88 (2)
38
lezę. W gruncie rzeczy sprowadza się do tego, że podajemy argumentum ad homi-nem35) za argumentum ad rem 34). Jeżeli ani jemu, ani słuchaczom żaden lepszy dowód nie przychodzi do głowy, tośmy zwyciężyli. — Ną przykład ktoś podaje, onto-logiczny dowód istnienia Boga, który to dowód bardzo łatwo daje się zbió. W taki właśnie sposób zły adwokat może przegrać dobrą sprawę: chce on usprawiedliwić ją paragrafem, który nie jest dla 'niej odpowiedni, właściwy zaś nię przychodzi mu do głowy.
Sposób ostatni. Jeżełi się spostrzega, że przeciwnik jest silniejszy i że w końcu nie będzie się miało racji, to atakuje się go w sposób osobisty, obraźliwy, grubiański. Polega to na tym, że (mając i tak już sprawę przegraną) porzuca się przedmiot sporu i zamiast tego atakuje się osobę .przeciwnika w jakikolwiek bądź sposób j można by to nazwać argumentum ad personami, w odróżnieniu od argumentum ad hominem; przy tym ostatnim odchodzi się od przedmiotu sporu pojmowanego czysto obiektywnie i atakuje się to, co przeciwnik o tym powiedział lub przyznał. Natomiast przy ataku osobistym odchodzi się całkowicie od przedmiotu i natarcie kieruje się na osobę przeciwnika; postępuje się więc w sposób krzywdzący, złośliwy, obraźliwy, grubiański. Jest to odwołanie się od sił duchowych do sił cielesnych lub zwierzęcych. Z reguły tej korzysta się chętnie, bo każdy jest zdolny do jej zastosowania; toteż używa się jej nader często. Powstaje teraz pytanie, jaką regułą ma się wtedy posługiwać druga strona. Jeżeli bowiem postąpi tak samo, to wyniknie z tego bijatyka, pojedynek lub proces o obrazę.
Bardzo by się mylił ten, kto by myślał, że wystarczy samemu nic atakować osobiście. Bo jeśli się komuś spokojnie wykazuje, że nie ma racji i że zatem sądzi i myśli fałszywie, co ma miejsce przy każdym dialektycznym zwycięstwie, to drażni go to bardziej niż jakieś grubiańskie, obraźliwe wyrażenie. A dlaczego? Dlatego że, jak mówi Hobbes, De cive, c. 1: Omnis animi voluptas, omnisąue alacritas in eo sita est, quod quis habeat, quibuscum conferens se, possit mag-nifice sentire de se ipso 91). —\ Dla człowieka nie ma nic droższego niż dogodzenie jego próżności i żadna rana nie boli bardziej niż rana zadana właśnie próżności. (Z tego też pochodzą zwroty, jak „Honor jest droższy niż życie” itp.) Dogodzenie próżności powstaje głównie przy porównywaniu siebie
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
teatr15 rzeczy, sprowadza się do stwierdzenia, że podczas prób teatr jedynie zachowuje się tak, jakb
126,127 (3) ironicznej podwójność sprowadza się do tego, że sformułowania służą innej intencji, niżb
4 (1664) Fermentacja = utlenianie biologiczne Istota procesu fermentacji sprowadza się do tego, że s
img010 (78) Wprowadzenie informacji, głównie sprowadzających się do tego, że istnieje dość wyraźna s
11 nej sprowadza się do tego, że przedsiębiorstwo robi coś lepiej lub inaczej w porównaniu do swoich
CCF20130101 007 102 ZBIGNIEW SAWIŃSKI 102 ZBIGNIEW SAWIŃSKI sprowadza się do tego, że pewne kluczowe
38 Synteza dziejów Polski.. sprowadzałoby się do badania wytworów kultury, obyczaju, folkloru i kul
img080 80 Zatem pytania o istnienie i jednoznaczność funkcji interpolującej i sprowadza się do tego,
RACJONALNOŚĆw sensie ekonom, tj EKONOMICZNOŚĆ sprowadza sie do tego iż człowiek działa efektywnie w
Mechanizm działania dezynfekcji wszystkich dezynfekantów sprowadza się do reagowania ze składnikami
skanowanie0007 Niemal wszystko, co można na ten temat obecnie powiedzieć, sprowadza się do stwierdze
~LWF0043 (3) 88 na dziewięciu kosiarzy, których podstępem przywiódł do tego, że wzajemnie się pozarz
więcej podobnych podstron