DSC03951

stosunek największego poziomu w największej wiązce bocznej do poziomu na kierunku maksymalnego promieniowania:

SLL[dB] = 20log lpf^LL)| |F(max)|

Ęw/^2). Są to punkty połowy mocy. Kąt między dwoma kierunkami wyznaczonymi przez punkty połowy mocy nazywamy kątem połowy mocy

gdzie OiłPieft i ^HPrighi odpowiednio kątami między punktami połowy mocy po lewej i po prawej stronie kierunku maksymalnego promieniowania. Dla dipola idealnego kąt ten wynosi 90°. Jeśli narysujemy na charakterystyce styczne w punktach, gdzie wiązka główna osiąga zero, to kąt między stycznymi określa szerokość wiązki między zerami (BWFN). Połowa wartości tego kąta jest nazywana rozdzielczością anteny. Jest ona zwykle w przybliżeniu równa kątowi połowy mocy HP.

Na rysunku 7.13 przedstawiono wykres charakterystyki promieniowania źródła liniowego we współrzędnych prostokątnych. Zwróćmy uwagę na dodatnie i ujemne wartości pola w poszczególnych listkach (faza!) oraz na fakt, że aby przejść od współrzędnych biegunowych do współrzędnych prostokątnych musimy znać długość źródła L.

Na zakończenie rozważań o charakterystyce promieniowania wspomnimy o jednym ze sposobów klasyfikowania anten. Jeśli kierunek maksymalnego promieniowania anteny jest prostopadły do płaszczyzny zawierającej antenę, to nazywamy ją anteną o promieniowaniu poprzecznym (rys. 7.14). Jeśli kierunek maksymalnego promieniowania jest równoległy do płaszczyzny zawierającej antenę, to nazywamy ją anteną o promieniowaniu wzdłużnym.

Rys. 7.13. Charakterystyka promieniowania źródła liniowego o długości 1 i u = (0172) cos 8 we współrzędnych prostokątnych

Rys. 7.14. Charakterystyka anteny o promieniowaniu: a) poprzecznym, b) pośrednim, c) wzdłużnym

7.4.2. Kierunkowość

Bardzo ważne przy opisie anteny jest określenie, jak silnie koncentruje ona energię w jednym kierunku kosztem innych kierunków. Kierunkowością nazywamy miarę zdolności anteny do koncentrowania energii w jednym, wyróżnionym kierunku kosztem innych kierunków. Całkowita moc promieniowana przez antenę wynosi

P_pr = I/2Re JjExH‘ds = 1 /2Re JJ (Eo HJ—E, Hó) r² sin 6d0d(t> (7.78)

W ogólnym przypadku możemy mieć do czynienia z obiema składowymi <)> i 6 pola elektrycznego i magnetycznego. Ze znanej zależności

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC03954 154 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ promieniowania). Kierunkowość nie jest więc najlepszym para
DSC03955 156 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWE! O Rys. 7.17. Ilustracja EIRP; a) antena kierunkowa o mocy P
DSC03941 130 O / ■/ WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ °°H Rys. 7.2. Brak promieniowania od ładunków
DSC03942 132 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ w antenie osiągnęły maksimum. Linie przebyły w tym czasie o
DSC03943 134 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ 134 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Wstawiając (7.15) do (7.12)
DSC03945 136 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ z x Rys. 7.6. Dipol idealny z równomiernym rozkładem
DSC03946 138 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ magnetyczne ma składową H*. Pola w strefie indukcji są bard
DSC03947 140 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Widzimy też, źe rp = r = yy + zż i T = z ż, co prowadzi do
DSC03948 142 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Rys. 7.8. Przybliżenie promieniami równoległymi dla źródła
DSC03949 144 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ £^-cosQsia2dlz.= O*— it D3 12 fl
DSC03952 ISO WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ otrzymujemy n (Zp — impedancja falowa
DSC03953 152 WSTĘP DO TECHNIK/ ANTENOWE! Charakterystyka rzeczywista Rys. 7.15. Ilustracja Interpret
DSC03956 158 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Rys. 7.18. Rozkład prądu w dipolu: a) idealnym, b) krótkim
DSC03957 160 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Zwykle wyjście nadajnika lub wejście odbiornika ma charakte
DSC03958 162 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ /ujjoipiyy **p«pw Rys. 7.20. Schemat zastępczy anteny odbio
DSC03959 164 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Rys. 1.22. Fala plaska padająca na antenę o aperturze fizyc
DSC03961 168 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ Obszar va Obszar vb Rys. 7.26. Konfiguracja źródeł do twier
DSC03963 172 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ antenę b, a antena a będzie odbiornikiem, to napięcie na ot
DSC03960 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ f Rys. 7.23. Fizyczna interpretacja długości skutecznej dla uni

więcej podobnych podstron