CZŁOWIEK I MIESZKANIE

¹ średnia temperatura 21 °C * średnia wilgotność względna 23%

ok. 0,02 m³/h tlenu

40 g/h pary wodnej

0,015 m³/h dwutlenku węgla

_kVv!$ średnia temperatura 21^CC

średnia wilgotność względna 20%

ok. 0,015 m³/h tlenu

0,0167 m³/h dwutlenku węgla

O Sen    © Spoczynek _k ^ !\ ^    ©^Praca

©-© Wytwarzanie przez człowieka dwutlenku węgla i pary wodnej (na podstawie H. Wolperta—► Qp )

. średnia temperatura 7.4°C    ’

średnia wilgotność względna 81%

ok. 0,03 m³/h tlenu

58 g/h pary wodnej

(przy mniejszej wilgotności powie- TI trza znacznie więcej) ~-

,043 m³/h dwutlenku węgla

Mieszkanie powinno ochraniać człowieka przed wpływami pogody i tworzyć środowisko zapewniające dobre samopoczucie i zdolność do pracy. Warunkują to: powietrze bogate w tlen, w lekkim ruchu, lecz bez przeciągów, przyjemne ciepło, właściwa wilgotność powietrza i odpowiednie oświetlenie.

Decydujące jest położenie mieszkania w krajobrazie, usytuowanie pomieszczeń w domu i rozwiązanie budowlane —> str. 234. Rozwiązanie materiałowe zapewniające izolację cieplną pomieszczenia, łącznie z dużymi oknami w miejscach właściwych z punktu widzenia umeblowania wnętrza, z wystarczającym ogrzewaniem i odpowiednią wentylacją - to podstawowe przesłanki stworzenia warunków dobrego samopoczucia. Zapotrzebowanie na powietrze Człowiek wdycha z powietrza tlen, a wydziela dwutlenek węgla i parę wodną. Ich ilości są różne w zależności od ciężaru człowieka, jego odżywiania, wykonywanych czynności i warunków otoczenia -»©-©■ średnio na osobę liczy się wydzielanie 0,020 m³/h dwutlenku węgla i 40 g/h pary wodnej -»©-©.

Choć zawartość dwutlenku węgla w powietrzu wynosząca 1-3% pobudza pozornie do głębszego oddychania, to jednak powietrze w mieszkaniu nie powinno zawierać go więcej niż 1%. Wymaga to przy jednokrotnej wymianie 32 m³/h powietrza dla osoby dorosłej i 15 m³/h powietrza dla dziecka. Ponieważ jednak nawet przy zamkniętych oknach naturalna wymiana powietrza w budynkach wolno stojących jest 1,5-2-krotna, przyjmuje się jako wystarczającą kubaturę wnętrza dla 1 osoby dorosłej 16-24 m³ (zależnie od rodzaju budynku), a dla dziecka 8-12 m³, albo -przy wysokości pomieszczenia mieszkalnego > 2,5 m -dla dorosłego 6,4-9,6 m², a dla dziecka 3,2-4,8 m² powierzchni mieszkalnej. Przy zwiększonej wymianie powietrza (spanie przy otwartych oknach, wymiana powietrza przez przewody wentylacyjne) można zmniejszyć kubaturę pomieszczeń mieszkalnych dziennych do 7,5 m³ na osobę, a w sypialniach do 10m³ na łóżko. Przy pogorszeniu składu powietrza przez otwarte płomienie lamp, cuchnące wyziewy w szpitalach lub fabrykach oraz w pomieszczeniach odizolowanych (np. widownia w teatrze) str. 106-109 sztucznie wzmożona wymiana powietrza przez zastosowanie wentylacji mechanicznej powinna uzupełnić brakujący tlen i odprowadzić szkodliwe substancje. Temperatury w pomieszczeniach Dla człowieka najprzyjemniejsza temperatura pomieszczenia wynosi przy odpoczynku 18-20°C, a przy pracy 15-18°C, zależnie od natężenia ruchu. Człowieka można porównać do pieca, który opalany żywnością wytwarza na 1 kg ciężaru ciała ok. 1,5 kcal/h. Dorosły o ciężarze 70 kg ->©-© wytwarza więc 105 kcal/h ciepła, a w ciągu doby 2520 kcal wystarczających do zagotowania 25 litrów wody. Wytwarzanie ciepła jest zróżnicowane w zależności od warunków ->© - ©. Wzmaga się ono przy obniżonej temperaturze pomieszczeń, jak również przy pracy fizycznej.

Przy ogrzewaniu pomieszczeń należy zwrócić uwagę, aby ciepło napływało z najchłodniejszej części pomieszczenia. Przy temperaturach ponad 70-80°C następuje rozkład powietrza, którego pozostałości drażnią błony śluzowe, usta i gardło, i wywołują wrażenie suchości powietrza. Dlatego też ogrzewanie parowe i piece żelazne są nieodpowiednie dla budynków mieszkalnych.

g/m*

25

20

15

10

⁵S

Wilgotność powietrza

Powietrze w pomieszczeniu, najprzyjemniejsze przy wilgotności względnej 50-60%, powinno mieć wilgotność > 40% i < 70%. Zbyt wilgotne powietrze sprzyja rozwojowi

ciu, przenikaniu zimna i skraplaniu się pary wodnej ->©.

Wytwarzanie pary wodnej przez człowieka jest zróżnicowane w zależności od określonych warunków ->©-©. Jest ono ważnym czynnikiem w procesie odprowadzania ciepła z ciała człowieka i wzrasta wraz z rosnącą temperaturą pomieszczenia, zwłaszcza gdy przekroczy ona 37°C (temperatura krwi).

Szkodliwe stężenie ważniejszych gazów przemysłowych wg Lehmanna -> [J]    *mg w litrze; pozostałe cm³ w litrze.

©

Ciepło rozdziela się: ok. 1,9% na pracę (chodzenie) ok. 1,5% na ogrzanie pokarmów ok. 20,7% na parowanie wody

©Oddawanie ciepła przez człowieka w kcal na godzinę wg Rubenera -> 03

średnia godzinna wydajność pracy na ergostacie - 150 kNm

ok. 1,3% na oddychanie ok. 30,8% na przewodnictwo ok. 43,7% na wypromieniowanie

ok. 75,8% przyczynia się do ogrzania powietrza w pomieszczeniu.

Maksymalna zawartość wody w g na 1 m³ powietrza