30 (690)
CHORY Z UROJENIA
Akt iii, scena 14
Antosia, służąca Argana, ma się za słynnego lekarza. Kpi ze swojego pana i innych lekarzy.
Antosia: Jestem lekarzem wędrownym; przenoszę się z miasta do miasta z prowincji do prowincji, z królestwa do królestwa, szukając znamienitych przedmiotów dla swoich zdolności; chorych godnych tego, abym się nimi zajął, podatnych do rozwinięcia na nich wielkich i pięknych tajemnic, jakie odkryłem na polu medycyny. Nie mam zwyczaju parać się drobnym kramem pospolitych chorób, mizernymi reumatyzmami, fluksjami^, jakimiś feber-kami2), waporami3), migrenami. Ja lubię choroby całą gębą; porządne nawrotowe gorączki z uderzeniem do mózgu, tęgie purpury4), zarazy, puchlinki wodne5), zapalne katary płuc, tu jestem w swoim żywiole, tutaj triumfuje moja sztuka. Pra-gnęłbym, abyś pan posiadał te wszystkie choroby, abyś się znalazł opuszczony przez lekarzy, w stanie rozpaczliwym, w agonii, bym wówczas mógł okazać znakomitość moich środków i ochotę moją niesienia panu pomocy.
Argan: Jestem bardzo zobowiązany za życzliwość.
Antosia: Pokaż mi pan puls. No, proszę mi tylko bić jak się należy; no, no, już ja cię nauczę, jak trzeba chodzić. Ejże! panie pulsie, coś mi się stawiasz zuchwale; widzę, jeszcze mnie nie znasz. Kto jest pańskim lekarzem?
Argan: Doktor Czyściel.
Antosia: Nie przypominam sobie, abym tego człowieka miał zapisanego w swoich notatkach pośród imion wielkich lekarzy. Na co, wedle niego, jesteś chory?
Argan: On mówi, że na wątrobę, inni znów twierdzą, że na śledzionę.
Antosia: Wszystko osły; jesteś chory na płuca.
Argan: Na płuca?
Antosia: Tak. Czego pan doznajesz?
Argan: Od czasu do czasu bólów głowy.
Antosia: Właśnie, płuca.
Argan: Wydaje mi się niekiedy, że mam przed oczami jakby jakąś zasłonę.
Antosia: Płuca.
Argan: Tu i ówdzie ściskanie w okolicy serca.
Antosia: Płuca.
Argan: Znużenie w członkach.
Antosia: Płuca.
Argan: Czasem chwytają mnie jakieś boleści w brzuchu, coś jakby kurcze.
Antosia: Płuca. Ma pan apetyt?
Argan: Owszem.
Antosia: Płuca. Lubisz pan także popić nieco wina?
Argan: Owszem lubię.
Antosia: Płuca. Po przyjęciu posiłku ogarnia pana senność, rad jesteś się przedrzemać?
Argan: Tak, właśnie.
Antosia: Płuca, powiadam, płuca.
Co panu zalecał lekarz jako pożywienie?
Argan: Zalecił mi rosół.
Antosia: Osieł!
Argan: Nieco drobiu.
Antosia: Osieł!
Argan: Cielęcinę.
Antosia: Osieł!
Argan: Gotowane mięso.
Antosia: Osieł!
Argan: Świeże jaja.
Antosia: Osieł!
Argan: A na wieczór śliweczki, aby nieco opróżnić żołądek.
Antosia: Osieł, ignorant!
Molier „Chory z urojenia” tłum. Tadeusz Żeleński-Boy Książka i Wiedza, Warszawa 1952
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
21484 IMG?03 Warszawa, dnia 30 lipca 2014 r. Sygn. akt V Ds 74/14 ZARZĄDZENIE o powierzeniu wykonani
DSC05717 (3) Piotr Boryka AKT III SCENA I S zol t y s. ocknąwszy, swojej sie odmianie dziwuje, i, #e
DSC00253 (21) Warszawa, dnia 30 września 2014 r. Sygn. akt V Ds 74/14 Szef Agencji Bezpieczeństwa We
DSC00255 (21) Warszawa, dnia 30 września 2014 r. Sygh.akt V‘Ds 74/14 Szef Centralnego Biura Antykoru
DSC00297 (23) 41 41 Warszawa, dnia 30 września 2014 r. Sygn. akt V Ds 74/14 ,u P tcK (22)I 14791 ,fo
IMG?91 Warszawa, dnia 30 lipca 2014 r. Sygn. akt V Ds 74/14 Alior Bank S.A. ul. Domaniewska 52
DSC09886 60 Śu y—wł - Akt III. Scena 6 Oiyon rótmiei i Jciska/ęc Thrtuffe’o3 O. dobroci wielka,
178 Wtulę - Akt III. scena 37 ręce im pozałóż tak: niech się po dwóch chycą w bok: odmów pacier
img374 Ausiinta • III Wiedzieć, jak z moich przyjaciół kto ma się?... 20 Czy dojrzy wino ? czy sprze
IMGu97 (2) l OKRĘĆ i w Wiru Śledczy Sygn akt V Os 74/14 POSTANOWIENIE o zatwierdzaniu przeszuka
IMG?60 Orzeczenie nie podlega zaskarżeniu Sygn. akt III Kpi 190/14 V Ds. 74/2014POSTANOWIENIE: Dnia
IMG?16 Orzeczenie nie podlega , ____ . », zaskarżeniu Sygnatura akt: III Kp 1168/14 (V Ds. 74/14; KZ
IMG?05 Warszawa, dnia 30 lipca 2014 roku sygn. akt VDs 74/14 POSTANOWIENIE o żądaniu wydania rzeczy
21889 IMG30 (13) ł=«l»ntv: To kłamliwo MTA. GODZINA rt?FAXU/NAZWA CZAS TRW. SROKA) mm 1WB S>gn.a
więcej podobnych podstron