DSC33
2.8. Kierunki i rboraje bStoń 43
nalizacyjnej, wodociągowej itp. Dotychczasowe tzw. opracowania fizjograficzne szczegółowe skrócone, dotyczące rozpoznania warunków gruntowo-wodnych, wyodrębniono z opracowań fizjograficznych i zaliczono do prac geologiczno-inżynierskich, ponieważ zawierały informacje z zakresu mechaniki gruntów i warunków posadowienia budynków.
We wnioskach z konferencji „Geoprojektu” stwierdzono, że znajomość procesów zachodzących w środowisku przyrodniczym wpływa na obniżenie wysokości nakładów finansowych prowadzonych inwestycji i na kształtowanie wartości estetycznych terenów zurbanizowanych. Warunki te powinny być zatem uwzględniane przy opracowaniu planów zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie przedstawionych w dyskusji materiałów i wypowiedzi opracowano w „Geoprojekcie” wytyczne dla Wojewódzkich Rad Narodowych i Dyrekcji Osiedli Robotniczych pomocne przy zlecaniu opracowań fizjograficznych. Podawano w nich zakres szczegółowości zagadnień, które należało uwzględnić w trzech etapach planów zagospodarowania przestrzennego miast i osiedli.
W 1954 r. ukazał się Projekt Tymczasowej Instrukcji, wydanej przez Komitet do Spraw Urbanistyki i Architektury (KUA), dotyczącej zakresu i sposobu opracowania ogólnych planów zagospodarowania przestrzennego.
W 1955 r. powstały Zarządy Architektoniczno-Budowlane i Miejskie Pracownie Urbanistyczne13. W latach 1954—1955 opublikowano Instrukcję w sprawie opracowań dokumentacji fizjograficznej. W rok później ukazały się Wytyczne w sprawie zakresu i sposobu wykonania i wykorzystywania dokumentacji fizjograficznej dla potrzeb zagospodarowania miast i osiedli (Z. Dembowska i W. Różycka 1957, Różycka 1971). Zalecano w nich, aby ogólne plany zagospodarowania były sporządzane dla całego miasta lub jego wyodrębnionej części. Celem nadrzędnym planu było określenie rozmiaru i kierunku rozwoju miasta oraz sposobu jego zagospodarowania przestrzennego.
Ustalono, że plan ogólny stanowi podstawę do prowadzenia polityki terenowej i lokalizacyjnej i ma służyć do formułowania założeń do szczegółowych planów urbanistycznych i uzbrojenia terenu, natomiast plany szczegółowe będą wykonywane do realizacji konkretnych inwestycji.
Z planów ogólnych zagospodarowania przestrzennego nadal wykonywano plany:
- perspektywiczne obejmujące całe miasto,
- etapowe obejmujące całe miasto,
- porządkowania,
- koordynacyjne obejmujące część miasta w ujęciu perspektywicznym i etapowym.
W wytycznych „Geoprojektu” po raz pierwszy uwzględniono plany ogólne zespołów miast i stref podmiejskich14.
1 W czerwcu 1955 r. prezes Komitetu Urbanistyki i Architektury wydał zarządzenie powołujące wojewódzkie ( miejskie pracownie urbanistyczne. Od 1956 r. we wszystkich województwach istniały już pracownie urbanistyczne, a od 1959 r. powołano także pracownie powiatowe.
■ W październiku 1957 r.. na podstawie zarządzenia prezesa KUA, powstały powiatowe zespoły uihmłOycznr powołane do porządkowania planów zabudowy jednostek wiejskich.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
DSC33 * *
mijamy po lewej stronie, idąc Drogą pod Reglami od Przesieki w kierunku zachodnim. Zadanie 43.(1 pkt
DSC33 Gatium boreale — przytulia północna Genista tinctoria — janowiec barwierski i in. przechodząc
AP 01 AP 02 AP 05 AP 15 AP 23 AP 27 AP 30 AP 32 AP 33 AP 41 AP 43 AP 44 AP 52 AP 60 AP
DSC33 -ę> k< vau Jjl ^XvTXv A EiO.pCrU;NA- W^łÓcNOTM • P^
DSC33 ROZDZIAŁ III Modele programu, czyli do jakich zachowań skłania program Kwestia modeli program
więcej podobnych podstron