Problemy poruszane w mirach kosmogenłcznych: •
(1) jraemmna chaosu (ciemnej pustej i bezkresnej przestrzeni, porównywunej clo skłębionych wód oceanu - symbolizujących wypełniające ją dynamiczne moce) w-Uosmos (uporządkowany świat widzialny);
(2) poznawcze uobecnianie się światnr
(1) przechodzenie nicpozadanei formy bytu w nozadann.
Chaos i kosmoynie są ni pojęciami, tylko symbolami Kiedy pytamy o sens czegoś, nauka ściśle formułuje ów sens w postaci pojęcia, a mit odpowiada symbolem, fetory zawiera w sobie nadmiarsensu (jest wieloznaczny).
Stwarzanie - sposób porządkowania diaocu, tworzenie nowych elementów świata nie poprzez kreacie z niczego, nie poprzez oddzielanie danego elementu od chaosu
3.2. Jońscy filozofowie przyrody t
ES początek przyrody (odpowiednik mitycznego chaosu, ale tu występujący jako ooiccio rozumiany
(przez rożnycb-Słozofów) jako:
(1) pnunateria, czyli pierwotne tworzywo (coś fizycznego), z którego powstał świat (Tales? Milefu):
(2) pramaterinycoś fizycznego) i jednocześnie zasada rządząca przeksztalcamem materialnego bezładu w kosmos, czyli uporządkowaną przyrodę, a więc coś, co się znajduje poza kształtowana rzeczywistością, coś-moła-fizycznego <Anaksvmenes ^ Anaksymander).
(l) ~?=!t5nff^cSeiłuiłwffiflńa?(nazywana Logosem - niematerialnym „rozumem świata", który otacza praroaterię niczym obręcz kolo) - jedność arche zostaje rozbita, pmmateria i zasada są :u cziuis odrębnym (Heraklit z Efezu).
Już u Anaksymencsa i Annksymandra arche rozumiana jako zasada ksztaltotwórcza stała się Prawdą w rozumieniu metafizycznym, czyli prawem smiktnntlno-funkaonalnvm odpowiedzialnym za lad fizvcznv rzeczywistości.
U Keraklita z Efezu archś jest już tylko ową zasadą, więc staje się w pełni metafizyczną Prawdą.
\Loeos t- „rozum świata". Narzucamy przez niego rzeczywistości lad fizyczny jest
(1) rozumny (Logos rzącb.i pramateną w sposób rozumny, czyli właściwy i spraw ledliwyj.
(2) godny kontempbqi (poznawanie go wydobywa człowieka z cltaosu niewiedzy)
3.3. Sokrates -
Nie zajmował się w ogóle sferą przyrodniczą, a jedynie ludzką - społeczną Przedmiotem jcf?o dociekań wk-feył wicc-ted fizyczny świata, tylko jego ład moralny
Ipobro— istniejąca ooiektywiuc zasada, prawo nadające rzeczywistości lad moralny (rzeczywistości ograniczonej jednak tylko do sfery l iuzkiej)
3.4. Platon
ł^^ileduia Prawdy, PobraTPięlćnaT- tr.-.y prawa, zasady zespolone w pojęciu archó
(1) Prawda^prawa struKmrałno-lunkcjonalnc nadające rzeczywistości lad fi/vczuv.
(2) Dobro - prawa etyczne,- nadające rzeczywistości lad moralny.
Piękno- pr-wa estetyczne, będące gwaranciaharmonii kosmosu