278 279
gdyż w przypadku większych możliwości intelektualnych można te wymagania przekraczać, zapewniając warunki do optymalnego rozwoju wszystkim dzieciom.
W początkach naszego stulecia propozycjami z tego zakresu był plan Winnetki, plan daltoński. Bardziej współczesnymi propozycjami jest koncepcja nauczania indywidualizującego1, tzw. delenych tried2, organizacja pracy zróżnicowanej uczniów3.
Inną koncepcją z tego zakresu jest również propozycja L.K. Ri-shopa4. A oto podstawowe założenia tej koncepcji.
Obecnie dokonuje się podziału na określone klasy na podstawie przede wszystkim wieku dzieci. Można byłoby rozważyć, jak sądzi L. K. Bishop, zrezygnowanie z tego typu podziału, a zastąpienie go innym, bardziej elastycznym, opierającym się przede wszystkim na poziomie sukcesywnego rozumienia określonych treści kształcenia. W tym celu program nauczania powinien mieć charakter ciągły, a dzieci, biorąc pod uwagę ich indywidualne tempo pracy w różnym czasie opanowywałyby określony zakres treści kształcenia. Urzeczywistnienie tego założenia wymaga uelastycznienia wychowania i nauczania szkolnego. Zamiast klas należałoby organizować mniejsze lub większe zespoły uczniów ze względu na określone zainteresowania, stopień opanowania ciągłego programu itp.
Przedstawiona zwięźle koncepcja, aczkolwiek należy do typu me-todyczno-organizacyjnego, wymaga rezygnacji z systemu klasowo--lekcyjnego.
W naukach pedagogicznych coraz powszechniej przyjmuje się pogląd, że wszelkie koncepcje modernizujące system wychowania i nauczania dzieci i młodzieży wymaga kompleksowych rozwiązań. Stąd też trzecią grupą koncepcji nauczania zróżnicowanego jest różnicowanie treściowo-organizacyjne. Ten typ koncepcji, jak sama nazwa na to wskazuje, dotyczy zarówno treści, jak i organizacji kształcenia. Różnicowanie w aspekcie treściowym jest jednak pojmowane swoiście.
Podstawowym obecnie problemem jest próba odnalezienia odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób przezwyciężyć antynomię między jednolitością kształcenia a różnorodnością rozwoju poszczególnych dzieci w określonym wieku szkolnym bez równoczesnej eliminacji drożności systemu oświatowo-wychowawczego?
Jednolitość w doborze treści powszechnej szkoły zapewnia młodzieży pełną dostępność do wszystkich typów i rodzajów szkół. Jest więc podstawowym warunkiem demokratyczności naszego systemu oświatowo-wych owawczego.
Poszczególne dzieci w określonym wieku szkolnym wykazują jednak dość znaczne zróżnicowanie w zakresie zainteresowań, możliwości intelektualnych itp. Istnieje więc konieczność odpowiedniego różnicowania w pracy pedagogicznej z dziećmi i młodzieżą. Stąd proponuje się m.in. koncepcję tzw. nauczania zróżnicowanego1.
W tej sytuacji program nauczania musi zawierać zarówno elementy jednolite, jak i zróżnicowane. Elementy jednolite zapewnią drożność systemu oświatowo-wychowawczego, natomiast zróżnicowane rozwijanie kierunkowych uzdolnień i zainteresowań uczniów.
Należy zatem rozważyć możliwość opracowania co najmniej dwóch koncepcji programowych dla określonego cyklu kształcenia i ewentualnie klasy szkolnej, a mianowicie: jednolity program kształcenia, zawierający treści podstawowe i niezbędne dla dalszego kształcenia w różnych typach i rodzajach szkół oraz dla samokształcenia i zorganizowanych formach kształcenia ustawicznego; program zróżnicowany, zmierzający do kształcenia kierunkowych uzdolnień, zainteresowań, potrzeb poznawczych itp. poszczególnych dzieci.
Jednolity program kształcenia, w zakresie doboru treści, powinien zawierać rejestr podstawowych praw, zależności itp. szczególnie istotnych w danej dziedzinie wiedzy, powinien mieć charakter dynamiczny ukazujący młodzieży nie tylko aktualny rozwój danych dyscyplin naukowych, ale równocześnie prognostyczny rozwój wiedzy naukowej w określonej dziedzinie.
Podstawową cechą programu zróżnicowanego i integralnie powiązanego z jednolitym — stanowiącym łączną całość powinna być integracja wiedzy interdyscyplinarnej. Integracja jest sposobem nauczania mającym na celu pokazanie związków między wszystkimi
279
Por.: R. Dottrens, G. Mailaret, E. Rast, M. Ray Eduquer et Instruire. Paris 1966.
Por.: E. Straear System a metody riadenia ucebneho procesu. Bratislava 1967.
Por.: R. Więckowski Problem indywidualizacji w nauczaniu. Wroctaw 1973.
Por.: L. K. Rishop hidmdualizing Educational system. New York-Evaston--London 1971.
' Por.: R. Więckowski Nauczanie zróżnicowane. Op. cit.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
ekspert perswazji3 44 zupełnie niezauważalna, gdyż w przeważającej większości przypadków oddziałuje
278 279 2785.4.1. Strategie dominujące i zdominowane Zajmiemy się najpierw możliwością porównywania
Image028 wił się na rynku szeroki asortyment kieszonkowych kalkulatorów elektronicznych o większych
Zdjęcie1793 Rozpatrując większość zasobów wodnych można stwierdzić, że opady na powierzchnie lądów s
img071 (16) 10. Większą skuteczność hamowania można uzyskać przez; *
spektroskopia013 26 Dla przypadku trójwymiarowego maksimum e2 można otrzymać stosując osobliwości Mx
page0449 410 Skorowidz Funkcjonariusze państwowi, lecznictwo, 299 --, liczba etatów, uposażenie 278,
skanuj0029 3 tyce pracy zawodowej powinien dawać większą możliwość samorealizacji, identyfikacji z z
c.d. tabeli 8.1 W przypadku spoin typu A V, A U lub A Y można mówić o spoinie lewo- lub prawostron
W przypadku przesłania dokumentów faksem prosimy o dostarczenie oryginałów. W przypadku większej lic
11 1.2. Stateczność miejscowa 11 W przypadku ściskania ze zginaniem można przyjmować pole Aa ustalo
więcej podobnych podstron