DSC00293 (13)

DSC00293 (13)



Choroby przełyku    787

Tabela 18.1. Zaawansowanie raka przełyku wg systemu TNM Stopień

zaawansowania    ^    ^

TX zaawansowanie

NX stan węzłów nie może

MX obecność odległych

guza nie może być ocenione

być oceniony

przerzutów nie może być oceniona

TO brak guza pierwotnego

NO brak zajęcia węzłów

MO brak przerzutów odległych

0

TIS carcinoma in situ

NO

MO

1

Tl rak nacieka śluzówkę lub podśluzówkę

NO

MO

IIA

T2 rak nacieka mięśniówkę, ale jej nie przekracza

NO

MO

IIA

T3 rak nacieka przydankę przełyku

NO

MO

IIB

NI (okoliczny węzeł)

MO

IIB

T2

NI

MO

III

T3

NI

MO

III

T4 rak nacieka otaczające tkanki

każde N

MO

IV

każde T

każde N

Ml (stwierdza się przerzuty odległe)

Największe znaczenie dla rokowania ma zaawansowanie raka, natomiast znaczenie stopnia zróżnicowania i ploidii jest dyskutowane. Dane z różnych ośrodków nie są jednolite, a także nie zawsze porównywalne.

Poza klasycznym rakiem płaskonabłonkowym w przełyku może się rozwinąć rak płaskona-błonkowy rzekomosarkomatyczny (guz polipowa-ty o dwufazowym typie wzrostu: obok klasycznego utkania raka płaskonabłonkowego mamy wrze-cionowatokomórkowe utkanie przypominające mięsaka). Prawdopodobnie pobpowaty typ wzrostu tego raka decyduje o jego lepszym rokowaniu.

Inną rzadką postacią jest rak płaskonabłon-kowy, tzw. bazaloidny (często mylony z cylin-droma typu śbniankowegoj. Jest to rak bardzo złośliwy i źle rokujący.

Wyjątkowo rzadko może wystąpić rak płasko-nabłonkowy brodawkowaty (analogiczny do car-cinoma verrucosum jamy ustnej czy krtani). Taki rak rośnie powierzchownie w formie brodawki, nie ma dużej tendencji do naciekania w głąb, a więc dobrze rokuje.

Rak gruczołowy

Rak gruczołowy przełyku był dawniej nowotworem rzadko rozpoznawanym. Większość przypadków raków gruczołowych dolnej części przełyku traktowana była jako wtórne nacieki tego narządu przez raka gruczołowego wywodzącego się z okolicy wpustu żołądka. Obecnie wiemy, iż znakomita większość przypadków raka gruczołowego dolnej 1/3 przełyku wywodzi się z tego narządu i powstaje na podłożu tzw. przełyku Barretta.

Przełyk Barretta polega (jak wspomniano powyżej) na występowaniu w śluzówce przełyku ognisk pokrytych nabłonkiem gruczołowym wykazującym cechy błony śluzowej typu jelitowego. Jest to więc metaplazja nabłonka; przy czym — prócz przypadków metaplazji dokonanej są też przypadki metaplazji niedokonanej. Prawdopodobnie początek przełyku Barretta ma miejsce w czasie gojenia nadżerki błony śluzowej przełyku powstałej skutkiem choroby reflukso-wej. W trakcie gojenia owrzodzenia przełyku komórki zapasowe (komórki pnia) wykazują zaburzenia różnicowania i ulegają metaplazji żołądkowej, jelitowej lub pośredniej. Karcyno-geneza w przełyku Barretta jest zjawiskiem wieloczynnikowym, tylko częściowo poznanym. W powstawaniu przełyku Barretta, prócz czynników genetycznych, najważniejszy jest refluks żołądkowo-przełykowy. Dość wcześnie dochodzi w metaplastycznym nabłonku do nadekspresji genu p53, potem zaś mutacji p53. Prowadzi to do wzrostu liczby komórek włączających się do fazy G1 i S cyklu komórkowego przy zaburzonej kontroli tego cyklu i braku naprawy DNA, a dalej do niestabilności DNA, wzrostu aktywności proliferacyjnej nabłonka metaplastycznego, a morfologicznie do dysplazji. Przy dalszej progresji dochodzi do rozwoju raka. Istnieje 5-10% zagrożenie rozwojem raka gruczołowego u 50-let-niego pacjenta z przełykiem Barretta, a 7-15% pacjentów ma już raka w momencie rozpoznania przełyku Barretta. Przełykowi Barretta może też towarzyszyć rak płaskonabłonkowy. W przypadku przełyku Barretta z dysplazją istotna jest kontrola błony śluzowej z otoczenia znalezionego ogniska dysplazji, a po wykluczeniu raka częste badania kontrolne dla uchwycenia progresji zmian i wyboru optymalnego czasu


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC00291 (16) Choroby przełyku§11nkSol ‘W* M Mi11 9pie*uą II) stopień - poszerzenie strefy regenerac
DSC00319 (14) 816 Jerzy Stachura • PATOLOGIA CHORÓB PRZEWODU POKARMOWEGO Tabela 18.8. Przyczyny owrz
65483 Prze pok3194 816    Jeny Stachura • PATOLOGIA CHORÓB PRZEWODU POKARMOWEGO Tabel
16692 str298 299 Tabela 5-18. Zestawienie obciążeń stropu dwuczęściowego systemu
DSC00252 (5) 6 Wybrane nowotwory Tabela X.G.1-1. Klasyfikacja kliniczna zaawansowania raka piersi
DSC00255 (13) Objawy, klirucznę: O przebiegu choroby decyduje ilość przywr, które zaatakowały ptaka
DSC00289 (14) Ml, m JERZY STACHURAPATOLOGIA CHORÓB PRZEWODU POKARMOWEGO CHOROBY PRZEŁYKU Anomalie wr
DSC00292 (13) 786 Jorzy Stachura • PATOLOGIA CHORÓB PRZEWODU POKARMOWEGO Histologicznio nabłonek met
DSC00307 (13) Jerzy Stachuro • PATOLOGIA CHORÓB PRZEWODU POKARMOWEGO802 Ryc. 18.13. Carcinoma mucoce
DSC00340 (8) 752 U DIAGNOSTYKA UKŁADÓW I NARZĄDÓW Tabela 18.13. Badanie funkcji
DYKTANDA GRAFICZNE (45) Tabela 13 Tabela 16 Tabela 14 ABCDEFGHJ KLŁ Tabela 17 Tabela 15   
Wysoka integralność, wielkośćryjnosc produkcji Odlewów aluminiowych. Nr 4, s. 13, (BIIO Nr 19); Nr 5

więcej podobnych podstron