412 413 (6)

412 C*H« III. Podstawy makroekonomii

Tablica 15.2

Wikarmki inflacji »c Francji. Hiszpanii i Pohcc w Ulach 1985-1992 (zmiany w '< w stosunku do roku poprzedniego)

2l«dk> AwrmMMuZ /imrUI Jmmki tt«r6co*. InWrsMnul tu ni Wutayla IWJ, V I0S-KT7 II5J

Tablica 15.2 zawiera rzeczywiste dane liczbowe pokazujące dynamikę procesów inflacyjnych we Francji. Hiszpanii i Polsce w latach 1985-1992. przy czym jako miary inflacji przyjęto wskaźnik cen dóbr i usług konsumpcyjnych, dcflator PKB oraz wskaźnik cen hurtowych. Warto zwrócić uwagę na różnice między tymi wskaźnikami. W Hiszpanii dcflator PKB kształtował się w całym badanym okresie na poziomic wyższym od wskaźnika cen dóbr konsumpcyjnych, co wskazuje, że dynamika wzrostu cen dóbr inwestycyjnych była silniejsza od dynamiki cen dóbr konsumpcyjnych. Odwrotne tendencje można zauważyć we Francji w latach 1989-1992. W przypadku Polski należy również odnotować różnice miedzy wskaźnikami cen dóbr konsumpcyjnych a wskaźnikami cen hurtowych, ale relacje między tymi wskaźnikami nic miały jednolitego charakteru. Z powyższych uwag można wysnuć wniosek, że przy analizie dynamiki procesów inflacyjnych istotną rolę odgrywa wybór wskaźnika inflacji.

Z danych tablicy 15.2 dotyczących Polski wynika, że transformacja gospodarki w kierunku gospodarki ry nkowej zbiegła się z zasadniczym wzrostem wskaźników cen. Należy zachować dużą ostrożność przy wyciąganiu wniosków z tych tendencji. Niższe wskaźniki inflacji charakterystyczne dla okresu gospodarki centralnie planowanej nic wynikały z mniejszego stopnia niezrównoważenia gospodarki w tym okresie. Były rezultatem administracyjnego tłumienia w7rostu cen. pomimo występowania głębokiej nierównowagi rynkowej. Należy podkreślić, że w gospodarce centralnie planowanej inflacja przejawiała się głównie nie w jawnym wzroście cen. lecz w ukrytych podwyżkach cen oraz istnieniu niedoborów towarów na rynku'.

Ukryte podwyżki cen polegały na zmianie struktury asortymentowej sprzedaży, charakteryzującej uę wzrostem udziału towarńw drożnych, oraz na podnoszeniu cen tzw. nowo<ct

Tablica 15J

Tempo wzKMti cen towarów i u\lujs konsumpcyjnych w wybranych krajach rozwiniętych w latach 1991-2001 (rok poprzedni » 100)

Lata	Wiochy	Wielka	Belgia	Szwecja	Grecja	Stany Zjednoczone
1991	106	106	103	109	120	IW
1992	105	lOł	102	102	116	103
1993	101	102	103	105	114	103
1994	104	102	102	102	111	103
1995	105	103	101	103	109	103
1996	101	103	102	101	108	103
1997	102	103	102	101	106	102
1998	102	103	101	100	105	102
1999	102	102	101	101	103	102
2000	103	103	103	101	103	103
2001	103	102	103	103	iw	103

2rt«» feuat Su»«W9n WH. GUS. « wni I9M, v *0*. ftoowt Sunny, pn .W. 01V tmoii SCO. l MO

Tablica 15.3 zawiera dane o stopach inflacji w sześciu rozwiniętych krajach kapitalistycznych w latach 1991-2001. Z danych tych wynika, po pierwsze, istotne zróżnicowanie skali procesów inflacyjnych w tych krajach. Stosunkowo silne procesy inflacyjne miały miejsce w Grecji i Szwecji na początku lal dziewięćdziesiątych. stosunkowo słabe - w Stanach Zjednoczonych i Belgii, a także Włoszech. Wielkiej Brytanii i Szwecji od połowy lat dziewięćdziesiątych. Warto zauważyć jednakże, że poza Grecją występowały jednocyfrowe wskaźniki inflacji. Po drugie, można zaobserwować jednolite kierunki zmian stóp inflacji w poszczególnych krajach (np. spadek wskaźników na początku lat dziewięćdziesiątych oraz ich wzrost na przełomie wieków). Wskazuje to na silne, międzynarodowe uwarunkowania dynamiki procesów inflacyjnych.

Jak wynika z tablic 15.2 i 15.3. procesy inflacyjne mierzone wskaźnikami cen mogą mieć różne nasilenie. Można wyróżnić kilka odmian inflacji w zależności od stopnia jej nasilenia. Najczęściej z tego punktu widzenia wyróżnia się inflację pełzającą, umiarkowaną, galopującą i hiperinflację. Inflację traktuje się jako pełzającą. gdy wskaźnik cen nic przekracza 5% rocznic. Gdy wskaźnik cen oscyluje w granicach 5-10 ^c/c rocznie, to taką inflację określa się zwykle mianem inflacji umiarkowanej. Z inflacją galopującą mamy do czynienia wówczas, gdy wskaźnik cen waha się w granicach 10-150C* rocznic. Gdy zaś ceny rosną w tempie przewyższającym 150^ rocznic, to taką inflację określa się zazwyczaj mianem hiper-inflacji. Należy zaznaczyć, iż klasyfikacja powyższa nie ma sztywnego charakteru i w literaturze można spotkać nieco inaczej określone granice przedziałów dla poszczególnych odmian inflacji. Jest ona jednak godna podkreślenia, gdyż zwraca uwagę na rolę nasilenia inflacji w analizie procesów inflacyjnych.

Wszystkie wymienione odmiany inflacji znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości gospodarczej. Niektóre z nich obserwujemy w danych liczbowych zawar-