222 (64)

222 (64)



222 OBLICZAŃ IL KUNSIKUKCYJ.NL

-4- 0,25 mm i grubości sekcji 2 -f* 2,5 mm sekcje takie są zupełnie dostatecznie wytrzymałe mechanicznie pod warunkiem, że końce przewodu sekcji są przymocowane nitką.

4. Wyprowadzenie końców uzwojeń

Przy średnicach przewodów nie mniejszych niż 0,2 -r- 0,5 mm do wyprowadzenia końców uzwojenia moi* służyć przewód samego uzwojenia. Dla zabezpieczenia wyprowadzeń przed obłamaniem się w czasie magazynowania lub montażu lepiej jest wykonać je z giętkiej i cienkiej izolowanej linki. Gdy przewody uzwojenia są cienkie, wyprowadzenie wykonuje się niekiedy w postaci jednożyłowych izolowanych przewodów o średnicy 0,2 -j- 0,3 mm, przylutowanych do końców uzwojeń. Wyprowadzenie powinno być owinięte na cewce jednym* lub dwoma zwojami, dobrze przylutowane do przewodu uzwojenia cewki, a miejsce przylu-towania powinno być dobrze izolowane złożonym we dwoje paskiem papieru lub cienkiej ceratki zaklejonych kroplą lakieru izolacyjnego. Wyprowadzenie powinno się lutować tak jak i przewody wewnątrz cewki — dobrym lutem zawierającym dostateczną ilość ołowiu, przy użyciu pasty bezkwasowej, np. dobrej kalafonii. Używanie past tłuszczowych zawierających kwasy jest niedopuszczalne, ponieważ prowadzi po pewnym czasie do utlenienia miejsca spojenia, a nawet do oderwania się przewodu. Aby wyprowadzenia nie rozrywały się przy przypadkowych naciągach, powinny być one dobrze przywiązane do cewki transformatora kilkoma zwojami mocnych nici. Dla izolacji i mechanicznej ochrony na wyprowadzenia nakłada się zwykle przepojoną lakierem koszulkę izolacyjną o odpowiedniej średnicy lub też rurkę chlorowinylową. Koszulek gumowych nic należy stosować do tego celu, ponieważ siarka zawarta w wulkanizowanej gumie tworzy na powierzchni przewodu siarczki miedzi przenikające w głąb, co czyni przewód kruchym i łamliwym.

Końce warstwowych uzwojeń małych transformatorów nawiniętych na korpus z kołnierzami wyprowadza się przez przewidziane w kołnierzach otwory rozmieszczone tak, aby łatwo było wykonywać odpowiednie

W

o

a o

Hi

0—^

Rys. XV.15. Listewka z końcówkami nitowanymi (rys. górny) i z piórkami (rys. dolny)


połączenia i wmontowywać transformator do urządzenia. W transformatorach na duże napięcia robocze końce wyprowadza się zwykle bezpośrednio z sekcji bez przeprowadzania przez kołnierze korpusu, aby miejsce wyprowadzenia znajdowało się jak najdalej od rdzenia transformatora.

Po złożeniu transformatora i połączeniu końców jego sekcji te połączenia, których nie łączy się z obwodami zewnętrznymi, izoluje się przez nałożenie na nie rurki izolacyjnej i przyklejenie jej lakierem, końce zaś łączone z obwodami zewnętrznymi przyłącza się do odpowiednich zacisków lub końcówek umożliwiających dogodne i dobre łączenie wyprowadzeń z przewodami montażowymi urządzenia. W małych transforma-toiach sio uje się do tego celu tzw. piórka lub końcówki lutownicza' .Jeden z rodzajów takich końcówek lutowniczych pokazano na rys. XV.15

Piórka takie i końcówki są wytłoczone z cienkiej blachy mosiężnej i są na obu końcach ocynowane. Do jednego z końców przylutowujc się wyprowadzenie, do drugiego zaś — przewód montażowy. Piórka przymocowuje się do listwy z materiału izolacyjnego bezpośrednio lub za pomocą wykonanych w nim wąsów, końcówki lutownicze zaś — za pomocą nitów rurkowych lub pełnych. Listwę izolacyjną z piórkami lub końcówkami lutowniczymi przykręca się lub przynitowuje do listew ściskających rdzeń transformatora (rys. XV. 15)..

W transformatorach ekranowanych z zewnątrz w celu uproszczenia nakładania i zdejmowania ekranu stosuje się niekiedy tzw. piórka przepustowe, w postaci zwiniętych w rurki cienkich pasków mosiężnych mających u góry kształt korytek. Dolny koniec piórka wprasowuje się w brzeg kołnierza korpusu, a po nawinięciu uzwojenia wkłada się w piórko i zalutowuje w nim przewód wyprowadzający. Po złożeniu transformatora końce piórek, do których mają być przylutowane przewody montanowe. przechodzą przez otwory w ekranie. W celu odizolowania piórek od ekranu na piórka nakłada się rurki izolacyjne.

