ty
U NOcjocc bodart transportowych w naukach ffcanomicznydi
rawoju nauk ekonomicznych, kiedy rue każda praca była uważana za produk-tyją i za tworzącą warto# dodaną, Obecnie jest przesądzone, iż wszelkie do-brn, w tym również usługi, mają wartość, jeżeli służą zaspokojeniu ludzkich p0. trwb. łbgląd taki wywodzi się z pracy C. Mengera (1871) zatytułowanej Gmhtot kr ManrtsduflsUhrt (Zasady ekonomii). Twierdził on, że jeżeli musi być pokonana odległo# przestrzenna, aby mogło dojść do zaspokojenia ludz. kich potrzeb, czy to o charakterze produkcyjnym, czy też konsumpcyjnym, to transport również ma zdolność zaspokajania tych potrzeb i jest pewnym dobrem. Dotyczy to zarówno przewozów osób, jak i ładunków7. Każda działalność gospodarcza, lub gospodarstwo domowe, ma swoje miejsce w przestrzeni, jest elementem tej przestrzeni. Elementami przestrzeni są także dobra, które są po. trzebne do zaspokojenia potrzeb. Mogą one być umiejscowione w różnych pań. stwach, regionach, czy miastach. Przestrzeń powoduje rozdzielenie poszczególnych należących do niej elementów określoną odległością, która musi być pokonana przez osobę, chcącą zaspokoić swoją potrzebę, lub też przez towar, który dana osoba chce nabyć. Transport zwiększa użyteczność dóbr poprzez ich prze-nwesame w przestrzeni.
Również w poglądach K. Marksa można znaleźć odniesienia do produkcyjnego charakteru transportu. Ewolucję poglądów różnych szkól ekonomicznych na temat produkcyjności poszczególnych działów gospodarki można zaobserwować na rys. 13.
Zagadnienia ekonomiczne dotyczące poszczególnych dziedzin życia gospodarczego muszą być rozpatrywane oddzielnie, z uwzględnieniem ich specyfiki. Najistotniejszą cechą produkcji transportowej, wpływającą na specyfikę tego działu gospodarki, jest jej przestrzenny charakter. Aby móc przeanalizować różne zjawiska gospodarcze występujące w konkretnym dziale gospodarki, gromadzi się fakty, dokonuje ich opisu, klasyfikacji, a następnie przeprowadza się uogólnienia oraz określa związki między poszczególnymi zjawiskami. Na takiej podstawie są też formułowane prawidłowości występujące w transporcie.
W ramach ekonomiki transportu wykształciły się ekonomiki gałęziowe. Ekonomiki gałęziowe badają zjawiska gospodarcze w poszczególnych gałęziach transportu i w przedsiębiorstwach transportowych. W transporcie występują następujące ekonomiki gałęziowe: ekonomika transportu samochodowego, ekonomika transportu kolejowego, ekonomika transportu lotniczego, ekonomika transportu morskiego, ekonomika żeglugi śródlądowej, ekonomika komunikacji miejskiej. Z kolei z ekonomik gałęziowych biorą swoje podstawy technologie i specjalizacje, np. technologia transportu kolejowego*.
Ekonomiści stworzyli kilka modeli powiązań między ekonomią ogólną, ekonomiką transportu a ekonomikami gałęziowymi, jednakże pod względem merytorycznym za najwłaściwszy można uznać model dwustronnych wzajemnych powiązań i oddziaływań (rys. 1.4)*.
Produkcja rzeczowa |
Produkcja usług | ||
| Robactwo | Górnictwo |
Przemyśl |
Transport |
Handel 1 Inne usługi |
\ lflasybkacja stosowana w gospodarce kapitalistycznej
Rys. U. Produkcyjność działów gospodarki w historii myśli ekonomicznej
bófio opracowanie vdasne na podłt K Pukozub Gospodarowanie w transporcie. WKL, Warszawa
wum
Ekonomia
Ekonomia ogólna formułuje prawa dla ekonomiki transportu, a ta z kolei dostarcza ekonomii praktycznych szczegółów.
Ekonomika transportu
Ekonomika transportu przekazuje ogólne prawa ekonomiczne, uwzględniające specyfikę transportu, do ekonomik gałęziowych, skąd otrzymuje się szczegóły praktyczne, na podstawie których można ustalić pewne prawidłowości występujące w całej branży.
\ Ekonomiki gałęziowe
Ryt. 1.4. Model dwustronnych wzajemnych powiązań
Źródło: opracowanie własne na podst W. Grzywacz, J. Burnewkr. Ekonomika transportu. WKL, Warszawa 1989, s. 13.
1 W. Grzywacz. 1 Burncwicr. op. rit.,s.ll ł Ibidem, s. U.
1 AMbtaat transport wonomks. Red. V B Polok, K. Heertje. Bgar, Chcltenham 2001, s. 4.