W miednicach kostnych budowy nieprawidłowej czworobok Michaelisa ma kształty zmienione.
A
B
c
Ryc. 18. Kształty czworoboku Michaelisa w przypadku: A - miednicy płaskiej krzywiczej; B - miednicy typu męskiego; C - miednicy ogólnie ścieśnionej; D - miednicy asymetrycznej.
Poza podanymi wymiarami zewnętrznymi miednicy, mierzonymi u kobiety ciężarnej lub rodzącej, można za pomocą innych pomiarów zewnętrznych
uzyskać bezpośrednie odległości dotyczące płaszczyzny wychodu miednicy
mniejszej.
■ Wymiar między guzami kulszowymi - 11 cm.
■ Wymiar od dolnego brzegu spojenia łonowego do wierzchołka kości guzicznej - 9cm.
E
Uzupełniające w ocenie wielkości oraz symetrii miednicy kostnej są odległości między górnymi kolcami biodrowymi: skośny zewnętrzny prawy 122 cm./, mierzony od prawego tylnego do lewego przedniego oraz skośny zewnętrzny lewy /21,5 cm,/, mierzony od lewego tylnego do prawego przedniego.
Badanie położnicze zewnętrzne - chwyty położnicze Leopolda
Imanipulationes obstetriciae Leopold!
Cel badania:
• określenie położenia, ustawienia i ułożenia płodu, o ustalenie co jest częścią przodującą © w jakim stosunku jest część przodująca do kanału rodnego.
Badanie to Wykonuje się po raz pierwszy przy rozpoczęciu prowadzenia porodu, a następnie tyle razy, ile potrzeba dla potwierdzenia rozpoznania.
Przed rozpoczęciem badania należy poinformować rodzącą o jego celu-W czasie badania nie należy niepotrzebnie obnażać rodzącej.
Badający staje twarzą do rodzącej z jej praw;ej strony. Kobieta rodząca jes1 ułożona na plecach z lekko podkurczonymi nogami /zapewnia to zniesieni^ nadmiernego napięcia mięśni brzucha i dla osoby badanej będzie łatwiejsze dtf zaakceptowania/. Przed badaniem kobieta rodząca powinna oddać mocz. Pierwszy chwyt Leopolda - ma na celu ocenę wysokości dna macicy i określenie, jaka część płodu w nim się znajduje.
Technika wykonania: palce obu rąk zagłębiają się w powłoki brzuszne na wysokości dna macicy. Układając palce ręki lewej na granicy dna macicy, oceniamy jego wysokość w stosunku do wyrostka mieczykowatego. Następnie za pomocą obu rąk ułożonych na dnie macicy obmacujemy dno po prawej i lewej stronie w celu stwierdzenia, jaka część płodu znajduje się w dnie. W 95% przypadków są to pośladki płodu, w 3% jest to główka płodu. Główkę bada się jako kulistą twardą część, pośladki jako dość dużą część mniej twardą niż główka. Jednocześnie można uzyskać potwierdzenie, co się znajduje się w dnie po wykonaniu wszystkich chwytów.
Ryc.19.1 Chwyt Leopolda.
Drugi chwyt Leopolda - ma na celu określenie, jakie części płodu znajdują się po obu stronach macicy, czyli jakie jest ustawienie oraz położenie płodu. Technika badania: stojąc jak przy i chwycie obie ręce należy ułożyć równolegle do siebie w połowic długości trzonu macicy. Jedna ręka przytrzymuje, a druga ruchami okrężnymi obmacuje bok macicy, najpierw jeden a potem drugi.
39