Ekonomika turystyki R Łazarek (103)

źy krajowych. Wskaźnik dla wyjazdów zagranicznych wynosił 26%. Na jednego turystę przypadło średnio 2,4 podróży zagranicznej" (tabela 20).

Dla otrzymania ogólnej charakterystyki aktywności turystycznej mieszkańców, ich udziału w konsumpcji turystycznej, należy jeszcze odpowiedzieć na pytanie, jak wyglądała sytuacja w zagranicznej turystyce wyjazdowej oraz jaki był udział wyjazdów zagranicznych w wyjazdach turystycznych ogółem.

Największą aktywność w wyjazdach zagranicznych w 1990 r. okazali mieszkańcy Luksemburga, Belgii, Szwajcarii, Holandii i Finlandii, a najniższą-mieszkańcy Grecji, Hiszpanii, Portugalii, Bułgarii i Polski (tabela 21).

Tabela 21

Wskaźniki aktywności turystycznej mieszkańców Europy w 1990 r. w wyjazdach

zagranicznych

Kolejność	Kraj	Wskaźnik (w %)	Liczba podróży na jednego turystę
1	Luksemburg	62	2,4
2	Belgia	54	3,8
3	Szwajcaria	54	2,8
4	Holandia	53	2,7
5	Finlandia	51	2,1
6	Szwecja	47	3,3
7	Norwegia	44	2,8
8	Dania	43	3,3
9	Austria	41	2,5
10	Niemcy (Zachodnie)	38	3,9
11	Islandia	37	1,6
12	Niemcy (Wschodnie)	32	1,6
13	Irlandia	31	1,5
14	W. Brytania	28	2,1
	Europa	26	2,4
15	Czechosłowacja	24	2,3
16	Francja	20	1,7
17	Jugosławia	20	2,7
18	Węgry	18	4,5
19	Włochy	16	1,8
20	Rumunia	15	2,2
21	Grecja	14	2,1
22	Hiszpania	14	2,2
23	Portugalia	13	2,3
24	Bułgaria	10	2,3
25	Polska	8	3,3

Źródło: Jak do tabeli 20.

Wyjazdy zagraniczne (z przynajmniej jednym lub więcej noclegami) stanowiły 1/5 wyjazdów turystycznych ogółem, z tym żc w 1990 r. najwyższy udział wyjazdów zagranicznych wystąpił w Luksemburgu, Belgii i w Niemczech Zachodnich, a najniższy w Grecji, Portugalii, Hiszpanii i w Bułgarii (tabela 22).

" Commission of thc European Communities. D.G. XXIII-Tourism Unit: The evolution in holi-day travei facilities and in the Iow oftourism inside and outside the European Community. Part II: Main Report 1993, s. 95.

105