DSC06635 (5)

DSC06635 (5)



Wiąże się z tym paradoks kolejny:    ręuc*^spyv£go, '[<

ostatnie, w znaczeniu typu państwa, czy etapu jego ewolucji, było przedmiotem żywej dyskusji, dotyczącej przede wszystkim roli aparatu urzędniczego. Federico Chabod za punkt wyjścia brał północne Włochy i kładł nacisk na biurokrację James Russell Major, badacz zgromadzeń stanowych we Francji XV/XVI w., widział natomiast w «państwie renesansowym» struktutę zdecenrralizowaną. konsen-sualną, zaś absolutyzm uznał za jej przeciwieństwo. Polska Jagiellonów od połowy XV w. zdaje się wyrazistym przypadkiem tak właśnie rozumianego «państwa rene-sansowego».

Budowanie królewskiego aparatu władzy spośród drobnej czy średniej szlachty byłoby ogromnie utrudnione; wspomnieć trzeba brak odpowiedniego wykształcenia i konkurencję patronatu możnowładczego, którego zasięg i intensywność w poszczególnych okresach wymagają jeszcze zbadania.

Tu uważnemu czytelnikowi Vicensa Vivesa rzuca się w oczy zaskakujące, dia-chroniczne porównanie. Charakteryzując pozycję renesansowego monarchy określa on dwa kierunki i cele jego działania. iMa ?pwnyr7 — zniszczenie lub powstrzymanie przeciwnika; /yy^wnąrrzprzewodzenie jednej z fakcji w stałym konflikcie 8 Otóż ta cecha czy taktyka władzy sprawdza się dla Rzeczypospolite/, jednak dopiero czasu Wazów, i to nie tylko w czasie rokoszów, ale jako podstawowy styl działania, zwłaszcza za Władysława IV i Jana Kazimierza. Zachowując atrybuty monarsze, król w Rzeczypospolitejdęks^ek^meae pigy&ódcz    Zaznacza się więc w Rzeczypospolitej tendencja

odwrotna niż we wszystkich chyba innych krajach Europy,    geze-

ruij^pgt^prgtgyiL opierających swa potęgę na własności ztemi- i jazaLeznieniu od sie-hif drobajrjrizejsżjfójjły)Ety;japie około .połowy.XVI yyieku skutecznie ogr^mcz^na£lzjponajjchię. Patronat magnacki ustąpił królewskiemu; we Francji Fronda książąt była przejawem «reakcji magnackiej» a jej upadek niemal unicestwił patronat arystokratyczny na rzecz wielkourzędniczego. Odmienność sceny historycznej utrudnia porównania, ale we Francji zachowanie frondujących książąt uderzająco przypomina polskich magnatów-rokoszan.

Nawiążę tu do dwóch krajów, których losy potoczyły się odmiennie: Danii i Szwecji. Ewolucję Danii określiły najsilniej następujące czynniki: liczba szlachty była niewielka — 0,25% ludności i ok. 500 rodzin; szlachta ta miała monopol władzy i przed r. 1660 nobilitacje grały bardzo niewielką rolę; rychło zanikła szlachta drobna a różnice majątkowe i socjalne w obrębie stanu nie miały charakteru for-malnego (tytuły dziedziczne będą nadawane dopiero po przewrocie absolutystycz-nym z roku 1660). Ponieważ kraj był niewielki, nie wytworzyły się elity lokalne. Adelsvalde (rządy szlachty) za Fryderyka II i Krystiana IV polegało na kluczowej roli rady państwa (rigsrad), złożonej z kilkunastu osób mianowanych przez króla;

8 W istocie Vives pisze o «własnej wojnie domowej», co odczuwam jako swoistą przesadę w machiawelowskim stylu.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
152 Filozofia Hegla i jej dziewiętnastowieczna recepcja oraz przeżycia. Wiąże się z tym odmienne
59735 P4290163 POSTULATY BADAWCZE I METODOLOGIA tyctt europejskiej wieku XIX. Wiąże się z tym równie
108 (4) Konstytucyjny status jednostki Wiąże się z tym konstytucyjne ustanowienie podstawowych zasad
rynku europejskim Swoboda przepływu kapitału wiąże się z tym, że inwestor podejmując decyzję o miejs
8)    poprawa kultury i klimatu organizacyjnego, itp. 9)    wiąże się
moich uczniów, musi on brać pod uwagę ich możliwości intelektualne. Wiąże się z tym również konieczn
NRD Mniejszą uwagę przykładano d rolnictwa i przemysłu lekkiego. Wiąże się z tym pogorszenie
społecznych. Początki w sterze wojennej, później handlowej, ale i tak początek wiąże się z tym że w
Pojęcie przedsiębiorstwa Spotykamy się z tym pojęciem w różnych naukach. Występuje ono w znaczeniu:
Inne miary skuteczności transakcyjnej 717 okresu. Z tym wiąże się kolejna konsekwencja, jaką jest
img062 (36) Często włośnica występuje w tym samym czasie u grupy osób, w określonym rejonie, co wiąż
Scan0160 ~mmm HBIIII •> fili Pierwsza uzda. Kolejny krok procesu, który niezmiennie kończy się ty
img004 2 Pielęgniarka jest często „najbliżej” pacjenta, wiąże się to zazwyczaj z tym, iż wykonuje on
a z tym niejednokrotnie wiąże się konieczność wyodrębnienia nowych segmentów. Z tego właśnie względu

więcej podobnych podstron