PLANY WYNIKOWE
W ZAKRESIE III KLASY GIMNAZJUM
opracowane na podstawie materiałów katechetycznych
Jezus prowadzi i zbawia
z serii W DRODZE DO EMAUS
Działanie nauczyciela, w tym również katechety, jest SciSle związane z planowaniem, czyli ustalaniem celów, poszukiwa-
niem rozwiązań i podejmowaniem decyzji. Zakłada ono tym samym wybieranie najodpowiedniejszego rozwiązania w celu
osiągnięcia sukcesu i to w nieodległym terminie. Podejmowane przez nauczyciela planowanie nauczania obejmuje konstru-
owanie planu wynikowego i poszukiwanie możliwych do zaadaptowania wzorców.
B. Niemierko wyjaSnia, że planowanie wynikowe w dydaktyce opiera się na jasno i realistycznie okreSlonych wymaga-
niach programowych , co w praktyce powinno uwzględniać zróżnicowane uzdolnienia uczniów. Stwierdzenie to zawiera w sobie
przekonanie, że przygotowanie planu wynikowego wymaga jasnego ustalenia celów, dokonania doboru materiału nauczania,
wyboru metod współpracy z uczniami oraz okreSlenia i przeprowadzania kontroli, a także sprecyzowania zasad oceniania szkol-
nych osiągnięć uczniów. Oznacza to, że czynnoSci nauczyciela w trakcie planowania muszą zostać poprzedzone analizą treSci
nauczania w trzech jej wymiarach: celów, materiału i wymagań.
Plany wynikowe w zakresie III klasy gimnazjum
Zrozumienie istoty planu wynikowego pozwoli uczynić z niego element własnego warsztatu pracy, a nie dokument, który
trzeba dołączyć do akt szkolnych. Pociąga to za sobą przekonanie, że choć nie można opracować jednego, idealnego, wzorco-
wego planu wynikowego, to dobry plan wynikowy może być doskonałym instrumentem wspomagającym nauczyciela w orga-
nizowaniu całego procesu dydaktycznego. Jest dla nauczyciela sposobem uzyskania indywidualnego obrazu treSci nauczania
oraz poczucia porządku w jej ujęciu.
Konstruowanie planu wynikowego wymaga wyjątkowej precyzji i uwagi. Katechecie, który dokonuje syntezy planowanej
treSci nauczania, musi towarzyszyć nie tylko SwiadomoSć, że nie wszystkie cele szczegółowe mogą być zoperacjonalizowane,
ale i przeSwiadczenie, że osiągnięcie tego, co wynika z wychowawczego czy inicjacyjnego wymiaru katechezy wymaga, oprócz
umiejętnoSci pedagogicznych, również czasu, a nade wszystko łaski Bożej. To przekonanie powinno także uwidocznić się
w wybranej formie zapisu.
O żywotnoSci planu wynikowego decydować może również jego forma. Każdy nauczyciel powinien sam opowiedzieć się,
w jaki sposób udokumentować własne decyzje i wyniki przeprowadzonych przez siebie analiz, zarówno ze względu na układ,
jak i styl. Powszechnie spotyka się propozycje zapisu planów wynikowych w formie tabelarycznej. Mimo zachowania tej sa-
mej formy, różnią się one propozycjami co do zawartoSci. B. Niemierko oprócz numeru i tematu lekcji ogranicza się do okre-
Slenia wymagań na poszczególnych poziomach, natomiast M. Kłos rozszerza tabelę, proponując zapisanie obok numeru i te-
matu jednostek lekcyjnych tematów i numerów jednostek metodycznych, celów wyrażonych operacyjnie, materiału nauczania,
planowanych technik i form pracy na lekcjach, materiałów i Srodków dydaktycznych, wymagań nauczycielskich oraz plano-
wanych technik kontroli; zastrzega jednoczeSnie, że decyzje związane z tematami jednostek lekcyjnych, metodami i formami
pracy, materiałami i Srodkami dydaktycznymi czy technikami kontroli zwykle bywają przedstawione w konspekcie zajęć.
