~LWF0063 (4)
o ramionach sięgających niemal pół kilometra! Znaleziono też tutaj pozostałości drewnianej baszty strażniczej. Okazało się, że usypanie kurhanu w tym właśnie punkcie miało symboliczne znaczenie: Harald, który przyjął chrześcijaństwo, wzniósł kurhan na miejscu, gdzie ■przedtem stała świątynia pogańska.
W wyniku badań północnego kopca stwierdzono, że umieszczony wewnątrz niego grób znajduje się na miejscu dawnego kurhanu, pochodzącego z epoki brązu.
Nader ciekawy rezultat dały wykopaliska archeologiczne prowadzone pod fundamentami wybudowanego w drugiej połowie XI w. kamiennego kościoła, znajdującego się między tymi dwoma kurhanami: archeologowie odsłonili tutaj resztki drewnianej budowli, będącej najprawdopodobniej kościołem, który Harald wzniósł po swym chrzcie także na miejscu dawnej pogańskiej świątyni, postawionej przez Gorma.
Wreszcie pod większym z głazów runicznych odkryto masywny kamienny fundament, bez wszelkich śladów grobu, co potwierdziło opinię, iż stoi on w tym samym punkcie, w którym umieszczony został niegdyś przez jego twórcę.
Wypowiadano zdanie, że w północnym kurhanie spoczywali i Tyr, i Gorm. Brak ich szczątków tłumaczono tym, iż przeniesione były później w inne miejsce, prawdopodobnie do kościoła w Roskilde (pod Kopenhagą), gdzie Harald rezydował, założył biskupstwo i gdzie następnie został pochowany około 986 r.
Taik rwięc kurhan północny powstał za Gorma i tam złożono jego zwłoki, obok zwłok zmarłej wcześniej Tyr. On też wzniósł dużą świątynię z głazów ułożonych w kształcie kąta, pośrodku której znajdował się chram. Harald (natomiast, przyjąwszy chrześcijaństwo, zniszczył tę świątynię i kazał zbudować drewniany kościół. Zakończył on jednak wznoszenie kurhanu grzebalnego Tyr i Gorma. Zagadką pozostaje nadal, dlaczego Harald usypał nowy, niczego nie kryjący kurhan, powracając w ten sposób do formy pogańskiego pomnika. Należy chyba przypuszczać, iż ów komung-chirysfciaaiizator nie .zerwał jeszcze ostatecznie ze starą religią.71
130
Kurhany takie, wymagające pracy mnóstwa ludzi w ciągu dłuższego czasu, same w sobie stanowiły świadectwo potęgi władców, za których zostały -wzniesione, między innymi Haralda Sinozębego.
Wkrótce jednak, wr połowie lat osiemdziesiątych X w., nastąpił kres świetności konunga Haralda. Zbuntowała się przeciwko niemu Norwegia, a ponadto pogorszyły się jego stosunki z synem, Swenem Widłobrodym. Doszło między nimi do walki zbrojnej i ranny Harald musiał uchodzić poza granice Danii. Według tradycji uciekł do Jomsborga, znanej nam już legendarnej twierdzy wikingów, założonej rzekomo przez niego. Władzę w Danii objął Swen, który na krótko przedtem wyzwolił Hedeby od Niemców.
W przeciwieństwie do swego ojca Swen był poganinem. Jak widać, chrzest Duńczyków za panowania Haralda, obwieszczony na głazie runicznym w Jelling, bynajmniej ani nie miał powszechnego charakteru, ani nie stanowił zakończenia procesu chrystianizacji Danii. Jednakże Swen odnosił się do duchowieństwa chrześcijańskiego tolerancyjnie, pragnąc uzyskać jego poparcie. Podjęta przez Swe-na próba przywrócenia władzy Duńczyków nad Norwegią zakończyła się niepowodzeniem. Konung duński oraz jego sojusznicy, jakoby wikingowie z Jomsborga, zostali całkowicie rozgromieni w bitwie morskiej u wybrzeży Norwegii. Nie powiodło się Duńczykom również w iwojnie ze Szwedami. W tej sytuacji Swen skierował swe ekspansywne zapędy przeciw Anglii.
Kraj ten przeżywał wówczas okres słabości, wywołanej zarówno walkami, jakie na jego ziemiach toczono o koronę królewską, jak i nieudolnymi rządami Ethel-reda II, który zyskał sobie przydomek Bezradnego. Ponadto wielcy feudałowie, umocniwszy swój stan posiadania, nie udzielali monarsze dostatecznego poparcia, a skandynawska ludność wschodnich i północno-wschodnich dzielnic Anglii wcale nie miała zamiaru długo podlegać władzy anglosaskiego króla i tylko czekała na sposobność, aby się spod niej wyzwolić. Wikingowie zaczęli ponownie napadać na Anglię jaszcze przed wstąpieniem Swena Wi-dłobrodego na tron duński. Sądzi się, że byli wśród nich ludzie przeciwni chrystianizowaniu Danii przez Haralda
9*
131
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
DSC06346 tację głównie z estakad sięgających w morze na dziesiątki kilometrów. Wykorzystywano też sz
Obraz1 (51) znaleziono też żadnych danych integrujących typy/style radzenia sobie ze stresem Weinbe
Untitled2(5) Omawiając model cyklu unikam ścisłych definicji i sfonn oraz (i to niemal całkowicie) r
Drzewo życia0 się już w jego wyglądzie — pół ptaka pół węża, czy też ptaka z wężowym ogonem. Ptaki
P1080843 ■ ■ ■ ROZMOWA W DRODZEŚmierć od tyłu ROZMOWA Z PROF. JACKIEM KOLBUSZEWSKIM Już niemal pól w
66 SKORUPA ZIEMX. dów, av którem spłynęła nafta, i tryśnie obfity zdrój, podczas gdy o pół kilometra
Stretching s1 Barki i ramiona • Spleć palce rąk, teraz wyprostuj ramiona się
■ Monika
15 Archeologiczny i anonimowy w swej masie nasz materiał źródłowy pochodzi niemal wyłącznie ze znale
0929DRUK000017 82 70 ROZDZIAŁ I, UST. 18. INTERPOLACJA argumentu, dla których dane są wartości funkc
~LWF0062 (3) 126 dobrze dla Tyra. Wodenowi składali też ofiary przed bitwą Anglosasi. Typową formą o
~LWF0065 6. Amulety w kształcie młotków Tliora i siekier, znalezisko z Birki. pamiatke kamienna grob
418,419 418 Teorie litri.it• szłości też tak pozostanie, bo nie da się s t e o r e ty z o w u i t« i
kultury powszechnej; to wlec co można by nazwać „dziedzictwem" czy też „spadkiem" pozostaw
bezpośredni znajdują zastosowanie do państw członkowskich, ale tez do pozostałych instytucji UE
Magazyn32 01 132 związku małżeńskiego, lub też nie pozostawił wdowy ani dzieci; Jeżeli osobie odz
więcej podobnych podstron