CCF20091019002 (2)

Rys. 2. Działanie sił na złącze klejone

•    na odrywanie,

•    na ścinanie,

•    na odzieranie.

Klejenie jest możliwe dzięki adhezji i kohezji. Rozróżnia się adhezję mechaniczną i właściwą. Adhezja mechaniczna polega na wnikaniu kleju w mikro-szczeliny na powierzchni łączonych elementów i mechanicznym zakotwieniu cząstek kleju. Ten mechanizm łączenia leży u podstaw łatwości klejenia materiałów porowatych (drewno, skóra itp.). Adhezja właściwa jest wynikiem oddziaływania różnorodnych sił w wymiarze mikroskopowym (chemiczne, fizyko chemiczne, elektrostatyczne itp.). Adhezja właściwa daje możliwość łączenia materiałów o gładkiej i spójnej powierzchni (metale, szkło, tworzywa sztuczne) Istnieje kilka teorii próbujących wyjaśnić zjawisko adhezji właściwej. Najbardziej znane teorie to:

•    polaryzacyjna,

•    dyfuzyjna,

•    absorbcyjna.

Jeżeli adhezja jest wynikiem oddziaływania pomiędzy cząstkami kleju a powierzchnią łączonych elementów, to kohezja określa siły działające wewnątrz •spoiny. Dobry klej powinien posiadać równe siły adhezji i kohezji.

Zasadnicze znaczenie dla wytrzymałości złącza ma odpowiednie przygotowanie powierzchni łączonych materiałów. Polega ono na usunięciu wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń mogących wpływać na adhezję. Mogą to być tlenki, tłuszcze, zanieczyszczenia mechaniczne itp. Usuwa się je przez odtlenienie, trawienie, odrdzewianie, odtłuszczanie, czyszczenie mechaniczne. W wielu przypadkach przez mechaniczną obróbkę powierzchni uzyskuje się znaczną poprawę adhezji mechanicznej.

Warunkiem dobrej przyczepności kleju jest jego zdolność zwilżania. Najczęstszą przyczyną braku dobrej zwilżalności są zanieczyszczenia typu tłuszczowego. Usunąć je można przez odtłuszczanie w parach rozpuszczalników organicznych (benzyna, benzen, aceton itp.).

Złącze klejowe otrzymuje się przez posmarowanie powierzchni łączonych klejem, złączeniu i utrzymaniu przez cały czas wiązania (twardnienia) pod naciskiem. Złączenie powierzchni powleczonych klejem rozpuszczalnikowym poprzedza się często okresem wstępnego podsuszania warstwy klejowej. W przypadku klejów termo- lub chemoutwardzalnych proces utwardzania prowadzi się ściśle z zaleceniami producenta kleju, czyli w odpowiedniej temperaturze, przez określony czas i w warunkach odpowiedniego docisku.

Prócz klejonych, zdecydowaną większość połączeń stosowanych w technice stanowią połączenia spawane i zgrzewane. Podział tego typu połączeń przedstawia rys.3.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
20818 P1090445 140 Rys. 2. Działanie sił na złącze klejone i na odrywanie, •    na śc
Rys. 2-32. Warstwowy przepływ płynu w ruchu uwarstwionym (laminarnym) I--* Rys. 2-33. Działanie sił
Zdjęcie0091 Działanie sił na dźwignie kostne cd. Fm ZałoZema    m = 75 kg I ;, M„ ■
Zdjęcie0090 Działanie sił na dźwignie kostne cd. Założenia. m = 75 kg Fm * 210 Nm f. *0,07m R*
Zdjęcie0132 Działanie sił na azwignie kvm mp ZatoJena R ■ 700 N. r,» 0.1 m. « 0.04 m. a * 71* G WMru
Scan10064 i odpowiednio na wale biernym 7), = 9550 -fnb Nm (4.3) Rys. 4.2. Rozkład sil na wieńcu kol
pich
0 Rys. 3 Schemat sił działających na membranę i zawór reduktora jiV C«%łlÓŁAMS 5piKum" rn*
wymagania9 bmp tzn. trzech faz Rys. 2. Schemat działania sil napięcia powierzchniowego na granicy
CCF20090831082 140 I
Zdjecie1095 Rys. 3. I. Schemat sił działających na siłownik hydrauliczny podczas przechyłu skrzyni
Strona0217 217 tyczne ugięcia belki pod działaniem sił P i P2 wyznaczymy ze wzorów (9.34) (rys.
472 473 Obszar działania sił rys.
img145 2 12 S v+dv A BJdy v Rys. 2.2. Tarcie wewnętrzne w wyniku działania sił międzycząsteczkowych
P1090489 235 0 I dĘ d* / Rys. 9. Schemat sił działających na naładowaną cząstkę w przestrzeni między

więcej podobnych podstron