CAM00045

(ARSyiAKOKtNEtyKA to Mukl zajmująca się tnitlfnsiyętnym opisom procesów wtHIsfilMit, dyśtrybucji i eliminacji substancji leczniczej z organizmu. Na podstawie zmian w czasie stężeń i*fcy we Krwi lub innych przestrzeniach organizmu określa ona matematyczne zależności między podaną dawką a stwierdzonymi stężeniami.

Farmakokinetyka jest dziedziną opisującą zjawisko rozmieszczania cząsteczek teku w czasie dzieląc zespół towarzyszących zjawisk na kilka etapów określanych często akronimem LADME {ang.: Liberation, Absorptfon, Distrlbution, Metabolism, Ellmlnation). Granice pomiędzy tymi procesami są płynne ponieważ nie znajdują one odniesienia do realnych interwałów czasowych i nie następują jeden po drugim w ściśle określonej kolejności. Wszystkie wymienione w ramach LADME procesy to procesy w mniejszym lub większym stopniu równoczesne. Oznacza to że nakładają się na siebie w różnym stopniu i zakresie. W pewnym sensie interferują ze sobą często wikłając obraz dyspozycji leku. Farmakokinetyka leków jest niejednokrotnie zespołem bardzo zawiłych procesów wielokrotnie przeplatających się ze sobą.

LIBERATION - UWALNIANIE - Termin ten opisuje wszystkie procesy związane z uwalnianiem substancji leczniczej z farmaceutycznej postaci teku. Poprzez odpowiednie sporządzenie postaci leku osiągnąć można żądane cechy w technologicznie możliwym do uzyskania zakresie. Zakres ten najczęściej wytycza fizykochemiczna charakterystyka substancji czynnej i rzutuje na wszystkie kolejne procesy farmakokioetyczne. Prędkość uwalniania leku jest jednym z podstawowych parametrów charakteryzujących postać leku.

W procesie uwalniania substancji leczniczej z farmaceutycznej postaci leku istotne są trzy stadia:

1. ROZPAD czyli dezintegracja stałej postaci leku

2. ROZPUSZCZENIE zawartej w zdezintegrowanym leku substancji leczniczej

3. DYFUZJA rozpuszczonego środka leczniczego do obszaru wchłaniania

ABSORPTION - WCHŁANIANIE - Polega na przejściu substancji leczniczej z miejsca podania do krążenia ogólnego a więc do krwi. Może się odbywać przez (patrz drogi podawania leków do organizmu): skórę, płuca, błony śluzowe, z tkanki podskórnej, mięśniowej i innych. W przypadku bezpośredniego podania leku do układu krążenia (dożylni, dotętniczo, dosercowo) wchłanianie jest natychmiastowe. Wchłanianie związane jest z przekraczaniem przez cząsteczki substancji leczniczej barier biologicznych jakie tworzą kompleksy błon Oddzielające poszczególne przestrzenie funkcjonalne organizmu stąd ich stan fizjologiczny jest niezmiernie istotny.

Na proces wchłaniania wpływają właściwości fizykochemiczne takie jak:

stopień jonizacji -

rozpuszczalność w warstwie lipidowej błony biologicznej wielkość cząsteczki ieku

|||

czynniki technologiczne takie jak: sposób formuiacji ieku, zastosowane Substancji pomocnicze | ggg jg|