DSC01118 (4)

394 INSTYTUCIE I PROCESY DECYZYJNE

chiwani przez odpowiednią komisję parlamentarną, po czym Parlament formułuje swoją niewiążącą opinię. Kilkakrotnie Parlament sformułował opinie negatywne. W roku 1989 po raz pierwszy odrzucono propozycje zgłoszone przez Francję oraz Grecję. Rząd francuski wycofał swojego kandydata i zgłosił innego, natomiast rząd grecki nie znalazł odpowiedniego kandydata. Ostatecznie Parlament w czasie kolejnej sesji zaakceptował go. Podobna sytuacja powstała w 1993 r., gdy Parlament zgłosił zastrzeżenia w stosunku do dwóch kandydatów, ale Rada jednomyślnie mianowała obu³¹⁰

Warunki objęcia funkcji audytorskich są następujące:

1. Doświadczenie praktyczne nabyte w czasie pracy w organach audytorskich państw członkowskich albo inne. na przykład profesorskie, kwalifikacje do pełnienia tego stanowiska. Powyższe sformułowanie zachęca jednak do wysuwania kandydatur audytorów praktyków.

2. Niezależność kandydatów nie może podlegać żadnej wątpliwości.

3. Zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu jest jedynym sposobem wykonywania funkcji audytora. Nie mogą oni podejmować żadnej działalności zawodowej poza pracą w ETO. nawet gdyby była ona świadczona bez wynagrodzenia.

W czasie pełnienia obowiązków członkowie ETO są całkowicie niezależni i powinni działać w interesie Wspólnoty. Nie mogą więc przyjmować instrukcji od jakiegokolwiek rządu lub jakiegokolwiek organu. Rozpoczynając kadencję, składają więc takie uroczyste zobowiązanie.

Członkowie ETO przestają pełnić swoje funkcje w momencie: (1) zakończenia kadencji. (2) śmierci. (3) rezygnacji lub (4) dymisji. Zgodnie z art. 247 § 7, orzeczenie o dymisji wydaje Trybuna! na wniosek ETO. Możliwe jest tu wykorzystanie dwu podstaw prawnych. Po pierwsze, dymisja jest orzekana wtedy, gdy członek ETO, w czasie pełnienia funkcji, przestaje spełniać warunki konieczne do nominacji. Dotyczy to. przede wszystkim, utraty niezależności. Po drugie, podstawę dymisji może stanowić niemożliwość dalszego pełnienia obowiązków, na przykład z powodu ciężkiej choroby.

Ponadto, członkowie ETO zobowiązują się do uczciwego i rozważnego przyjmowania funkcji i korzyści już po upływie kadencji. Gdyby zachowywali się f sposób nierozważny, to Trybunał może orzec utratę ich praw do emerytury, renty lub innych korzyści.

Członkowie ETO sami wybierają swojego przewodniczącego na okres trzech lat Coroczny budżet ETO wynosi zaledwie 60 min euro. co stanowi 0,06% budżetu Wspólnoty³¹¹. Siedzibą ETO jest Luksemburg, a Trybunał zatrudnia zaledwie około 500 osób (400 osób na stałych etatach oraz blisko 100 osób czasowo).

^5,9 Zob N. Nagra.

1 OOP .1. - i_• ■

The Gmemmcnt and Polirics of tkc Europcan Union. Hoandmills-Łondoo

395

SADOWE IHSTiTI-Cm WSPÓLNOTOWE

1033. Procedura

Cel funkcjonowania ETO stanowi sprawowanie kontroli zewnętrznej, co jest realizowane przede wszystkim (1) c* post, czyli po wykonaniu budżetu, ale możt także być wykonywane (2) ex antę, ponieważ. ETO może „w każdym czasie przedstawiać swoje uwagi"²¹' w zakresie przyznanych mu kompetencji. Równocześnie, zarówno wspólnotowe instytucje, jak i państwa członkowskie wykonuje kontrole wewnętrzne. Oba systemy kontrolne wzajemnie uzupełniają się, a funkcjonowanie całkowicie niezależnego Trybunału Obrachunkowego gwarantować ma prawidła-we gromadzenie i wydatkowanie środków finansowych¹¹*.

Kontrola ETO jest sprawowana na dwa sposoby i polega na analizowaniu dokumentów lub kontroli na miejscu²¹¹

1. Analiza dokumentów stanowi podstawowy sposób wykonywania kontroli. Audytorzy mogą badać wszelkie dokumenty znajdujące się w dyspozycji instytucji wspólnotowych. Jeżeli do prawidłowej oceny ksiąg potrzebne są dodatkowe dokumenty lub informacje, to wszystkie podmioty prawa wspólnotowego mają obowiązek ich dostarczenia kontrolerom. Obowiązek ten spoczywa na wspólnotowych instytucjach, powołanych przez Wspólnotę organach, osobach llzycznych lub prawnych, krajowych służbach kontrolnych oraz odpowiednich innych otganoch państw członkowskich.

2. Kontrola na miejscu jest przeprowadzana wtedy, gdy jest tn konieczne. Audytorzy mogą realizować swe funkcje kontrolne w siedzibie każdego p<xlmlotu pobierającego fundusze z budżetu Wspólnoty. Odbywa lię ona w eksterytorialnych siedzibach instytucji wspólnotowych lub na terytoriach państw członkowskich w siedzibach osób fizycznych lub prawnych. W tym drugim przypadku audytorzy ETO współpracują z odpowiednimi organami kontrolnymi pa/ntw członkowskich „w duchu zaufania i poszanowania twojej niezależności". Możliwe jest Ukże wykonywanie wspólnych kontroli audytorskich. W deklaracji nr 18, dołączonej do traktatu nicejskiego, państwa członkowskie wezwały ETO oraz krajowe instytucje kontrolne do polepszenia zasad i warunków współpracy oraz tworzenia stałych komitetów, które będą ją organizować.

ETO przyjmuje wieloletnie programy kontroli,a w ich ramach ustala plany roczne. Cele kontroli są wybierane na podstawie trzech kryteriów, Są W;

1. Reprezentatywność i finansowe znaczenie problemu.

2. Prawdopodobieństwo występowania niercguUrooścl.

3. Wyniki poprzednich kontroli. Brane są także pod uwagę of/aiimnm własnego budżetu oraz prośby instytucji wspólnotowych, które zwracają uwagę I-TO

Aft. 24g {4.

Zob. Europsm Coun of Auditom. Audlthif- tlić imutagcmtml ut puWir rttfiiK hl!j> '■'•■•iw. -a ^unUenżbrodnire/prełch I Jilrn