MożliwoSć stosowania różnych form zapisu planu wynikowego Swiadczy o docenieniu idei indywidualnoSci tego planu,
wyrażonej w koniecznoSci podejmowania samodzielnych decyzji na etapie planowania nauczycielskiego, któremu mogą oka-
zać się pomocne zaproponowane poniżej elementy.
Plany wynikowe w zakresie III klasy gimnazjum
Na podstawie programu dokonano analizy materiału i opracowano propozycję wymagań. Zwrócono uwagę na syntetycz-
ny charakter wymagań (bez wnikania w szczegóły). Przedstawiona propozycja w postaci tabelarycznej pozwala wstępnie ocenić
hierarchię wymagań ze względu na cele i materiał.
WyjaSnienia układu i treSci tabeli:
1. Temat lekcji; pierwszy wpisywany do dziennika lekcyjnego, drugi do zeszytu ucznia.
2. Wymagania podstawowe obejmują wiadomoSci i umiejętnoSci stosunkowo łatwe do opanowania, najpewniejsze nauko-
wo, całkowicie niezbędne w dalszej nauce, bezpoSrednio użyteczne.
3. Taksonomia celów nauczania (B. Niemierko, K. Ciżkowicz, J. Ochenduszko) poprzez zastosowanie czasowników ope-
racyjnych z wyszczególnieniem poziomów:
wiadomoSci: zapamiętane (oznaczone literką A) i zrozumiane (oznaczone literką B);
umiejętnoSci: stosowanie wiadomoSci w sytuacjach typowych (oznaczone literką C) oraz stosowanie wiadomoSci w sy-
tuacjach problemowych (oznaczone literkÄ… D).
Informacje kolumny 3 odnoszą się do wymagań podstawowych.
4. Wymagania rozszerzone obejmują wiadomoSci i umiejętnoSci umiarkowanie trudne do opanowania, w pewnym stopniu
hipotetyczne, przydatne, bezpoSrednio użyteczne oraz dopełniające; trudne do opanowania, twórcze, wyspecjalizowane, z dala
od bezpoSredniej użytecznoSci.
5. Taksonomia celów nauczania (B. Niemierko, K. Ciżkowicz, J. Ochenduszko) poprzez zastosowanie czasowników ope-
racyjnych z wyszczególnieniem poziomów:
wiadomoSci: zapamiętane (oznaczone literką A) i zrozumiane (oznaczone literką B);
umiejętnoSci: stosowanie wiadomoSci w sytuacjach typowych (oznaczone literką C) i stosowanie wiadomoSci w sytu-
acjach problemowych (oznaczone literkÄ… D).
Informacje kolumny 5 odnoszą się do wymagań rozszerzonych.
Plany wynikowe w zakresie III klasy gimnazjum
Podstawy prawne planowania wynikowego
1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 wrzeSnia 2004 r. w sprawie warunków i sposobów oce-
niania, klasyfikowania i promowania uczniów (Dz. U. Nr 199, poz. 2046 z 2004 r.).
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad spra-
wowania nadzoru pedagogicznego, wykazu stanowisk wymagających kwalifikacji pedagogicznych, kwalifikacji niezbędnych
do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacji osób, którym można zlecać prowadzenie badań i opracowywa-
nie ekspertyz (Dz. U. Nr 89, poz. 845 z 2004 r.).
S E M E S T R I
I. Nikt nie jest samotnÄ… wyspÄ…
1. Temat 2. Wymagania podstawowe 3. 4. Wymagania rozszerzone 5.
1. Odkrywanie tajemnicy człowieka. określa, co jest podstawą więzi łączących ludzi; A uzasadnia, iż człowiek jest istotą społeczną; D
(Tajemnica człowieka). wskazuje zródłowe podstawy godności B rozumie, na czym polega jego godność. C
człowieka.
