Dwudziestolecie międzywojenne Jerzy Kwiatkowski (30)

II Poco* mm — l-*M't> hi

’ Uwo* w**¹¹

— o ich un rajskim pobycie

IM im *OfC M iłi «: tł łM r*'-*-* tea^aUM •*&»•. a to)b 1*4 «m! »M »■

I o. spo*<Oo-oi)m mgłą tęsknotą. powrocie do rodzinnej »«"•*■ P°*^roCKdo obo*MiV6» wobec niej'

Mp m mit fiadai <)»•« Maiul.

\<M|a Itak knw'. •"•■Utai «i Wira »KM len. tip*ui>) w r 1921. zaprogramował niejako, świadcząc o nkb>. »-,lej iniuwji hwl całą luaonę lego motywu. iMOUiic bowiem, po U»knourt

pMn • * p°^dró,y •?' ^u?rr™ r

„cioej zaczęty po»a“>* ‘*c -y^unia w rodzaju tych oto słówTuwimowi*,, bohatera PoJrtiiy.

AadcKaawm.

tb> llMMłaa l‘ cięty w K»* •*“¹'

(«_n?M jrsi w •m»nr podwórze, s. u.r>a me bytao i>le UH

U Mw Slmui " bw-rt

I dalej W drogiej połowie lat dwudziestych widku fula fascynacji cjw,',, _lTYf. co powoli zaczynu przygatatf jasna. hezlroslia, peliu h

lojuzncgo rozmacho tonacja. dominującą dotychczas w młodej foU, poezji.

Poc/m la wiele podróżowała dotychczas. Teraz, powracając do kraju, ottn* 01,jako 0.1 OKAO jego pejzaż • jego kulturowe tradycje. Ale nie tylko: ulic ją życie społeczne > polityczne. Coraz częściej też pragnie w życiu tya nfi mzcsMkzss. podcjmoA* za me odpowiedzialność.

I uk koAc/a mc wielkie wakacje młodej poezji Dwudziestolecia.

b) 1927 — początek lat trzydziestych

7. KLASYCYZM SKAMANDRYTÓW.

ICH TWÓRCZOŚĆ HUMORYSTYCZNO-SATYRYCZNA

Przemian)' dokonujące się w poezji polskiej w okotk*;h r mówuf o zakończeniu pewnego okresu jej rozwoju i o nowego. Nic jc-»t to cezura tak zasadnicza i istotna jak u. ta ,, 112 początku lat trzydziestych, sygnalizując me tylko zmianę domruuj

. i.-jjocyi. ale także wprowadzając do niej buwc. szereg* łrac bogate •- ufcmy j^inkimc v*«j odmienności pokokiue. Niemniej jol to (OW* ó ■* wyrazista pi.ii główne tendencje — acz me obejmujące neu jama. całej pec/p _pojawiły sic w owych latach Jedna z nich ic /»rot ku tUijtjmni ćn/i _Mz»iw ku poezji społecznej W obydwu -.pjk*h wazayia czyn.- Wm „pjlAAmnkuji.ym te przemiany jest ówczesna historia, przemNl majo*> i r. 1926. pierw»ze lau panowania sanacji letdeiHje klasycy styczne zaczynają dominować w pnazne. • kWym jnigaca pcetyckic nowatorstwo Futuryzm należy juz do pmitao kotkzy »; właśnie, w r. 1927. najbardziej bojowy okres Awangmły Krakowskuj. jsipany z wydawali Km .Zwrotnicy" Awangardy. taora urna / reszta w iżeebe nMlów ouwatorskicti reprezentowała swoisty -klasycyzm". mc 'trem* trzy ijm liyniijir.mcj od konwencji ody czy hymnu Ba. nawet grepi Nowei Sn* i saojego schyłku występowała / klasycy styczny nu łosiami Jeśli jednak ..klasycyzmy" nowatorów miały w gnacie rzeczy chmkkr iKUfnf)aaj. inaczej sprawa przedstawiała sic z klasycyzmem łnindiM* j portów upraw tających zbliżoną do nich poetykę. SU mitti ujh idccy-ó)^uunie mc zrywali z tradycją, a atakując Młoda Kdskę osrezedrafi zawsze

- (wiadomi swoich zadłużeń jej mm panuststowski i jowsiaty • jej uhjlku - nurt klasycyslyc/ny: Staff był przecie/ ich mistrzem Sc zatem dłiwurgo. ze po swojej, dośf łagodnej. Siurm u ml Drung Pcriodc lawo Łc/ęJi tUinius' się ku i (leniom tiulu, harmonii i klasycznego piękni, ii także ku poetyce stylizacji nawiązującej do antyku i epok klusycyayemyiii Teru* wtńnśe

— spod znaku Dionizosa pizcszli pod znak Apollina. Również zresztądosłownie <■ .Aresie tym nikną niemal zupełnie tak częste w ich poezji / wczesnych lat dwudziestych wezwania do boga ekstazy i winnej latorośli (Tuwim Iwaszkiewicz. Wierzyński. Zygmunt Karski), w jednym zaś z programowych wierni) Tuwima czytamy:

Kralu płomienny, koniu mdj gniewny Z aptfllnoucj mjt|

(IM. i tomu Kim namoUilu)

Kzn; immole>k>i to właśnie najbardziej klusycyilyt/ny — jak na Tuwima . idijtns - toni poety- -Z chaosu ład >*C tworzy" - pisie poeta w wierszu tytułowym, a tytuł to przeocz podwójtuc w-ywied/wmy z tradycu: z Krehano*-skargo i z Norwida.

Kochanowski rulc/y w ogóle do patn«ów .mego klasycyzmu Jako wmracc czy ideał poetycki występuje u Tuwima. Iwawkiewicu Lutatt Skhahła KarpmsŁiego - by wynucwć puc tylko przykładów. I u drepego pm LtogmUa Sufla. który — razem ze siarwamhyciin klasycytmem — prarżywu IIJ