DSC00676 (2)

V. Liturgika jako główna dyscyplina teologiczna

protestanci, jak i anglikanie (G. Wainwright, Doxology, New York 1982, wyd. 2), chociaż wychodzi on od pojęcia kultu.

3. Kierunki interpretacyjne liturgii

Historycznie rzecz ujmując, liturgię traktowano najpierw jako:

a)    Obserwację i opis danych liturgicznych (Justyn, Hipolit, Egeria).

b)    Interpretację i objaśnianie rytów liturgii, analizowanie jej tekstów. Takie ślady odnaleźć można u Augustyna (List do Januariusa) i w Katechezach mistagogicznych. Stosowano typologię biblijną i objaśnianie symboliczne. W Aleksandrii przeważała metoda alegoryczna. Objaśnienia typu mistycznego i symbolicznego doprowadziły około r. 500 do traktatu Pseudo-Dionizego Areopagity, De hierarchia ecclesiastica, które służyło jako model explicationis. Pseudo-Dionizego określa się niekiedy jako „ojca egzegezy liturgicznej” (L. C. Mohlberg).

c)    Podejmującą problemy pastoralne i usprawiedliwiającą różnice w liturgii.

Świadkiem takiego ujęcia może być wspomniany wyżej 55 list Augustyna do Januariusa (napisany około 400 roku), następnie list Grzegorza W. do biskupa Jana z Syrakuz (.Epistoła 9, 12) usprawiedliwiający wprowadzenie greckich zwyczajów do liturgii rzymskiej. Sprawy pastoralne wiązały się z działalnością misyjną (misje w Anglii i Galii). W 416 roku papież Innocenty I określił, że w Kościele Zachodnim nie powinno być różnych obrzędów.

d)    Kolejny etap to reglamentacja liturgii i utrwalenie norm. Augustyn i biskupi Afryki odegrali w tej mierze, w tej dziedzinie, dużą rolę.

e)    Średniowiecze jest ważnym etapem w rozwoju liturgii. Ze zjawisk ogólnych należy wspomnieć romanizację liturgii, co powodowało, że przewagę zyskiwała lokalna liturgia Rzymu. Równocześnie liturgia wzbogaciła się o nowe elementy w Galii. Okres karoliński jest właśnie okresem znanym jako pierwsze bardziej systematyczne studium liturgii związane z pewnym ruchem liturgicznym. Popierana jedność liturgii miała pewne podłoże polityczne.

0 Od czasów karolińskich szczególnie proponowano alegoryczną wykładnię liturgii. Czynił to Alkuin (zm. 804), Amalary z Metzu (zm. ok. 750), Walafrid Strabo (zm. 849), Raban Maur (zm. 856), a później Bemold z Konstancji, Jan Beleth, Sicard z Cremony, Durandus z Mende i inni. Odnotować należy teologiczno-ascetyczne wyjaśnienie liturgii reprezento-

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC00670 (2) 265 V. Liturgika jako główna dyscyplina teologiczna c)    stawiania prop
DSC00672 (2) 267 V. Liturgika jako główna dyscyplina teologiczna wydarzenie (Gesamtgeschehen), jest
DSC00674 (2) 269 V. Liturgika jako główna dyscyplina teologiczna odpowiedź Bogu na Jego pierwsze dzi
DSC00668 V. Liturgika jako główna dyscyplina teologiczna dzieje sprawowanej służby Bożej, mamy do cz
DSC00667 V LITURGIKA JAKO GŁÓWNA DYSCYPLINA TEOLOGICZNA Actio liturgiczna, działanie liturgiczne jes
Ks. Michał Borda nia na dyscypliny teologiczne, takie jak dogmatyka, liturgika czy biblistyka. Wszys
DSC00616 (7) niemieckich.liturgika Dyscyplina teologiczna, której przedmiotem jest wiara modlącego s
DSC00617 (7) 854 LITURGIKA we, poszukiwania. Niekiedy 1. pojmuje się jako dyscyplinę naukową, a Łitt
DSC00618 (8) 855 LITURGIKA a także w dialogu z innymi dyscyplinami teologicznymi i humanistycznymi;
DSC00600 (6) 17 /. Liturgia: znaczenia i rozwój terminu podobnie jak Opus Dei w benedyktyńskiej regu
DSC00635 (7) 755 LITURGIA DARÓW UPRZEDNIO KONSEKROWANYCH Leit 1 [1954] 83nn) odróżnić trzeba 1. jako
DSC00671 (2) 266 Ks. Bogusław Nadolski TChr się Kościoła. Liturgia jako główne pole Kościoła (określ
DSC00673 (2) 268 Ks. Bogusław Na dolski TChr Jest oczywiste, że liturgika jako nauka chce w swoich z
42 Andrzej Bronk cza teologii, byli liberalnie nastawieni teolodzy (protestanccy), jak „ojciec
obraz8 ta wywarła wpływ na rozwój teologii protestanckiej, zwłaszcza teologii dialektycznej fnp. wp
Helena OKOŃSYSTEM INFORMACYJNO-WYSZUKIWAWCZY PEDAGOG Nauki pedagogiczne jako jedna z dyscyplin nauk

więcej podobnych podstron