2. Pogłębianie zaangażowania w życie dowodzi konieczności osobistego uczestniczenia wylicza elementy typowe dla Kościoła B
Kościoła. w życiu Kościoła; D katolickiego;
(We wspólnotach). wyjaśnia, co to jest Kościół partykularny. C wyjaśnia, do czego dążą wspólnoty religijne. A
3. Kształtowanie troski o dobro wspólne. wylicza zasady dobra wspólnego; A tłumaczy, dlaczego państwo ma obowiązek
(Dobro wspólne). podaje definicję dobra wspólnego. C dbania o dobro wspólne; D
wykazuje zależność dobra wspólnego od dobra
osobistego. B
4. Przedstawienie istoty międzyludzkiej wylicza uczynki miłosierdzia; C wymienia sposoby realizacji solidarności
solidarności. interpretuje tekst biblijny Mt 25, 35-36. D międzyludzkiej; A
(Ludzka solidarność). tłumaczy, w jaki sposób można obronić się przed
egoizmem. B
5. Rozwijanie wiary w zbawczą działalność wyjaśnia eklezjalne teksty biblijne, A wykazuje, że niechętne nastawienie do Kościoła
Kościoła. wymienia zadania ochrzczonych. B powodowane jest niewiedzą; C
(Wspólnota wierzących w Chrystusa). wyjaśnia, co wyjątkowego można odkryć
w Kościele, jako wspólnocie wierzących. D
II. Wspólnota Ducha Świętego
6. Odkrywanie działania Ducha Świętego wie, kim dla Kościoła jest Duch Święty; A dostrzega współzależność i współdziałanie
w Kościele. wyjaśnia, na czym polega działanie Ducha Ducha Świętego i Kościoła; D
(Duch Święty w Kościele). Świętego w Kościele. C redaguje modlitwę do Ducha Świętego. B
7. Ukazanie siły i słabości Kościoła. wyjaśnia znaczenie stwierdzenia Kościół święty przyjmuje odpowiedzialność za swoje miejsce
(Siła i słabość Kościoła). i grzeszny ; B w Kościele; C
interpretuje teksty eklezjalne z KKK. D uzasadnia, że Kościół można zrozumieć tylko
w perspektywie wiary. A
8. Dostrzeganie roli Kościoła wobec świata. tłumaczy, dlaczego wierzący powinni włączać C wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijanin winien
(Kościół a świat). się w życie społeczne; A rozumieć sprawowaną władzę; B
określa rolę Kościoła wobec świata. wyjaśnia związek: chrześcijanin i życie
społeczne. D
9. Motywowanie współpracy z pasterzami wyjaśnia, czym jest depozyt wiary; B przedstawia hierarchiczną strukturę Kościoła; C
Kościoła. opisuje, jaką rolę pełnią w Kościele następcy wymienia zadania pasterzy Kościoła. A
(Pasterze Kościoła). Apostołów. D
10. Przestrzeganie prawa moralnego podaje zasady, jakimi powinien kierować się wykazuje związek pomiędzy Dekalogiem,
Kościoła. chrześcijanin; A Kazaniem na Górze i przykazaniem miłości; C
(Prawo moralne w Kościele). interpretuje wskazane teksty biblijne. B tłumaczy, na czym polega przestrzeganie prawa
moralnego. D
10 a. Pogłębianie świadomości eklezjalnej tłumaczy, na jakiej podstawie możemy nazwać określa, czym charakteryzuje się wspólnota
powtórzenie i utrwalenie treści działu. Kościół wspólnotą Ducha Świętego; B Kościoła; A
(Wspólnota Ducha Świętego). wykonuje tematyczną mapę pojęć. D formułuje modlitwę na podstawie treści działu. C
III. Duch Święty w życiu chrześcijanina
11. Odkrywanie działania Ducha Świętego przedstawia poznane informacje na temat Ducha prezentuje wybrane sposoby działania Ducha
Ożywiciela. Świętego; B Świętego w życiu człowieka; A
(Duch Święty Ożywiciel). opisuje, w jaki sposób Duch Święty działa określa związki pomiędzy działaniem Ducha
w życiu każdego człowieka. D Świętego i życiem ochrzczonych. C
12. Kształtowanie relacji do Boga jako charakteryzuje Boga, który jest naszym Ojcem; A tłumaczy, co to dla nas znaczy, że Bóg jest
naszego Ojca. rozumie, że Bóg jest naszym Ojcem. C Ojcem; B
(Uczy nazywać Boga Ojcem). wymienia działania, jakie autor tekstu biblijnego
