niem. syntagmatitche Relationen/Beziehungen; ros. sMagmat^ leskie sootnoSenija.
Stosunki zachodzące pomiędzy Jednostkami języki w układzie linearnym; np. f dystrybucja f fonemów lub f morfemów w ciągu mownym. Innym możliwya typem relacji są f relacje paradygmatyczne. f Paradygmat, f Syntagma.
Rei e want na jednostka językowa
ang. relevant linguistic unit; franc. (une) entite linguisUqut pertinente; niem. (die) relevante linguistische Elnhełt; ras. rek-vańtnaja lingvisti£eskaia edinica.
W językoznawstwie strukturalnym (f Strukturalim językoznawczy) jednostka pełniąca funkcję dystynk-tywną, tzn. służącą bezpośrednio komunikacji językowej.
f Cecha dystynktywna.
Lit.: Bloomfield 1948:38.
Reprezentacja fonetyczna
ang. phonetic representation; franc. (la) reprósentation phont-tique; niem. (die) phonetische Reprasentation; ros. /onetićeskajo reprezentacija.
W f Gramatyce generatywno-transformacyjnej realizacja foniczna wypowiedzi zgenerowanej przez gramatykę, czyli wyjście (output) f komponentu fonologicz-nego.
Lit.: Chomsky/Halle 1968:25, 164.
Respondent
ang. respondent, elicited response, franc. (le) respondent; nim (der) Respondent; ros. respondent.
Według B. F. Skinnera (f Be ha wióry zm) czysto odruchowa f reakcja, wywoływana przez określony bodziec (= reakcja sprowokowana), f Zachowanie reaktywne.
Lit.: Skinner 1957; Cbomsky 1959 (pols. 1977:27).
Restrykcja
^reSrifcctS*1 tnnC' W rettriction: niem. (die) ReitriktUm;
Ograniczenie f dystrybucji elementów określonego f podsystemu języka. W f gramatyce tradycyjnej tzw. „wyjątki” od reguł gramatycznych.
| Restrykcja selektywności.
Restrykcja selektywności
ang. telection(al) rettriction, collocational rettriction; tnąc. (la) rettriction de s6l6ctivite; niem. (die) SelekUonsrestrłktion; ros. aęnmi(itel'noH' selekciL
W f gramatyce generatywno-translormacyjnej ograniczenie dotyczące łączliwości leksemów; np. ang. frigh-ten [+ [+ ożywiony] (Chomsky 1965:107).
Powyższa formuła oznacza, że czasownik ang. frighten „wystraszyć” może się leksykalnie łączyć jedynie z rzeczownikiem, posiadającym cechę [+ ożywiony], f Subkategoryzacja.
lit: Blerwisch 1965; Chomsky 1965:101 n.; Lyons 1970:134 n. (niem. 1975).
Retoryka
ang. rhetonc; franc. (la) rhttoriąue; niem. (die) Rhetorik; ros.
ritOTika.
Sztuka przemawiania, zaliczanh współcześnie do t pragmatyki, f Tekstologia. lit: Young (red.) 1970.
Re translacja
ang. retTtttulation; franc (la) retrantlation; niem. (die) Retrans-lahon; ros. retranslacija.
Tłumaczenie na język obcy tekstu uprzednio przerobionego i przyswojonego. Celem tego ćwiczenia jest odtwarzanie znanych struktur języka obcego, przy czym bodźcem wyzwalającym daną wypowiedź jest
— 207