P1100627

192 Kram omy atfikry|Mfci pęmśt    umowaM w mśtńe pjrtfciowj ■wnau—WMfa tmmmyn tyj

minowane czynnikami mezogospodarczymi i mikrogospodarczymi jest okrefla^ przez zmienność stopy zwrotu danego papieru wartościowego, której przyczyną^ te czynniki. Ryzyko specyficzne dotyczy konkretnych papierów wartościowych a więc ma charakter unikalny dla każdego waloru.

Skutkiem dywersyfikacji portfela papierów wartościowych (tzn. rozbicia port. feła inwestycyjnego na 2.3,4 lub więcej mniejszych składników) może być znacz, na redukcja ryzyka całkowitego, ale nie może ono być całkowicie wyeliminowane, Może zostać zmniejszone tylko ryzyko unikalne (specyficzne) dla spółki przy wb. fciwym (skutecznym) zróżnicowaniu walorów w portfelu inwestycyjnym. Nito. miast ryzyka rynkowego nie można uniknąć przez dywersyfikację. Wynika z tego, że dobór liczby składników portfela ma wpływ na możliwości eliminacji (minima, lizacji) ryzyka. Inwestowanie w jeden papier wartościowy powoduje większe ob-ciążenie inwestycji kapitałowej ryzykiem. Z kolei, wzrost liczby składników (walorów) w portfelu znacznie redukuje ryzyko, ale tylko do pewnego stopnia. W przy. padku wielu sektorów stanowi to około dwudziestu różnego rodzaju akcji spółek. Jest to możliwe, ponieważ często kryzys w jednym sektorze występuje równocześnie / koniunkturą w innych. Właśnie dywersyfikacja inwestycji kapitałowych umożliwia neutralizację tych niepożądanych przez inwestora zjawisk (rys. 9.1).

Ograniczanie ryzyka przez dywerayfikacjf portfela inwestycyinego

Uczta pepiatow wartofctowycft w portfelu

^Źr4<*o|2H86|

| analogii do wcześniejszych rozważali należy ustalić zależności między R petn wyłącznym akcji i ryzykiem rynkowym a ryzykiem podlegającym |H pftjji. Zależności te mogą być przedstawione w następujący sposób;

Ryzyko Ryzyko Ryzyko rynkowe    Ryzyko specyficzne

wyłączne a całkowite » niedywercyfiko* + dywenyfiko akcji    akcji    walne    wite

i    i    i

Wariancja    Współczynnik    Ryzyko

beta    podlegające

ograniczeniu (9.19)

Miarą ryzyka całkowitego jest zatem wariancja stopy zwrotu papieru narto Nowego, a miarą ryzyka rynkowego jest współczynnik bela (|J). Jednocześnie ist-sieje istotna zależność między ryzykiem rynkowym a ryzykiem dyweisyfM-

II*

Współczynnik beta (tzw. współczynnik agresywnośa akcji) jest miarą inz-Ilości dochodu z danej akcji na statystyczną zmienność całego rynko papierów wartościowych, czyli jest miarą jej wrażliwości w stosunku do akcji przeciętnego rynka. Pojęcie akcji przeciętnego ryzyka jest utożsamiane z akcją wykazująca Kodencje do zmian kursu (stopy zwrotu) w górę i w dół wraz z ogólną tendencją na rynka giełdowym. Tendencja ta znajduje odzwierciedlenie w konkretnym indeksie tynku giełdowego (np. WIG. Dow-Jones). Współczynnik beta informuje, o ile procent w przybliżeniu wzrośnie stopa zwrotu danej akcji, gdy stopa zwrotu indeksu tynku (portfela rynkowego) wzrośnie o 1%. Współczynnik ten dla danej akcji (portfela) może przyjmować różne wartości odzwierciedlające silę i kierunek jej te* akcji na zmiany indeksu giełdowego. Interpretacja tych wartości jest bardzo istotna przy omawianiu teorii portfela inwestycji kapitałowych (model jcdnooyMikoty Sharpea, model wyceny aktywów kapitałowychCAPM).

W empirycznej weryfikacji współczynniki beta Hej akcji (ft). będące względną miarą ryzyka tynkowego, ustala się na podstawie danych statystycznych a pomocą następującej formuły;

■

b9s--    <*»

”    A

r»l

Kowariancja akcji i indeksu rynkowego(cov(fy Vj

Wariancja indeksu rynkowego(o^)

Wyszukiwarka