przypisuje Bogu, nazywajÄ…c Go naszym Ojcem. D
13. Doskonalenie współpracy z Duchem tłumaczy, dlaczego trzeba pozwolić prowadzić wyjaśnia, dlaczego człowiek powinien dążyć do
Świętym Uświęcicielem. się Duchowi Świętemu; D świętości; A
(Duch Święty Uświęciciel). przedstawia chrześcijańskie rozumienie uzasadnia, że zródłem świętości jest Bóg. C
świętości. B
14. Przedstawienie nauki Kościoła na temat definiuje pojęcie cnoty; C charakteryzuje cnoty główne; D
cnót moralnych. rozumie znaczenie cnót kardynalnych w życiu ukazuje skutki nierozwijania cnót kardynalnych. A
(Ukierunkowuje na dobro). człowieka. B
15. Ukazanie roli Ducha Świętego wymienia drogi, którymi Duch Święty prowadzi wyjaśnia, dlaczego podczas modlitwy warto
w chrześcijańskiej modlitwie. do modlitwy; D sięgać do Pisma Świętego; B
(Przewodnik naszej modlitwy). formułuje modlitwę do Ducha Świętego. A dowodzi, że Duch Święty jest przewodnikiem
modlitwy. C
16. Współdziałanie z Duchem Świętym tłumaczy, czym są dary Ducha Świętego; C rozpoznaje w sobie dary Ducha; A
w budowaniu lepszego świata. rozróżnia uczynki rodzące się z ciała i z ducha. D ukazuje, w jaki sposób może budować lepszy
(Pomaga budować lepszy świat). świat w swoim środowisku. B
17. Otwieranie się na działanie Ducha uzasadnia swoje wybory; B wykazuje, że Duch Święty wspomaga
Świętego przy rozwiązywaniu trudności. wyjaśnia, na czym polega pomoc Ducha w trudnych chwilach; C
(Wspiera w trudnych zadaniach). Świętego w rozwiązywaniu trudnych zadań. A uzasadnia, że u Boga nic nie jest niemożliwe. D
18. Współpraca z Duchem Świętym wylicza cechy dojrzałości, o której Jezus mówi tłumaczy, czym jest dojrzałość; C
w dążeniu ku dojrzałości. w przypowieści; B wyjaśnia, jakie znaczenie w dążeniu do
(Prowadzi ku dojrzałości). opisuje, w jaki sposób Duch Święty prowadzi do dojrzałości ma prawo moralne. A
dojrzałości. D
19. Odkrywanie działania Bożego Ducha wie, co dokonuje się w sakramencie pokuty analizuje działanie Ducha Świętego
w sakramencie pokuty i pojednania. i pojednania; A w sakramencie pokuty i pojednania; C
(Obdarowuje Bożym przebaczeniem). opowiada teksty biblijne o pojednaniu.
B weryfikuje swój stosunek do spowiedzi. D
20. Wyjaśnienie, na czym polega grzech ukazuje szkodliwość zagrożeń wiary; D wie, na czym polega grzech przeciwko Duchowi
przeciwko Duchowi Świętemu. opisuje, co dzieje się, gdy człowiek odrzuca Świętemu; A
(Grzech przeciwko Duchowi Świętemu). Ducha Świętego. C wylicza zagrożenia wiary. B
20a. Duch Święty w życiu chrześcijanina odkrywa religijne znaczenie znaków natury; A tłumaczy, w jaki sposób znaki i symbole odnoszą
powtórzenie i utrwalenie treści działu. modli się wersetami Pisma Świętego. B się do działania Ducha Świętego; C
rozumie znaczenie symboli Ducha Świętego. D
IV. Mocni w Duchu
21. Rozpoznawanie własnej tożsamości opisuje, w czym wyraża się tożsamość opisuje cechy Kościoła współczesnego; B
w Kościele. chrześcijan; C porównuje cechy Kościoła pierwotnego
(Poszukiwanie własnej tożsamości). wylicza cechy pierwotnego Kościoła. A i współczesnego. D
22. Ukazanie procesu tworzenia się zasad wylicza daty i miejsca pierwszych soborów; B przedstawia postanowienia soborów; A
wiary Kościoła. określa problematykę podjętą podczas kolejnych wyjaśnia, po co istnieją w Kościele Symbole
(Pewność wyznawanej wiary). soborów. D wiary. C
23. Przedstawienie roli Kościoła w rozwoju podaje przykłady działalności Kościoła w okresie ukazuje kontrasty średniowiecza; D
kultury, sztuki i szkolnictwa średniowiecza; C omawia wkład Kościoła w dorobek
w średniowieczu. przedstawia świętych okresu średniowiecza. A średniowiecza. B
(Służba Bogu w ludziach).
