I |
2 |
3 1 |
4 | |
~ 1 |
Kia* 11 Skojarzenie Z dostawcą |
• Samoccrtyfika-cja (dostawca)] • Jrttt pass" (odbiorca) • Programy doskonalenia jakości (dotU-wca-odbiorca) |
• Długoterminowe umowy • JIT/zsynchro-nizowane dostawy bezpośrednio do wydziałów produkcyjnych (bez zapasów) • Ciągle zmniejszanie zapasów i czasu dostaw (łącznie) |
• Techniczne wymagania w zakresie komponentów i technologii są ustalane z dostawcą • Konsultacje z dostawcą odbywają się Z wyprzedzeniem |
• Koszty całko-1 wite |
Klasa 1 |
• Dostawca jest |
• Dostawca — |
• Dostawca |
• Szybkość |
Partner |
współodpo- |
zintegrowany |
wciągnięty | |
wiedzialny za |
z procesem |
jest w proces | ||
usatysfokcjo- |
logistycznym |
rozwoju, po- | ||
aowaiue finał- |
odbiorcy (te |
cząwszy od | ||
nych klientów |
same doku- |
koncepcji pro- | ||
• Wspólne, cią- |
manty, ten |
duktu | ||
gie doskona- |
sam system |
• Dostawca | ||
lenie jakości |
działaniu) |
uczestniczy | ||
(dostawca- |
• Udział w sys- |
w proces pla- | ||
-odbiorca) |
ternie piano- |
nowania pro- | ||
• Współprojek- |
wania i infor- |
duktu | ||
towanie wy- |
macji (EDI) |
• Dostawca jest | ||
magaii jako |
proaktywny | |||
(ciowych | ||||
Klasa 0 |
• Współprojek- |
• Ten sam sys- |
• Dostawca jest |
• Innowacje |
Symbioza |
towanie pro- |
tern in forma |
zaangażowa- |
rynkowe i |
z dostawcą |
cesów biznesu |
cji |
ny w proces |
wspomaganie |
w sieci miot- |
(business pro- |
rozwoju pro- |
• Udział w war- | |
mucyjncj |
cess) wirtual- |
duktu i proces |
lości dla | |
ncj spółki |
jego planowa- |
klienta | ||
nia |
• Elastyczność |
Źródło. P. McHu|h. C. Merli. WA Whcclcr III, Btsond Aulom Pmceu Rttngiiuering. J. Wilcy & Sons, New Yori 1993. *. 102-103.
W nowoczesnych łańcuchach dostaw najpierw się nawiązuje «5półpracę w zakresie projektowania nowych produktów i technologii gjędzy dostawcami a odbiorcami. Dostawcy uczestniczą w działalności operacyjnej odbiorcy. Istnieje również świadomość dzielenia wspólnego losu—dostawca żyje dla odbiorcy/klienta i odwrotnie. Idąc dalej, kompo-oenty produktów wytwarzanych przez odbiorcę bazują na technologiach dostawcy. Nie byłoby to możliwe bez wymiany informacji o produktach i procesach oraz informacji z rynku zbieranych dla dostawcy. W nowoczesnych, zintegrowanych łańcuchach dostaw (111 stopnia) dąży się do partnerstwa klasy 1, a dynamiczne organizacje sieciowe idą jeszcze dalej. Chodzi już o symbiotyczne formy współpracy, dla których bardziej właściwa, według B. Hedberga, jest koncepcja resourcingu zamiast outsourcingu23.
O wyborze partnera co-markership decydują jego zdolności do dotrzymywania wymogów jakościowych sieci, wola nieustannego doskonalenia oraz czas dostaw. Jakość dostawcy określa się na poziomie PPM (wadliwych części na 1 min dostarczanych sztuk — bad parts per million). Czas dostawy ustala się zgodnie z wyznaczonymi perspektywicznie standardami, z tendencją do ich nieustannej redukcji. Aby stwierdzić, czy dany dostawca nadaje się na partnera co-markership, sporządza się mapy procesów i wizytuje dostawców. Każdy z odbiorców/klientów jest zobowiązany do sporządzenia mapy swoich wewnętrznych procesów po to, aby je lepiej zrozumieć. Jeśli nie są dla niego w pełni zrozumiałe, trudno będzie mu dopasować do nich procesy potencjalnego dostawcy i „płynąć" razem w przysłowiowej łodzi. Procedurę rozpoczyna się od zdefiniowania 5 do 10 procesów kluczowych, które są absolutnie niezbędne w przetrwaniu danego biznesu i stanowią fundament działalności firmy. Do procesów tych. w zależności od konkretnych firm i branż, zalicza się m.in. załatwianie zamówień, przygotowanie produkcji (product development), obsługę klienta.
8 B. Hedberg i inni, Virtual Organizations and Beyond..., jw., s. 115.
274
275