W transformatorach wielkiej mocy na wysokie napięcia robocze końce wyprowadzające uzwojeń przylutowuje się do grubego, miedzianego przewodu lub taśmy zamocowanej jednym końcem na kołnierzu korpusu jak najdalej cd rdzenia, a jeszcze lepiej na samej sekcń. Drugi koniec taśmy lub przewodu przylutowuje się do końcówki kablowej przymocowanej nakrętką izolatora ustawionego na kątowniku stalowym lub na płaskowniku ściągającym jarzmo transformatora. W transformatorach olejowych taśmę lub przewód wyprowadzający zaopatruje się w końcówkę kablową wkładaną pod nakrętkę izolatora przepustowego ustawionego na pokrywie skrzyni olejowej; do pokrywy tej przymocowuje się i sam transformator.

Przewód montażowy, również zakończony końcówką kablową, przymocowuje się drugą nakrętką do tego samego izolatora.

XV.3. Pojemność własna transformatora

Uzwojenia transformatora w postaci izolowanych przewodników zwiniętych w cewki mają duże własne pojemności rozłożone. Prócz pojemności rozłożonej uzwojeń transformator ma szereg innych pojemności (rys. XV.16a) — pojemność międzyuzwojeniową, pojemności między uzwojeniami a rdzeniem, między uzwojeniami a ekranem.

Wszystkie powyższe pojemności oddziaływają na charakterystyki częstotliwościową i fazową transformatora; w większości przypadków pojemności te mogą być zastąpione jedną równoważną pojemnością włączoną między końce uzwojenia wtórnego i dającą takie -same efekty jak wszystkie te pojemności łącznie (rys. XV.16b). Ta równoważna pojemność C„ nazywa się pojemnością własną transformatora. Wartość jej można łatwo zmierzyć lub obliczyć na podstawie pomiarów'. Bezpośrednie obliczenie pojemności własnej jest bardzo złożone i niedokładne i dlatego nigdy nie jest stosowane w praktyce.

Jak wynika z pierwszej części niniejszego podręcznika .przekładnia zwojowm transformatora wejściowego lub międzylampowego, a zatem i wzmocnienie stopnia z takim transformatorem, są tym większo. i,n mniejsza jest pojemność obciążająca wtórne uzwojenie. Ponieważ zasadniczą częścią lej p ■•emnośei jest pojemność własna C„ tiansfoi mali ■


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0004 4 44. Oblicz: a)
SeriaSztuka świata Tom 17 Słownik terminologiczny sztuk pięknych A-K 372 s„ 598 il. kolor. Format 25
IMAG0223 Przykłady Obliczyć maksymalną rozdzielczość 15“ monitora, o rozmiarach plamki rAwnej 0,25 m
projekt3 hane Obliczania i szkice Wyniki ęSiiieifc tłoczka p Nt 809 N </, = 25 mm AŻ, 809 p ~ 1,
star 25 ppoz rys □ il Samochód Star 25 GS8AM 2000,8 » 8 TVD 028
27 (760) Biblioteczka Opracowań Matematycznych Obliczamy statystykę kontrolna: , = ^7^89.25 - 280^ S
ppc — 4.64 [MPa] Obliczenie parametrów pseudo-zredukowanych. odpowiednio zależności (3.7) oraz (3.8)
438 (11) - 438 - c) Wrażliwości 3 rzędu Do obliczenia wrażliwości 3 rzędu wystarczą [25] wyniki anal
74790 Mechanika 2 Mechanika wytrzymałość materiałów Obliczanie belek na zginanie 25.03.2009 Wykład n
myszka 2 Oblicz i pomaluj zgodnie z objaśnieniem: 7,9,40 I^H40,25 MM 5,8,36,42,54,3 ^M
wMwy//- Inu> wul-^iyi tomy: • Mr rtnuMIwo » <*• Ił -    n» orno., <* 25 -
Obraz (1314) Z tego samego wzoru można łatwo obliczyć, iż przy rentowności 4,25% cena odsprzedaży wa
file2 u *•>!*• 2, C mnnn aCimoctii 10 MOruiion 8 (puc. 222 6).K0-11 (no pnnnopTy moi mm 2) KI 2
Obraz (1314) Z tego samego wzoru można łatwo obliczyć, iż przy rentowności 4,25% cena odsprzedaży wa
jących na wartościach modułu sprężystości masywu skalnego, obliczonych ze wzoru Eg = 25 logQ

więcej podobnych podstron