24. Dostrzeganie form odnowy Kościoła tłumaczy, do czego powinna prowadzić reforma charakteryzuje reformę w Kościele w okresie
w okresie renesansu. w Kościele; B renesansu; C
(Drogi odnowy życia wiarą). wyjaśnia, na czym polegał sukces dążeń zna działalność świętych okresu renesansu. A
reformatorów Kościoła okresu odrodzenia. D
25. Ukazanie integracji dwóch zródeł przedstawia dorobek Kościoła w oświeceniu; C dostrzega brak sprzeczności pomiędzy wiarą,
poznania, niewłaściwie rozdzielanych tłumaczy, jak Kościół łączy możliwość poznania a rozumem; B
w oświeceniu. rozumowego z poznaniem płynącym z wiary. A uzasadnia możliwość pogodzenia poznania
(Wiara i rozum). rozumowego z poznaniem płynącym z wiary. D
26. Przedstawienie wkładu Kościoła XX w. przedstawia świadectwa wybranych ludzi dostrzega wartość Soboru Watykańskiego II; A
w odnowę życia religijnego i społecznego. Kościoła XX w.; D opowiada, czego dokonał Jan Paweł II i kard.
(Mocni Bogiem). charakteryzuje, jak swoje posłannictwo widzi Wyszyński. C
Kościół. B
27. Uświadomienie konieczności składania wylicza formy, które pozostawił Kościołowi wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijanin może sobie
świadectwa wiary. Chrystus dla umocnienia w czynieniu dobrze; A radzić z trudnymi sytuacjami; B
(Cóż mamy czynić). ukazuje wartość liturgii. C wymienia środki, które pogłębiają naszą relację
z Bogiem. D
27a. Mocni w Duchu powtórzenie tłumaczy, w czym wyraża się umocnienie przyporządkowuje postaci świętych do epok
i utrwalenie treści działu. chrześcijanina w Duchu Świętym; A historycznych; B
przyporządkowuje wydarzenia do właściwych analizuje treści działu Mocni w Duchu. C
epok. D
S E M E S T R II
V. Duch Święty jednoczy Kościół
28. Ukazanie trynitarnej natury Kościoła. wie, jakie jest pochodzenie Kościoła; A uzasadnia, że Kościół jest dziełem całej Trójcy
(Kościół Ojca, Syna i Ducha Świętego). charakteryzuje etapy powstawania Kościoła. C Świętej; D
interpretuje teksty biblijne o pochodzeniu
Kościoła. B
29. Wyjaśnienie rozumienia przez Kościół tłumaczy, w jaki sposób realizuje się jedność ukazuje, po czym można poznać, że Kościół jest
znamienia jedności. Kościoła; D jeden; C
(Jeden Kościół). przedstawia, w jaki sposób może włączyć się wymienia czynniki jedności Kościoła. A
w przywracanie jedności w Kościele. B
30. Przedstawienie rozumienia świętości wskazuje elementy świadczące o świętości wyjaśnia sens Symbolu wiary: wierzę w święty A
Kościoła. Kościoła; D Kościół ; C
(Święty Kościół). wie, czemu ma służyć świętość Kościoła. B opisuje, na czym polega świętość Kościoła;
31. Wyjaśnienie, na czym polega przedstawia dwa sposoby rozumienia Kościoła uzasadnia, dlaczego wszyscy wierzący mają
powszechność Kościoła. powszechnego; C obowiązek szerzenia wiary; D
(Powszechny Kościół). A wyjaśnia, co wyraża wyznanie wiary w Kościół
wylicza cechy powszechności Kościoła.
