przebiegu osi należy wykonać pomiar sprawdzający. Pomiar ten najczęściej polega na sprawdzeniu rozstawu osi.Różnica pomiędzy wynikiem pomiaru rozstawu osi i wartością projektową powinna spełniać nierówność:

"TT ^ "JT •    (2.11)

-    odległość pomierzona,

-    różnica pomiędzy odległością pomierzoną i odległością projektową,

-    wymagana dokładność tyczenia osi montażowych, wyrażona błędem względnym.

2.3. REALIZACYJNE POMIARY WYSOKOŚCIOWE

Odrębną grupę pomiarów geodezyjnych związanych z realizacją inwestycji budowlanych stanowią pomiary wysokościowe (głębokości). Dotyczą one. głównie posadowienia fundamentów, kontroli wykonania robót ziemnych, betonowych i innych. Pomiary te prowadzi się zazwyczaj metodą niwelacji geometrycznej; technicznej lub precyzyjnej, zależnie od wymaganej dokładności.

Na obszarze objętym inwestycją zakłada się repery robocze, których wysokość wyznacza się przez założenie i pomiar sieci niwelacyjnej, nawiązanej do reperów sieci państwowej.

PR21KŁAD 2,3. Poza obszarem budowy (załącznik 1.) znajdują | ę trzy repery sieci państwowej R^ o znanych wysokościach rys. 2.10. . i' terenie budowy zastabilizowano trzy repery robocze. W celu wyznaczeni . wysokości reperów roboczych Rr 1, Rr 2, Rr 3 pomierzono 6 ciągów niwelacyjnych, wyznaczając różnice wysokości pomiędzy poszczególnymi reperami: dh^,..., dhg. Wysokości reperów roboczych można obliczyć metodą przybliżoną w ten sposób, że przyjmiemy Je jako średnio arytmetyczne ogólne z wysokości obliczonych jednokrotnie, niezależnymi drogami, wychodząc od reperów nawiązania do reperów roboczych poprzez różne układy ciągów.Wysokość reperu roboczego oraz błąd średni tej wysokości wyniosą:

(2.12)

gdzie: 1 dl

1

U

2H.p

i*i

Rr

£p.

- ₌₁/^d_

■    1 Ep(n-1)

(2.13)

gdzie:    - wysokość obliczona z wyników pomiarów i wysokości reperu na

wiązania,

p^ — waga, przyjęta jako liczba odwrotnie proporcjonalna do liczby stanowisk niwelatora; p_i = —■ ,