39047 Słownik Polsko Norweski1

hofteholder 362 hovedkontor

hofteholder m. przepaska, pas. hogg n. patrz hugg. hoggorm m. zoo/, żmija, hogst m. patrz hugst. hoi! mar. halo tam! hołd n. (tak) chwyt, ujęcie; (fasthet) moc, trwałość; (avstand) zasięg, odległość; (krets) grono, towarzystwo, środowisko, holdbar pm. (om bruksgjenstand) trwały; (pastand) obronny; (grunn) ważny; (varig) trwały;

het m. trwałość, holde cz. trzymać; ~ seg wstrzymywać się; (vare) konserwować, zachowywać się. holdeplass m. (buss-, etc.) przystanek; (drosje-) postój taksówek.

holdepunkt n. podstawa, zasada, holdning m. (innstilling) pozycja, stanowisko, zachowanie; (kroppsforing) postawa, holdningslos pm. wahający się. Holland Holandia, hollandsk pm. holenderski, hollender m. Holender, holme m. wysepka, holt n. gaj, lasek, homerisk pm. homeryczny, homerycki.

homofil pm. homoseksualny; ~i m. homoseksualizm, homogen pm. homogeniczny, jednolity, jednorodny, homoseksuell pm. homoseksualny; (kvinnelig) lesbijski.

hone cz. wyszlifować. honning m. miód. honnor m. honor, cześć, zaszczyt, honojrar n. honorarium, wynagrodzenie; ~rere cz. wynagradzać; (veksel) honorować.

hop m. stos; (flokk) natłok, tłum; ~e seg opp cz. sypać stos. hopp n. skok, sus; hoyde~ skok wzwyż; lengde~ skok w dal. hoppbakke m. skocznia narciarska, wzgórze skokowe, hoppef./m. zoo/, klacz, kobyła; cz. skakać.

hor m. cudzołóstwo; ~e m./f nierządnica; cz. uprawiać nierząd, horisont m. horyzont, widnokrąg; ~al pm. horyzontalny, hork m. zool. jazgarz (ryba), hormon n. hormon, hom n. róg; ~et pm. rogaty, homhinne m. anat. rogówka; --betennelse m. med. zapalenie rogówki.

horoskop n. horoskop, horr m. zool. patrz harr. hortensia m. bot. hortensja, hortulan m. om. ortolan. hos pi. (stedet man oppholder seg) u; (samhorighet) na. hose m. pończocha, hosianna bibl. hosanna, hospital n. szpital, hospits n. zajazd, przytułek, hoste m. kaszel; cz. kaszleć, hostie m. relig. hostia, hoteli n. hotel. hov m. zool. (hest) kopyto. hoved- pm. główny. hovedarving m. dziedzic prawowity, spadkobierca. hovedbestanddel m. główny składnik.

hovedbygning m. główny budynek.

hovedgate/./m. główna ulica. hovedinngang m. główne wejście. hovedkontor n. główne biuro, centrala.

hovedkvarter n. mil. główna kwartera.

hovednokkel m. klucz uniwersalny.

hovedperson m. główna osoba. hovedpostkontor n. główna poczta.

hovedrolle m. główna rola. hovedregel m. główna reguła. hovedsak m. główny punkt. hovedsakelig ps. głównie. hovedsetning m. gram. główne zdanie.

hovedstad m. stolica. hovedvekt m. nacisk; legge ~vekt

pa kłaść nacisk na. hoven pm. obrzmiały, obrzękły; fig. arogancki; ~het m. nabrzmiałość; fig. arogancja. hovere cz. triumfować. hovmester m. główny sługa. hovmod n. arogancja; pycha, duma.

hovne opp cz. puchnąć, obrzmiewać. hud m. anat. skóra, cera. hudlege m. dermatolog, specjalista chorób skórnych, hudpleie m. pielęgnacja skóry, hugg n. cięcie; ~e cz. ciąć, rąbać, huggestabbe m. cięty pniak, huggorm m. zool. żmija, huggtann m. zool. kieł. hugst m. cięcie, ścinanie, huk m. hak; sitte pa ~ przycupnięcie; ~e seg ned cz. kucniąć.

hukommelse m. pamięć, hul pm. pusty; zagłębiony, hulder/. czarodziejka, wróżka, hule m. jaskinia, pieczara, hule ut cz. zagłębiać, drążyć, hulhet m. wydrążenie, pustość.

hulk n. szloch; ~e cz. szlochać, łkać.

hull n. dziura, jama; ~et pm. pełen dziur, dziurawy, hullemaskin m. dziurkacz. hulmal n. miara pojemności, hulning m. zagłębienie, depresja, hulrom n. zapadlina. hulter: ps. ~ til bulter bezładnie, łapcap.

huloyd pm. z zapadłymi oczami, human pm. ludzki, humanitarny. human|isme m. humanizm; ~ist w. humanista.

humle/. zool. trzmiel; bot. chmiel, hummer m. zool. homar, hummerklo/./m. kleszcze homara, hummersaks/./m. patrz hummerklo.

humor m. humor; ~ist m. humorysta, żartowniś; ~istisk pm. pełen humoru, hump f./m. wypukłość, humpe cz. kuleć, utykać. humpet(e) pm. wyboisty, humus m. humus, próchnica, humor n. usposobienie, nastrój; vaere i godt ~ być w dobrym nastroju, hun z. ona.

hund m. zool. pies; jakt~ m. pies myśliwski.

hundedager Imn. kanikuły, hundehus n. psiarnia. hundevakt m. mar. straż od 24-04. hundeveddelop n. wyścigi psów. hundre num. sto; ~del m. setnia. hundreirsldag m. setna rocznica; ~jubileum n. stulecie, setna rocznica.

hundse cz. znęcać się. hunger m. głód, łaknienie, hungersdod m. śmierć głodowa.

39047 Słownik Polsko Norweski1

39047 Słownik Polsko Norweski1

39047 Słownik Polsko Norweski1

39047 Słownik Polsko Norweski1