CCI20130725076

5. Usuwanie związków fosforu ze ścieków

doptyw odpływ dopływ odpływ

A - osadnik wstępny z recyrkulacją osadu B - osadnik wstępny z płukaniem osadu C - hydrolozer z pełnym wymieszaniem D - jednostopniowy hydrolizer-zagęszczacz E - dwustopniowy hydrolizer-zagęszczacz

Rys. 5.6. Schematy układów technologicznych do prowadzenia fermentacji kwaśnej osadów wstępnych (OWS - osadnik wstępny, HYD - hydrolizer, HZ - hydrolizer-zagęszczacz, ZAG - zagęszczacz,

ZM - zbiornik mieszania)

- Czas zatrzymania osadu w hydrolizerze powinien wynosić 3-5 dni.

- Zakres potencjału oksydacyjno-redukcyjnego w hydrolizerze powinien wynosić od -100 mV do -350 mV. Niższe wartości potencjału charakteryzują proces metanogenezy (rozwój mikroorganizmów wytwarzających metan następuje przy potencjale w granicach od -350 mV do -500 mV).

- Korektę potencjału oksydacyjno-redukcyjnego (podwyższenie) można uzyskać przez okresowe napowietrzanie hydrolizera. Intensywność napowietrzania powinna być zsynchronizowana z miernikiem potencjału oksydacyjno-redukcyjnego, aby nie dopuścić do rozpoczęcia procesu utleniania LKT (proces następuje przy dodatnich wartościach potencjału oksydacyjno-redukcyjnego).

5.3. Fizyczno-chemiczne usuwanie fosforu

Biologiczna defosfatacja ścieków nie zawsze daje zadowalające efekty. Jeśli zachodzi konieczność znacznego i stabilnego usunięcia związków fosforu, wykorzystuje się do tego celu (często jako środek wspomagający proces biologiczny) proces fizyczno-chemicz-ny. Usuwanie fosforu metodami fizykochemicznymi dotyczy na ogół usuwania fosfora-