DSC06600

Geologia i kopaliny Morza Bałtyckiego 313

A - Charakter zalegania osadów plejstoceńskich i holoceńskich w rejonie Ławicy Odrzanej: 1 - piaski i muły jeziorne, miejscami piaski morskie; 2 — piaski i żwiry wodno-lodowcowe; 3 — przypuszczalny strop glin zwałowych. Sposób zalegania osadów jest charakterystyczny dla regionu płytkomorskiego oraz ławic podwodnych.

B - Charakter zalegania piasków i żwirów morskich (1) na iłach, mułach i piaskach zastoiskowych oraz lokalnie na iłach i mułach lodowcowo-morskich (2) powstałych w izolowanym zbiorniku w SE części Ławicy Słupskiej. Iły pokrywają niezgodnie gliny zwałowe (3).

C - Wychodnie na powierzchni dna morskiego iłów, mułów i piasków morskich (1) oraz iłów i mułów lodowcowo--morskich (2) na glinach subakwalnych (3). Zagłębienia wypełnione leżącymi dyskordantnie iłami i mułami morskimi powstały prawdopodobnie w okresie współczesnym rozwoju Bałtyku.

D - Wychodnie na powierzchni dna Basenu Bomholmskiego iłów i mułów lodowcowo-morskich (4 - Bałtyckiego jeziora lodowego ). Na osadach tych zalegają zgodnie iły i muły morskie (3 - Morza yoldiowego, 2 - Jeziora ancylusowego), przykryte zalegającymi dyskordantnie iłami i mułami morskimi (1 - Morza litorynowego). Wyraźnie widoczny akustyczny poziom odbicia na granicy Ancylus-Litorina. W podłożu prawdopodobnie strop glin zwałowych zlodowacenia Wisły (5).

E - Wychodnie na powierzchni dna Głębi Gdańskiej iłów i mułów morskich (2 - Jeziora ancylusowego). W przekroju profilu na iłach i mułach lodowcowo-morskich (4 - Bałtyckiego jeziora lodowego) zalegają iły i muły (3 - Morza yoldiowego). Osady (2) pokrywają zalegające dyskordantnie iły i muły morskie (1 - Morza litorynowego). Wyraźna granica granicy Ancylus-Litorina.

Rys. 16.3. Charakterystyczne fragmenty sejsmogramów uzyskane zestawem aparatury „UN1BOOM" - EG i G. Skala pionowa opisana w czasie pojedynczym. Przy określeniu głębokości zalegania wyróżnionych jednostek lub ich miąższości do przeliczeń można zastosować przybliżone wartości prędkości dźwięku w wodzie (1,45 m/sek), a w osadach (1,6-1,8 m/sek).

Źródło: Kotliński, 1991, ze zmianami.