HPIM4409

82

opiekuńczych precyzyjność tej definicji nabiera szczególnej społecznej wagi. Istnieje wiele możliwych kryteriów, przy pomocy których można zjawisko niepełnosprawności określać i analizować. Niezależnie jednak od medycznych, prawnych czy społecznych kryteriów pojęcie to funkcjonuje coraz powszechniej na gruncie języka codziennego, a-zatem wiążą się z nim odpowiednie potoczne treści i wyobrażenia. W swych wystąpieniach i publikacjach naukowcy, politycy, dziennikarze czy działacze posługują się często zbiorczymi kategoriami właśnie typu niepełnosprawni czy inwalidzi. Nic jest jednak pewne, czy problemy, o których mówią, są identyfikowane przez społeczeństwo z ta samą kategorią osób.

Analiza danych zebranych w przedstawianym badaniu potwierdza te wątpliwości. Wykazała ona, że pod treścią pojęć „niepełnosprawność” czy „inwalidztwo” kryją się niemal wyłącznic uszkodzenia narządu ruchu, kalectwa widoczne bądź postrzegane w pierwszych kontaktach z osobą niepełnosprawną (niesprawności sensoryczne). Dominujące określenia to: ludzie o uszkodzonym narządzie ruchu, niesprawnych kończynach bądź nic posiadający kończyn (63.2%). niewidomi (43.5%). osoby na wózkach inwalidzkich (20,3%). ludzie sparaliżowani (18,4%), głuchoniemi (18,1%), upośledzeni umysłowo (15.9%). Tak więc popularne rozumienie tych terminów jest znacznie węższe od oficjalnych, profesjonalnych kryteriów orzeczniczych i struktury niepełnosprawności. Sytuacja ta ma swoiste konsekwencje praktyczne; wyznacza potoczne kryteria dostępu do systemu świadczeń, a także prowadzi do koncentracji społecznej uwagi na kałcctwach narządu ruchu przy jednoczesnym niedostrzeganiu problemów innych kategorii osób niepełnosprawnych. Do utrwalenia takiego obrazu przyczynia się niewątpliwie telewizja, która przy omawianiu jakichkolwiek zagadnień związanych

fyjMuy społeczeństwa polskiego

z sytuacją ludzi niepełnosprawnych nieodmiennie „prezent u-je" osobę poruszającą się o kulach lub na wózku inwalidzkim. Wszelkie akcje na rzecz pomocy i większego zrozumienia osób niepełnosprawnych są cym samym identyfikowane przez społeczeństwo z rymi właśnie osobami.

2.2, Tendencje integracyjne versus separacyjne

Osoby określane przez społeczeństwo jako niepełnosprawne są kategorią w znacznym stopniu izolowaną społecznic. Pra\yic co piąta dorosła osoba nie tylko nie utrzymuje kon-takrów z niepełnosprawnymi, ale nawet nie zna takich osób „z widzenia". Potwierdza to ich status, który zgodnie i terminologią teorii dewiacji można by określić jako „outsiders". Sytuacja ta kształtuje się niezmiennie w ciągu ostatnich lat; podobny odsetek osób zadeklarował brak jakichkolwiek kontaktów i doświadczeń z osobami niepełnosprawnymi w badaniu realizowanym 15 lat temu. l en brak osobistych doświadczeń opartych o kontakty z osobami niepełnosprawnymi jest przede wszystkim odpowiedzialny za fakt, że wiedza o ich problemach życiowych jest powierzchowna i kształtowana przez stereotypowe, obiegowe opinie. Znaczna część badanych odnosi ograniczenia niesione przez niepełną sprawność wyłącznie do samych ograniczeń sprawności fizycznej (18,5%)¹. niezaradności i niesamodzielności (22,5%). trudnej sytuacji materialnej (12,8%), bądź też stwierdza ogólnie, że życie z inwalidztwem jest trudne.

Brak doświadczeń i kontaktów osobistych kształtowanych w procesie socjalizacji, wychowania społecznego jest

1

Chodu (U o odpowiedzi typu -osoba aa wtoku nie maże chodzić" ,i ..niewidomy nic nie widzi", nic poparte żadną głębszą refleksją na temat konsekwencji lakiem '^unu rzeczy.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
HPIM4408 Antonina Ostrowską 80 rosłej ludności naszego kraju1. Celem badania była charakterystyka po
HPIM4412 Antonina Ostrowską 88 widoczność (czy euidentness) poszczególnych niesprawności i ich natrę
bożena wojtasik doradca zawodu strona 17 16 zarobkowych” 1. -Nie uwzględniono również w tej definic
HPIM4406 76 Antonimi Ostrówka N Błędne uproszczone oczekiwania i założenia dotyczące inrerakcji z os
HPIM4407 78 Antonin* Ostrowską tworzące specyficzne „getta", w skutek czego zarówno osoby niepe
HPIM4410 84 Antonim Ostrówka także odpowiedzialny za brak ukształtowanych wzorów i umiejętności nie
HPIM4413 90 Antonina Ostrowska kości odczuwanych dystansów społecznych w stosunku do ludzi niepełnos
soc 6 112 ANTONINA OSTROWSKA zdobywać z różnych źródeł informacje o zdrowiu i o problemach zdrowotny
soc 8 116 ANTONINA OSTROWSKA Niewielkie różnice obserwujemy wśród osób z wykształceniem średnim i
soc 10 120 ANTONINA OSTROWSKA * * * Wszystkie analizowane dotychczas kwestie związane z relacją pacj
HPIM4414 92 Antonina Ottromk< kim obowiązek państwa (instytucje służby zdrowia, pomocy społecznej
soc 10 120 ANTONINA OSTROWSKA * * * Wszystkie analizowane dotychczas kwestie związane z relacją pacj
Jan Jeżewski widzi w tej definicji dwa aspekty polityki administracyjnej1: 1)    poli
82 SED CONTRA reguł, definicji. Jeśliby porównać język potoczny do swobodnie płynącej rzeki, to języ

więcej podobnych podstron