56 (276)

56 (276)




MO


Krzysztof Widanka

jak w przypadku względnej długości linii granic ziaren LA ustala prostą zależność między powierzchnią względną Sy a średnią liczbą przecięć PL siecznych z układem mierzonych powierzchni na jednostkę długości siecznych. Formuła wspomnianej metody, wyprowadzona na podstawie teorii prawdopodobieństwa po założeniu, że wszystkie położenia siecznych są jednakowo prawdopodobne, przedstawia się następująco:

Sv-2Pl

gdzie: Sy - powierzchnia względna granic ziarn, Pl - średnia liczba przecięć na jednostkę długości siecznych.

Jeśli założy się, że średnia liczba przecięć na jednostkę długości siecznej we wszystkich kierunkach jest stała (tak będzie w przypadku struktur jednorodnych), to średnią liczbę przecięć PL na 1 mm długości siecznych można określić z płaskiego szlifu metalograficznego.

Dla określonej średniej liczby przecięć na jednostkę długości siecznych P,. można więc określić dwa podstawowe parametry struktury: długość względną granic ziaren LA , ’ oraz powierzchnię względną granic ziaren Sy. Po prostych przekształceniach matematycznych otrzymamy zależność wiążącą te dwie wielkości 5/ i LAy a mianowicie

Pt=Ł = 2^.    = 1,2731,

L n    7t

i.

*T

.sti-


Z zależności wynika, że długość granic ziaren na jednostce powierzchni szlifu jest proporcjonalna do powierzchni granic ziaren w jednostce objętości. Dokładność pomiaru powierzchni względnej Sk i długości względnej LA metodą siecznych jest związana bezpośrednio z dokładnością określenia średniej liczby przecięć PL.

Odchylenie standardowe średniej liczby przecięć na jednostkę długości siecznej przy ^-krotnym pomiarze wynosi

gdzie s. - odchylenie standardowe liczby przecięć na siecznej przy A-krotnym pomiarze

1

a

i *    *    .

z = — Y,z, - średnia liczba przecięć na siecznej, k - liczba siecznych, z - liczba przecięć 5 k i    3

na jednej siecznej, / - rzeczywista długość siecznej (po uwzględnieniu powiększenia).

Wartość bezwzględna błędu analizy 6 {PL) ■    gdzie współczynnik ta jest

związany z poziomem ufności rozkładem normalnym lub t Studenta.

Jeżeli znamy wartość PL określoną z błędem 6{Pi), to możemy określić błąd powierzchni i długość względna Sy i LA według następujących wzorów

*<S„)-2*Uł). S{L,) = ~S{Pl)

Rozkład liczby przecięć w strukturach dwu- i wielofazowych, w których poszczególne ziarna są odizolowane i rozłożone w osnowie stopu (np. różnego rodzaju fazy dyspersyjne, jak węgliki itp.), punkty przecięcia siecznych z granicznymi powierzchniami rozdziału faza dyspersyjna - osnowa występuje parami. W tego typu strukturach zamiast średniej liczby przecięć granic ziaren na jednostkę długości siecznej PL wyznaczamy średnią liczbę ziaren fazy na jednostkę długości siecznej


gdzie c, jest liczbą przeciętych ziaren w Mym położeniu siecznej.

Wyrażenie na błąd bezwzględny określenia średniej liczby przeciętych ziaren na jednostkę długości przyjmuje postać


W przypadku struktur z fazami dyspersyjnym między średnią liczbą przecięć Pl

a średnią liczbą ziaren NL na jednostkę długości siecznej zachodzi prosty związek


Wówczas wzory na powierzchnię i długość względną przyjmują postać

Ą,-2Ą.4JVł, La=1pl = *Nl

Wyrażenia na błędy bezwzględne pomiaru Sy i LA za pomocą NL są zatem następujące




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kolendowicz2 Rys. 4-31 ■    Podobnie jak w przypadku momentu siły względem punktu pr
skanuj0069 (37) 146 odrzucenia, marginalizowania, jak w przypadku żydowskich korzeni. Niejednokrotni
slaga14 92 Sz. W. Slaga [26 J wić jedynie o analogii metaforycznej, jak w przypadku np. „ży-;
img045 (8) 90 Jak w przypadku rzeczowników niepoliczalnych, mówiący ma jednak możliwość narzucenia k
img251 Identycznie jak w przypadku dwóch cech, chcemy tak dobrać współczynniki p,, aby udział czynni
IMG866 Wirusowe zapalenie wątroby typu CEpidemiologia ■    Zakażenie jak w przypadku

więcej podobnych podstron