DSC00640

DSC00640



inni ludzie, nawet ukochani, a raczej — zwłaszcza ukochani. Jedynie dzieciństwo nie jest śladem-raną; mit dzieciństwa stanowi moim zdaniem słabą stronę powieści Odojewskiogo, ale i zapewne tworzy ostatnią zaporę chroniącą, dość problematycznie zresztą, przed nieubłaganym runięciem w katastrofizm. Podobnie sądzi Zbigniew Bieńkowski. O Wyspie ocalenia pisze, że narasta w niej „olbrzymia, wyolbrzymiona młodziutką świadomością bohatera groza stającej się przeszłości. Dzięki niej zamierzony być może przez Odojewskiego w 1950 roku21 powrót do kraju dzieciństwa, jak ucieczka do raju psychologii, staje się wyprawą do piekła”.

Ale jednocześnie ślady są bezustannie zacierane — zasypie wszystko, zawieje; niszczy je natura, niszczą ludzie--mordercy, lecz niszczy je także wewnętrznie sama pamięć. Zapewne taka właśnie jest jej struktura — że usiłuje odtworzyć dokładnie to, co sama przed chwilą unicestwiła. Paradoks pamięci wyznacza oś filozoficzno-narracyjną powieści Odojewskiego: Paweł bezustannie podejmuje niezmiernie żmudną pracę odtwarzania śladów, dochodzi do pewnego punktu, zatrzymuje się, wraca, zaczyna od początku — i tak bez końca. Zycie przekształca się w jedną nieskończoną wędrówkę pamięci, odzyskującej to, co właśnie straciła, i znów tracącej po to, by odzyskać. W tym również kryje się fatalizm; ale „To” jest silniejsze od wszystkiego — to co zasypuje, zawiewa.

Ukraina staje się jakby wyjątkowym miejscem podobnego doświadczenia, właśnie ze względu na swoją konsystencję, którą tak dobrze pojął Malczewski. Obfitość kwitnienia zapowiada szybką zagładę. „Bujno rośnie, odludnie kwiat stepowy ginie”. Ostają się tylko mogiły. „Resztę wiatr ukraiński rozdmuchał do znaku”. Obraz natury w powieści Odojewskiego staje się podobnie jak w Marii figurą przemijania, którego nic nie jest w stanie zatrzymać. Pamięć również — składa się z kolejnych rozbłysków przemijania, oświetlają ją one od wewnątrz.

21 Pierwszą wersję Wyspy ocalenia Oclojewski napisał w 1950 i ogłosił ze skrótami w radio. Powracał potem wielokrotnie do pracy nad powieścią; w 1961 przeredagował ją w całości stylistycznie, „nadając jej bardziej nowoczesny rytm”, jak pisze na obwolucie Wyspy ocalenia. Ukazała się w 1964.

205


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
449 ZDARZENIA — KSIĄŻKI — LUDZIE pesymistycznego pokolenia, co Evelyn Waugh. Świat Greene‘a nie jest
10065 BMP cy. Nawet jeśli komunikowanie przybiera formę monologu, nigdy nie jest do końca czystym ko
będziesz musiał sprawdzić, czego potrzebują ludzie. Nawet najlepszy poradnik się nie sprzeda, jeśli
Jego słowo o mnie: „Nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej, dopóki sama nie zechce" (Pn
146 SPRAWOZDANIE Z KUCHU RELIGIJNEGO, szczają inni zakonnicy i nawet świeccy k-erycy. Co tydzień we
Autoprezentacja Image menedżera to wyobrażenie, jakie mają inni ludzie, często świadome i celowo prz
•    Własne przeżycia przedstawione w celu naśladowania, aby inni ludzie poszli tą
o Jak inni ludzie na nas reagują, jak się zachowują w reakcji z nami, nasze nieuchronne, subiektywne
pedag0 Nauczyciel może być doradcą rodzica, zwłaszcza w sprawach edukacji dzieci, jest do tego przy
DSC00658 313 Wygnanie z raju pienie, przyrodę zwłaszcza, od niedostępnej człowiekowi strony. Ujęcia
Część 4. Co nas blokuje w dobrej komunikacji? 3. Inni ludzie są problememNajlepsze podejście do każd
Część 4. Co nas blokuje w dobrej komunikacji? 3. Inni ludzie są problememCzy walczysz z ludźmi czy z
Sytuacje społeczne i ich wpływ na wykonywanie zadań to sytuacja, w której występują inni ludzie,
Inni ludzie podczas nauki wyparcie Spoko, nie jest tego dużo złość Czemu nue zacząłem
Obraz (112) być spostrzegane w ruchu nawet wtedy, gdy badany powie jedynie: Ludzie. Oczywiście tylko
DSC22 Przedmiot ekonomii 27 leczny. Jej skutki odczuwają inni ludzie, mimo że relacje te i zależnoś
DSC34 szyć niezależnością. Jeśli brakuje dążeniu, aby i inni ludzie byli niezależni trudno jo« wówc
3 11 2012 PB (3) Zasada dowodu statecznego głosi, że to, wierzą Job jak zachowują się inni ludzie, c

więcej podobnych podstron