powszechny. B
32. Ukazanie istoty znamienia przedstawia różne rozumienia apostolskości opisuje, w czym najpełniej wyraża się
apostolskości. Kościoła; B apostolskość Kościoła; A
(Apostolski Kościół). rozumie, dlaczego Kościół nazywany jest przyjmuje odpowiedzialność za własne
apostolskim. D apostolstwo. C
33. Rozpoznawanie zasad wiary Kościołów wyjaśnia znaczenie dat: 1054, 1517; A przedstawia cechy charakterystyczne dla
chrześcijańskich. rozróżnia wyznania chrześcijańskie. C poszczególnych wyznań chrześcijańskich; B
(Wyznania chrześcijańskie). ukazuje, jakie są konsekwencje rozłamów
w Kościele. D
34. Kształtowanie postaw ekumenicznych charakteryzuje zasady działań ekumenicznych; B określa oczekiwania Jezusa wobec Kościoła
(Kościół dialogu). wymienia, jakie działania podejmują wyznania zawarte w Modlitwie Arcykapłańskiej; C
chrześcijańskie, aby osiągnąć porozumienie. D formułuje modlitwę o jedność chrześcijan. A
34a. Duch Święty jednoczy Kościół wyjaśnia, w jaki sposób może odkrywać prawdę wyjaśnia znaczenie twierdzenia: Duch Święty
powtórzenie i utrwalenie treści działu. o Kościele; C jednoczy Kościół; D
wyznaje wiarę. A charakteryzuje przymioty Kościoła. B
VI. Święty Wychowawca miłości
35. Poznawanie wskazań Jezusa zródła przytacza Jezusowe słowa wzywające do tłumaczy, od kogo możemy się uczyć
miłości. praktykowania miłości; A prawdziwej miłości; B
(yródło miłości). wyjaśnia sens przykazania miłości. C wyjaśnia, dlaczego Jezus mówi, że nie można
jednocześnie miłować Jego i świata. D
36. Praktykowanie miłości chrześcijańskiej. opowiada, jak praktykował miłość św. ukazuje, w jaki sposób bł. Matka Teresa
(Jaka miłość?). Maksymilian; B z Kalkuty realizowała przykazanie miłości; A
przedstawia czyny miłości św. Brata Alberta. D wskazuje możliwości kierowania się miłością. C
37. Ukazanie znaczenia i sensu modlitwy, wie, czym jest post; A uzasadnia wartość intencji czynów miłości; B
postu oraz jałmużny. wyjaśnia, czym jest jałmużna. C analizuje, dlaczego Jezus zachęca do jałmużny
(Czyny miłości). i postu. D
38. Kształtowanie dobrych relacji objaśnia treść czwartego przykazania Bożego; B określa, jakie wskazania w odniesieniu do
z najbliższymi. weryfikuje własną postawę wobec najbliższych. D naszych relacji z najbliższymi daje Jezus; A
(Życie z najbliższymi). tłumaczy, dlaczego chrześcijanin ma wypełniać
czwarte przykazanie Boże. C
39. Przedstawienie zasad życia społecznego podaje, na czym ma polegać udział tłumaczy, czym jest cywilizacja miłości; B
zgodnego z nauką społeczną Kościoła. chrześcijanina w życiu społecznym; A charakteryzuje prawdziwie chrześcijańskie
(Życie w społeczeństwie). formułuje zasady życia społecznego. C postawy ochrzczonych w społeczeństwie. D
40. Wyjaśnienie religijnego znaczenia interpretuje teksty Kościoła mówiące o pracy; B ukazuje religijne znaczenie ludzkiej pracy; C
pracy. Å‚Ä…czy swojÄ… pracÄ™ z ofiarÄ… Jezusa Chrystusa. D wymienia cechy charakterystyczne pracy, zgodne
(Praca). z zamysłem Stwórcy. A
41. Kształtowanie postawy miłości wyjaśnia, dlaczego o miłości do ojczyzny tłumaczy, na czym polega patriotyzm
ojczyzny. mówimy w związku z czwartym przykazaniem; A w rozumieniu chrześcijańskim; B
