Depresja u dzieci i mlodzieży 9 (15)

Jooe Coiiado* 2orr«qutno _

bardzo różne doświadczenia. Aby sprecyzować zńa. czcnie depresji w ogóle, trzeba będzie obserwować ję symptomy. Symptomy to sygnały, które człowiek syła, aby zakomunikować, że coś się nie układa. Przcj te symptomy wysyła nam znaki, które są wyrazem choroby; to rodzaj „wizytówki", jak definiuje to Rodrigu-ęz Sncristan (1995). Nie wszystko jednak jest tak pro. ste — nie istnieje wyraźny związek między tym, ci widać i tym, co znajduje się pod powierzchnią, ponieważ sam symptom może być sygnałem wyizolowanym, bez większego znaczenia, albo może ukrywać barda poważne patologie, które wprowadzają nas w błąd w ich ocenie klinicznej czy psychologicznej.

Znaczenie symptomów depresji nie zależy od id częstotliwości, lecz od kryteriów jakościowych takichjał ich konsekwencje i obciążenia dla całości osobowości Według cytowanego profesora, istnieją pewne sympuy my-gwiazdy (ponieważ mają własne światło), które prawie zawsze będziemy znajdować; lęk, smutek, gwałtowne czy hiperaktyyyne zachowania oraz inne zachowana psychomotoryczne. Będziemy się do nich odnosić prą precyzowaniu pojęcia depresji; lecz byłoby błędem przy jąć, że ich znajomość jest dostateczna. Symptomy-gwias dy należy badać nie w sposób wyizolowany, lecz jak prawdziwe „konstelacje”, tzn. jako zespoły struktui które między sobą pozostają w relacji współzależność i funkcjonalnego pokrewieństwa. Praca, którą przed nami stawiają symptomy po pierwszej fazie ich odkrycia i obserwacji, polegać będzie na ich zdiagnozow*

□ 32 _niu, sklasyfikowaniu i w końcu dostrzeżeniu ich zdolności do rozprzestrzeniania się i możliwości terapii. Zobaczmy teraz niektóre z konstelacji symptomów

depresji.

> Głęboki i egzystencjalny smutek, który obejmuje wszystkie aspekty osobowości cierpiącego człowieka może być fundamentalnym symptomem prawdziwej depresji.

> Zgodnie z typem depresji występującym u danego człowieka mogą pojawić się, bardziej lub mniej wyraźne, nowe zaburzenia emocjonalne, pozostające ze sobą we wzajemną relacji np. lęk, rozdrażnienie, konflikty z otoczeniem etc.

> Niektóre doświadczenia sprawiające wcześniej przyjemność, jak np. odżywianie się, aktywność seksualna, relacje rodzinne czy przyjacielskie przestają przynosić zadowołerie i tracą swój zwyczajowy charakter przyjemności i radości.

> Często smutek, który ogarnia człowieka w depresji, przekłada się na gorzki płacz bez proporcjonalnej przyczyny; sprawa jest tym poważniejsza, że w przeciwieństwie do innych sytuacp, płacz nie przynosi ulgi ani pocieszenia, człowiek może płakać zupełnie beznamiętnie i w sposób ciągły.

> Człowiek pogrążony w depresji może dojść do stanu, kiedy nie będzie mógł podjąć żadnego typu działania czy wysiłku, nawet umysłowego. Jego ekspresja słowna ulega zubożeniu, zmniejsza się jego stopień uwagi i koncentracji aż do uniemożliwienia mu jakiejkolwiek aktywności umysłowej.

> Nawet przejawy życia instynktownego (sen, współżycie seksualne, odżywianie się) zostają dotknięte—częste zaburzenia snu, utrata popędu seksualnego czy apetytu etc.

33 EJ