnie, jest lis. Pozostawia on często łańcuszek
IMGf20 Polimeraza DNA nie może rozpocząć syntezy całkowicie nowego łańcucha, czyni to PRYM AZA •
SO2 2 3 2 12. Swtatło to: A) poprzeczna fala mechaniczna. B) pod
s134 (3) tantem omawianej rodziny, który czyni to idealnie, jest lis. Pozostawia on często łańcuszek
kultury prymitywne, trzeba spoglądać na nie „z oddalenia”, jak czyni to antropologia fizyczna, prahi
HPIM4388 42 AUksandcr Mart tery t miasteczku). Po szóste, sytuację pojmować można jako — by wyrazić
HPIM1430 96 nu ilVłł MAI! IMÓ związane z jej poayęją i n»lą. Jeśli lak czyni, to tym samy
Wojtyla21 324 OSOBA I CZYN solidarny nie tylko spełnia to, co do niego należy z racji członkostwa ws

więcej podobnych podstron