(Patriotyzm). rozumie, na czym polega miłość ojczyzny. C wyjaśnia analogię pomiędzy miłością do rodziny
i do ojczyzny. D
42. Uczenie szacunku dla przekonań przedstawia, jak Kościół rozumie tolerancję; B tłumaczy, czym jest wolność religijna; A
innych ludzi. ukazuje troskę Kościoła o poszanowanie określa granice tolerancji. C
(Poszanowanie dla przekonań innych). przekonań religijnych innych ludzi. D
43. Ukazanie związków kultury definiuje pojęcie kultury; A wykazuje, dlaczego kultura często czerpie
z Ewangelią. wyjaśnia związek kultury z Ewangelią. B inspiracje z religii; C
(Chrześcijanin w tworzeniu i rozwoju przyjmuje odpowiedzialność za poszanowanie
kultury). kultury i troskę o jej rozwój. D
44. Przezwyciężanie uprzedzeń wobec określa uczucia towarzyszące człowiekowi dostrzega nowość nauki Jezusa w odniesieniu do
nieprzyjaciół. w spotkaniu z innymi ludzmi; B nieprzyjaciół; A
(Ze względu na Ojca). zastanawia się nad swoją postawą wobec uzasadnia potrzebę miłości nieprzyjaciół. D
nieprzyjaciół. C
44a. Święty Wychowawca miłości zna wskazania dotyczące chrześcijańskiego życia interpretuje wskazania nauki społecznej B
powtórzenie i utrwalenie treści działu. w miłości; A Kościoła;
podaje, w jaki sposób chrześcijanie mogą uzasadnia tytuł działu Święty Wychowawca
realizować zadania stawiane przez Wychowawcę miłości. C
miłości. D
VII. Świadkowie miłości
45. Ukazanie znaczenia Jezusa dla ludzkich wyjaśnia, że narodzenie Jezusa wyznacza tłumaczy, dlaczego Jezus jest ośrodkiem dziejów
dziejów. przełom w odmierzaniu czasu historycznego; C ludzkości; D
(Jezus ośrodkiem dziejów ludzkości). charakteryzuje postać Jezusa. A uzasadnia, że w Jezusie dokonuje się nasze
zbawienie. B
46. Uświadomienie wypełnienia się analizuje teksty biblijne o bezpieczeństwie rozumie, na czym polega bezpieczeństwo, jakie
ludzkich pragnień w Jezusie. przyniesionym ludziom przez Jezusa; D daje ludziom Jezus; C
(Potrzebujemy Jezusa). korzysta z darów sakramentalnych. B opisuje czyny Jezusa i reakcje ludzi na to, co
Jezus czyni. A
47. Odkrywanie przyczyn zła i możliwości przedstawia pytania, jakie stawia człowiek, gdy dostrzega możliwości pokonywania zła; B
wyzwolenia z niego. spotyka się ze złem; C wyjaśnia, dlaczego Jezus może wyzwolić nas od
(Korzystać z Bożego wyzwolenia). wylicza przyczyny zła. A zła. D
48. Dostrzeganie pomocy, jakiej Bóg interpretuje opowiadanie o Zacheuszu; B określa, co Bóg czyni dla zagubionego
udziela zagubionemu człowiekowi. przyjmuje wsparcie od Boga i bliskich. D człowieka; C
(Jezus i zagubiony człowiek). wyjaśnia, na czym polega pomoc Boga udzielana
zagubionemu człowiekowi. A
49. Świętowanie niedzielnej Eucharystii. tłumaczy, dlaczego Kościół zobowiązuje przedstawia argumenty za niedzielnym
(Świętować Boże wyzwolenie). chrześcijan do udziału w niedzielnej Eucharystii; C uczestnictwem we Mszy Świętej; B
bierze udział w niedzielnej Eucharystii. A na podstawie tekstów Kościoła ukazuje wartość
niedzieli. D
49a. Świadkowie miłości powtórzenie wykazuje, dlaczego być świadkiem miłości to uzasadnia tytuł działu Świadkowie miłości; C
i utrwalenie treści działu. ważne zadanie dla chrześcijan; D podaje wskazania Chrystusa dla chrześcijan,
podaje argumenty przemawiajÄ…ce za wyborem zamieszczone w VII dziale. A
dobra. B
