DSC03410 (3)

Ryszard Karpiński: Pływanie. Podstawy techniki Nauczanie 161

3.3. Poślizg

W fezie te] głowa umieszczona jest między wyciągniętymi ramionami. Falowy ruch tułowia pozwala zniwelować opór i przemieszczać ciało w sposób równomierny.

4. Synchronizacja ruchów

Średnie czas trwania cyklu ruchowego „źabkarza” wynosi 1.5 sekundy i składa się z czterech fez:

Faza pierwsza

W końcowej części zagarnięcia ramionami następuje uniesienie tułowia i

głowy do góry. Następuje sprzyjający moment do wykonania wdechu. Nogi w tym czasie rozpoczynają fazę przygotowawczą.

Faza druga

Po wykonaniu wdechu ramiona przesuwane są do przodu i nieco w dół z dłońmi przy powierzchni wody. Następuje odepchnięcie nogami co na wpływ na uniesienie bioder do góry.

Faza trzecia

Po zakończeniu odepchnięcia nogami ciało przybiera kształt opływowy, a po osiągnięciu wysokiego płożenia przez stopy następuje ruch bioder w dół. Faza czwarta

Wstępuje moment bezruchu, który powoduje duży spadek w prędkości pływania. Skrócenie tej fezy pozwala na zwiększenie efektywności pływania - bardzo duże zróżnicowanie prędkości wewnąbz całego cyklu ruchowego zmniejsza się co ma wpływ na większą równomierność poruszania się pływaka. Na duże zróżnicowanie prędkości wewnątrz cyklu ruchowego w żabce mają znaczne opory w fazach przygotowawczych ramion i nóg.

Żabka na piersiach stosowana jest w stylu klasycznym, oraz w stylu zmiennym w konkurencji indywidualnej (na trzeciej zmianie) i w sztafecie — jako drugi styl. Podczas pływania ciało zawodnika powinno być utrzymywane w położeniu na piersiach (barki równolegle do powierzchni wody), a wszystkie ruchy ramion i nóg wykonywane muszą być równocześnie i symetrycznie. Dłonie powinny być wyprostowane do przodu i przemieszczane do tyłu nad lub pod