DSC23 (2)

osobowych. Ze współdziałania tych dwóch „praw psychologicznych dochodzi do powstania zjawiska, któremu na imię mitologia politeistyczna. Posłużymy się wywodem fikcyjnym, ale idącym po linii rozumowań autora. Oto, przypuśćmy, w pewnym języku na nie wysokim szczeblu rozwoju znajduje się słowo „wiatr , używane dla oznaczenia atmosferycznego zjawiska przemieszczania się przyziemnych warstw powietrza z dość znaczną gwałtownością. To słowo „wiatr”, jak każde inne w dowolnym języku, zaczyna żyć własnym życiem, podlegając wymienionym wyżej dwum prawom psychologicznym: prawu odrywania się przymiotników i prawu uosabiania. Ponieważ człowiek obserwuje różne rodzaje przemieszczeń się powietrza — ciepłych, zimnych, silnych, słabszych, huczących, cichych — doczepia te właściwości jako przymiotniki do rzeczownika wiatr. Wysławia się potem dokładniej: silny wiatr, suchy wiatr, słaby wiatr itd. I wszystko to składałoby się na pożyteczne wzbogacenie języka, gdyby natychmiast nie dochodziły do głosu: tendencja odrywania przymiotników i tendencja ich uosabiania. One to, niby dwa zaburzenia, niby dwie choroby, toczą zdrowy organizm języka i doprowadzają do takich objawów patologicznych, jak całe rodziny postaci mitologicznych. Bo oto człowiek przestaje dodawać rzeczownik „wiatr” i posługuje się odtąd tylko i wyłącznie przymiotnikami „silny”, „suchy”, „słaby”, mając jedynie w myśli rzeczownik wiatr. W przykładowym przypadku zaczynają się wytwarzać zwroty językowe do dziś żywe, jak włoski „sirocco”, japoński „tajfun ’, tatrzański „halny”. Powstaje szereg odprzymiotniko-wych rzeczowników dla oznaczenia jednej kategorii zjawisk, wszelako z uwypukleniem za każdym razem nieco odmiennej ich cechy. Na tym nie koniec. Mało, że teraz „silny”, „suchv”, ,,porv-^wisty ’ >>północny” (na przykład starogrecki Boreasz) tworzą zróżnicowaną grupę wiatrów — oto tendencja do uosobi ania każe nam wyobrażać sobie wiatr i jego pochodne jako postacie antro-pomorficzne i antropopatyczne, tzn. wyglądające i czujące jak ludzie. W taki to, powiedzielibyśmy, przymusowojęz v sposób zaludnia się przebranymi za bosi w,; przymiotnikami i rzeczownikami panteon politeistów.

Mechanizm konstruowania bóstw przez umysł człowieka, po-azany czytelnikowi- na jednym przykładzie niby na schemacie

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
23 quasi exclusifs de la majeste royale2*. Grace a sa puissance (potentia), le roi est en mesure d’i
DSC27 (6) Robert K. Merton tualnych jest to, źe ich reguły uzasadniania są najpier* akceptowane, a
des ideologies meutrieres, des sectarismes politiąues et religieux, la surveillance generalisee, les
inacceptables, par exemple la reconnaissance de la liberte religieuse, la collegialite qui reduit le
25 (23) KWASY omega - 6 linolowy LA . arachidowy AA . gamma 1 inolenowv G L A Są składnikiem hl
LE HIT-PARADE L Expansion du 23 janvier 1987 a evalue a la suitę d’une enąuete approfondie les 100 p
ziemie polskie za wladys0 u U1aI> »la»v«i IoWctLi i Kj/imxr/.» WiHUrgo    M ERIDI
Tamthilia ya Amezidi inabainisha mazingira ya kibunilizi yenye ishara mbalimbali za kiuasilia Onyesh
DSC 38 antastic pl ^Hi^O    lą
45881952338508170525 1152828 o (1) f 23 19 f„ ^    ""’’*** la«   
• neutralność AU w wojnie FR - WB ■ przymierze obronne z FR o uważają to za narzędzie utrzymań
DSC58 (3) Zespół Gillesa de la Tourette’a ►    Jest to zaburzenie neuropsychiatryczn
DSC59 (3) Zespół Gillesa de la Tourette’a -kryteria diagnostyczne Mnogie tiki ruchowe i głosowe Tik
DSC61 (4) Zespół Gillesa de la Tourette’a Chociaż wcześniejsze badania wykazywały, że zespół Touret
DSC?87 Wahrhrit «* dar Religion (Prawda i tolerancja w rei jH), za którą urvxhnł’dok?órat honoris ca
tpn w alpach i za alpami
8201 175 La notte che ta vedi in si dolci atli Dormire, fu da nn angel sco
DSC87 1»7 v. Trudności tc la opakowaniu aktualizowane ltomiast lano-»rt zawiera już pisuje

więcej podobnych podstron