VIII. Nasze Emaus
50. Wędrowanie z Jezusem do Boga. tłumaczy, co znaczy być uczniem Chrystusa; C wyjaśnia, dlaczego tytuł serii podręczników nosi
(Z Jezusem w drodze do Boga). dostrzega Jezusa na drodze swojego życia. B nazwę W drodze do Emaus; D
uzasadnia, że życie człowieka jest drogą. A
51. Realizowanie chrześcijańskiego wylicza zadania, jakie Jezus stawia swoim A przedstawia sens przypowieści o soli i świetle; B
powołania. uczniom; wyjaśnia, na czym polega powołanie
(Wspólne powołanie). świadczy o Bogu wobec innych ludzi. D chrześcijańskie. C
52. Odkrywanie zróżnicowania powołań definiuje termin powołanie ; B zastanawia się nad swoją drogą życia; A
w Kościele. objaśnia, dlaczego jedno wspólne powołanie modli się o dar rozeznania drogi życia. D
(Różnymi drogami). chrześcijańskie można realizować na różne
sposoby. C
Zeszyty 1-5
Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej
według podręcznika nr AZ-33-01/1-11 zgodnego z programem nauczania nr AZ-3-01/1
Wydanie II zmienione
Recenzenci: dr Elżbieta Dziwosz, ks. prof. dr hab. Piotr Tomasik
REDAKTORZY TOMU
ks. Andrzej Hajduk SJ, ks. Zbigniew Marek, s. Anna Walulik CSFN
ZESPÓA AUTORÓW
Kierownik ks. Zbigniew Marek SJ (Kraków)
Agnieszka Banasiak (Katowice) ks. Tomasz Lenczewski (Kalisz)
Paweł Barczyński (Kraków) ks. Marek Mendyk (Legnica)
ks. Ryszard Czekalski (Płock) Ewa Miśkowiec (Rabka)
ks. Stanisław Dziekoński (Aomża) ks. Janusz Mółka SJ (Kraków)
s. Ewa Ferenc (Sosnowiec) ks. Tadeusz Panuś (Kraków)
ks. Andrzej Hajduk SJ (Kraków) Kinga Pytlik (Trzebinia)
Irena Hanus (Szczecinek) Stefan Suliński (Kraków)
ks. Krzysztof Kantowski (Koszalin) Małgorzata Suska (Kraków)
Krzysztof Kordylewski (Kraków) Barbara Wysokińska (Biała Podlaska)
ks. Jarosław Kotowski (Aomża) ks. Marian Zając (Tarnów)
Małgorzata Krzak (Legnica) Aneta Żurek (Kraków)
Redakcja: Renata Komurka, Anna Królikowska
Projekt okładki: Joanna Panasiewicz
Nihil obstat: Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego ks. Krzysztof Dyrek SJ,
Kraków, 12 maja 2006 r., l.dz. 233/06
© Wydawnictwo WAM " Księża Jezuici, Kraków 2006
© Wyższa SzkoÅ‚a Filozoficzno-Pedagogiczna IGNATIANUM w Krakowie, 2006
© Studio INIGO CD 2006
ISBN 83-7318- 710-3 (WAM)
ISBN 83-89631-64-4 (WSF-P)
WYDAWNICTWO WAM
ul. Kopernika 26; 31-501 Kraków
tel. 012 62 93 200; fax 429 50 03; e-mail: wam@wydawnictwowam.pl
DZIAA HANDLOWY
tel. 012 62 93 254; 62 93 255; 62 93 256; 423 75 00; fax 012 430 32 10
e-mail: handel@wydawnictwowam.pl
Zapraszamy do naszej KSIGARNI INTERNETOWEJ: http://WydawnictwoWam.plttp:
tel. 012 62 93 260
Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody wydawcy
nie można do podręcznika tworzyć żadnych materiałów pomocniczych.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
SP3 plany wynikoweplany wynikowe kl 1 3 GimSP4 plany wynikoweplany wynikowe 1 3 SPG2 plany wynikoweplany wynikowe kl 4 6 SPG1 plany wynikowe WAMplany wynikowe kl 1 3 LicLista wynikówPlany aktywności w rozwijaniu samodzielności osób z autyzmemPlan wynikowy technologia informacyjna02 16PF PODSTAWY TEORETYCZNE I ANALIZA WYNIKÓWPodsumowanie wyników obserwacji końcowej P KK Slany, K Kluzowa, Rodzina polska w świetle wyników NSP 02Blizej historii plan wynikowy 11703więcej podobnych podstron