76 (164)
Według PN-EN 1993-1-8 pojedynczy rozciągany kątownik może być traktowany jak obciążony osiowo, przy czym jego nośność obliczeniową określa się ze wzorów:
-przy'jednej śrubie (rys. 3.54a):
fi2$3- współczynniki redukcyjne zależne od rozstawni śrub pl według tabl. 3.15; dla pośrednich wartości p, współczynniki /?, oraz można interpolować,
Ym2 = 1-25 - częściowy współczynnik nośności.
Nui.m
......Ym2
- przy dwóch śrubach (rys. 3.54b):
- 2(ez ~ 0’5df)tf, . (3.116)
|
Tabl. 3.15. Wis |
pótczynniki redukcyjne p. | |
|
Rozstaw |
Pi - 2Mq |
Pi * 5,Od0 |
|
2 śruby |
fi2 = 0,4 |
fi 2 = 0,7 |
|
3 śruby i więcej |
fis = 0,5 |
fis = 0,7 |
Nu2,M~ v
y M2
(3.117)
-przy trzech śrubach (rys. 3.54c):
N.
_ fi 3^ uefu
YltO
(3.118)
gdzie:
f„ - wytrzymałość na rozciąganie stali łączonego elementu,
t - grubość ścianki kątownika,
A„et - pole przekroju netto kątownika; dla kątowników nierównoramiennych łączonych węższym ramieniem, przyjmuje się Am, równe polu przekroju netto zastępczego kątownika o szerokości obu ramion równej szerokości ramienia węższego,
Rys. 3.54. Kątowniki połączone jednym ramieniem: a) na jedną śrubę, b) na dwie śruby, c) na trzy śruby
Przykłady obliczeń połączeń śrubowych (zakładkowych i doczołowych) wg PN-EN 1993-1-8 podano m.in. w [3-27], [3-29] i [3-30],
3.10.1. Wprowadzenie
Połączenia spawane są podstawowym sposobem łączenia kształtowników1 i blach w wytwórniach budowlanych konstrukcji stalowych. Charakteryzują się licznymi zaletami w porównaniu z innymi metodami łączenia wyrobów stalowych. Zasady ich obliczania są przedmiotem PN-EN 1993-1-8 i różnią się one od reguł określonych w dotychczasowej normie PN-90/B-03200.
Stalowa ustroje nośne budowli są realizowane dwuetapowa. W pierwszym etapie, w wytwórniach konstrukcji stalowych, poszczególne elementy składowa konstrukcji (kształtowniki, blachy) łączy się w podzespoły montażowe, które na budowie (w drugim etapie) scala się zazwyczaj na śruby w ustrój nośny. Łączenie elementów składowych w podzespoły montażowe uzyskuje się przede wszystkim przez spawanie. W takich złączach obciążenia z jednego elementu łączonego na drugi jest przekazywane za pomocą sił wiązań międzyatomowych.
Spawaniem nazywa się łączenie elementów metalowych przez przetopienie ich brzegów'. Takie spajanie materiału wymaga użycia skoncentrowanego źródła ciepła, (wytwarzającego temperaturę przewyższającą topienie stali), a także doprowadzenia dodatkowego materiału o składzie chemicznym zbliżonym do materiału łączonych elementów'. W ten sposób uzyskuje się złącze spajanych elementów' (spoinę) o właściwościach mechanicznych, fizycznych i chemicznych zbliżonych do materiału rodzimego (łączonych elementów). Dlatego też zaleca się, aby dodawane do spawania spoiwo miało odpowiednio lepsze właściwości, zwłaszcza odnoszące się do cech ich plastyczności. Wówczas wytrzymałość poprawnie wykonanego połączenia spawanego przy obciążeniu statycznym jest nie mniejsza od wytrzymałości materiału rodzimego. Wytrzymałość zmęczeniowa spoin, ze względu na nieuniknione w złączu karby postaciowa i strukturalne, jest z reguły mniejsza. Zwiększenie W'ytrzymałości zmęczeniowej spoiną uzyskuje się przez obróbkę cieplną (normalizację i wyżarzanie odprężające) oraz mechaniczną (młotkowanie, zeszlifowanie nadlewm spoiny czołowej lub odpowiednie zakończenia spoiny pachwinowej).
Pod względem konstrukcyjnym oraz z uwagi na kształt przekroju poprzecznego rozróżnia się następujące rodzaje spoin: czołowe (rys. 3.55a), pachwinowe (rys. 3.55b), szerokobruzdowe (rys. 3.55c) i otworowe (rys. 3.56).
Rys. 3.55. Rodzaje spoin: a - czołowe, b - pachwinowe, c - szerokobruzdowe (1, 2 - łączone elementy, 3 - spoina)
Zwiększenie wytrzymałości zmęczeniowej spoiną uzyskuje się przez obróbkę cieplną (normalizację i wyżarzanie odprężające) oraz mechaniczną (młotkowanie, zeszlifowanie nadlewu spoiny czołowej lub odpowiednie zakończenia spoiny pachwinowej).
styczeń 2011
EUROKODY - ZESZYTY EDUKACYJNE Buildera - PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI STALOWYCH 83
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI STALOWYCH WEDŁUG PN-EN 1993-1-1 ANTONI BIEGUS tel.
KONSTRUKCJESTALOWE Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 pod redakci Aleksandra
KONSTRUKCJESTALOWE Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 Część trzecia Hale i wiaty Rzeszów 2015
KONSTRUKCJESTALOWE Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 ksiegarnia.edu.pl p0d
KONSTRUKCJE STALOWE STR000 KONSTRUKCJESTALOWE Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 35,4 [20 IPE 36
KONSTRUKCJE STALOWE STR001 Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 pod redakcją Aleksandra Kozłowskie
KONSTRUKCJESTALOWE Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 pod redakcją Aleksandra
KONSTRUKCJESTALOWE Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1 ksiegarnia.edu.pl pod redakcją Aleksandra
3 (2210) SPIS TREŚCI 3. PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI STALOWYCH WEDŁUG PN-EN 1993 3.1.
IMG46 NOŚNOŚĆ SPOINY PACHWINOWEJ Metoda ogólna PN-EN-1993-1-8. Wzór normowy, sprawdzony doświadczal
Image1019 Opór cieplny szczelin niewentylowanych. (według PN-EN ISO $949 2008) Grubość mm cieplneg
77914 IMG58 SPOINY PACHWINOWE ODCINKOWE Ograniczenie dla spoin pachwinowych odcinkowych wg PN-EN-19
56 (267) stali. Podano je w tablicach 5.2 w PN-EN 1993-1-1. Fragmenty tych tablic przedstawiono w ta
5 (1699) 1. PODSTAWY PROJEKTOWANIA KONSTRUKCJI WEDŁUG PN-EN 19901.1. Wprowadzenie Eurokody są to wsp
64 (212) PN-EN 1993-1-1 przyporządkowanie krzywych zwichrzenia podano w tabl. 3.10. Tabl. 3.10.
73 (167) Wedfug PN-EN 1993-1-8 należy sprawdzić nośność układu złożonego ze śruby i
więcej podobnych podstron