36 (489)
<1 I *U-łorafc i:cd •. VI S/«fk>i-Slivais IroJ.I, /łoUvła tporUan*. Wm/iwi 2l«)“ t$SN*?Kfó4MUOI4 w by WN PWN 101?
ROZDZIAŁ 3 Uwarunkowania polityki społecznej 57
Wątek racjonalizmu jest szczególnie istotny w rozważaniach nad uwarunkowaniami. Przyjmując, że swobodny wybór działań to nie wybór woluntarystyczny, lecz taki, w którym uwzględnia się konieczności1, należy również założyć, że poznanie i właściwa interpretacja różnych uwarunkowań w istocie ogranicza przede wszystkim wybory pozorne, poszerza natomiast sferę wyborów racjonalnych w polityce społecznej. Znajomość rzeczywistych warunków sprzyja bowiem eliminowaniu działań nieskutecznych lub takich, które wywołują skrajną niepewność co do ich pożądanych rezultatów. Jednocześnie występujących w danym momencie uwarunkowań nic można traktować jako fatum, narzucającego określony algorytm działań w sferze społecznej. Mają one różny ciężar gatunkowy, występują w zmieniających się konfiguracjach i - co ważne - w długofalowej perspektywie polityki społecznej istnieją możliwości oddziaływania na nie, tj. przezwyciężania lub przynajmniej ograniczania siły ich wpływu na procesy społeczne. W rzeczywistości trudno byłoby wskazać takie uwarunkowanie, które całkowicie determinowałoby najważniejsze założenia polityki społecznej. Bezwzględną determinantą nie jest nawet taki czynnik, jak - najczęściej pojawiający się w przeciwstawnej argumentacji - „brak środków". Argument ten jest słuszny jedynie w odniesieniu do możliwości pełnego zaspokajania wszystkich potrzeb, zgłaszanych przez wszystkie grupy społeczne. Osiągnięcie takiego stanu jest niemożliwe nawet w przypadku najbardziej rozwiniętych modeli państwa opiekuńczego, o najwyższym poziomie zasobów i transferów społecznych. Możliwa, choć z różnych względów niezmiernie trudna, jest natomiast racjonalna hierarchizacja potrzeb społecznych, przy założeniu zaspokajania najważniejszych z nich, co w polskich warunkach wiąże się z potrzebą częściowej zmiany adresatów transferów ze środków publicznych.
Podsumowując tę część rozważań, należy stwierdzić, że badanie uwarunkowań pozwala na odrzucenie skrajnych postaw wobec działań w obszarze polityki społecznej: postawy woluntaryzmu, zakładającej pełną swobodę wyborów, oraz postawy fatalizmu, przyjmującej ich pełne zdeterminowanie. Wybory i działania w polityce społecznej nigdy nic są ani w pełni wolne, ani też całkowicie zdeterminowane przez konieczności. Zakresy wolnego wyboru i zdeterminowania są względne, różne w czasie i stanowią wielkości komplementarne. Ich znajomość stwarza polityce społecznej szansę osiągania równowagi między odczuwanymi przez społeczeństwo potrzebami a realnymi możliwościami ich zaspokajania.
Charakter refleksji naukowej
nad uwarunkowaniami w polityce społecznej
Rozważania teoretyczne dotyczące uwarunkowań działań zorganizowanych są od dawna obecne w wiciu dyscyplinach naukowych, zwłaszcza ekonomicznych. Tradycyjnie najwięcej uwagi poświęca się im w teorii organizacji i zarządzania, w której
' Janusz Sztumski, Forum. Poiityka społeczna: sfera ziłetenninou-ari - sfera su-obodnego wyboru (glos w dyskusji). „Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje" 1*99. nr l.s. 132-134.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
62 (250) O. 1 *U-łoiai. i:cd a VI S/)łU Slivaiv IroJ l. /’*Ufjiła U u>nvi 2l*)T
86 (158) O. 1 *U-łoiai. i:cd X VI S/)łU Slivaiv IroJ l. /’*Ufjiła U u>nvi 2l*)T
91 (148) O. 1 *U-łoiai. i:cdX VI S/)łU Slivaiv IroJ l. /’*Ufjiła U u>nvi 2l*)T
93 (141) O. 1 *U-łoiai. i:cdX VI S/)łU Slivaiv IroJ l./ ol%vł»iMpoitcsn*. U u>nvi 2l*)T
43 (410) O. 1 *U-łoiai. i:cdX VI S/)łU Slivaiv IroJ l. /’*Ufjiła U u>nvi 2l*)T
45 (399) O. 1 *U-łoiai. i:cdX VI S/)łU Slivaiv IroJ l./ ol%vł»iMpoitcsn*. U u>nvi 2l*)T
t11 Zadanie 36. Z jalxfi dziatow FP VI nattóy skorzystać w ocłu sporządzona . 3% Sol Aodi bono 100,0
59 (264) <1 l*U-ł oraici:cd A VI Sr/){Lł SliViB) I r cJl. Adfofa jpckiaeaw. Vu./iu i 2 Ul t$SN*?
63 (242) G I xł/-łoia±. i:cd VI S/>lkł»-Ski».vuy Ircd.l. /V*l\>.i jptKaw, «u>;r> j
64 (240) O. ł sU-łoraA. i rrd VI S/>iLi-SlivAiy Iroi j, Pahfyła tjwśe.vivr, Wutnm 200? ISBN 97K-K
77 (187) O liU łoiak I*td VI Slw-AIN IroJ.I. Po&tfJu tpaUaiw. Ummi 2007 ISHN i
89 (147) O. ł sU-łorafc i:ed VI S/>łko-$l«v.env lrcU.1. /Val¥rbi apoicw-sw. »
f • W * Vi fk VI . adleśnictwo PrzedbeBook
47 (375) Cl f-wU-łoraJc i.rrdX VI S/cłk.i-Sitvzus IroJ.I. / aU*rła ip>Ucsnjt, <*t>si«i 2Uł&
DSC04130 cd *vi»«:« ,t nt i c*< •>1 U.O^Vł( K c^p m f oVv{ k
DSC01093 timmkL (Vi fk-^ wi«łlo\%.
Hva sier du0019 36 Diftongei Diftong kaller vi lyden nar det er to helt forskjellige vokallyder i sa
więcej podobnych podstron