P1200753

156

ELŻBIETA SZYDŁOWSKA

formę dwu niewielkich skupisk kamieni usytuowanych nad obu końcami jamy grobowej. W tych wypadkach kamienie te przypuszczalnie uzupełniały nasypy ziemne. Stwierdzono również, że wielkości bruków w zasadzie pokrywały się z wielkościami jam grobowych. Konstrukcje kamienne wewnątrz jam miały formę obstaw o mniej łub bardziej zwartym układzie (ryc. 2, 3, 7,

9, II i 14). Niekiedy były to jedynie dwa, a nawet jeden kamień (ryc. 10 i 13). Do budowy tych obstaw dobierano kamienie płaskie, które ustawiano pionowo na dnach jam, wzdłuż ich brzegów. Na cmentarzyskach w Łabędach-Przyszówce, pow. Gliwice³⁰, Ła-giszy, pow. Będzin³¹, Piasku, pow. Lubliniec³², Prze-czycach, pow. Zawiercie³³, i Walenczowie. pow. Kłobuck³⁴, stwierdzono ślady czegoś w rodzaju drewnianego „oszalowania” jamy grobowej (ślady belek położonych przy dłuższych bokach jamy — ryc. 9).

Wydaje się, że bliższego zastanowienia wymaga sprawa celu, w jakim układano nad grobami bruki z kamieni czy obstawiano kamieniami wnętrza jam grobowych. O ile cel układania bruków nagrobnych przedstawia się raczej jasno i uznać należy, że zabezpieczały one, a równocześnie wyznaczały miejsce usytuowania grobu, wzmacniając czy uzupełniając nasyp ziemny, to sprawa obstaw w jamach grobowych wydaje się być bardziej skomplikowana. Trudno byłoby przyjąć, że obstawy kamienne tylko zabezpieczały jamy grobowe przed obsuwaniem się piaszczystego środowiska (z takim prawie zawsze mamy do czynienia), w które je wkopano, gdyż w większości wypadków układ kamieni był luźny, a nawet mówi się o obstawach jedynie symbolicznych. Wydaje się, że można by uznać, iż u podstaw, zresztą nie zawsze kultywowanego, zwyczaju obstawiania kamieniami granic jam grobowych leżał też jakiś nakaz natury wierzeniowej, którego jednak nie jesteśmy w stanie odtworzyć.

Na dnach jam grobowych, oddzielona warstwą jałowego piasku od ewentualnego bruku kamiennego, spoczywała właściwa zawartość grobów, czyli szczątki zmarłych³⁵ oraz towarzyszące im z reguły wyposażenie. W obrębie poszczególnych cmentarzysk położenie zmarłych w jamach było zawsze jednakowe — głową na południe łub na północ. Zdecydowanie jednak przeważały cmentarzyska ze szkieletami ułożonymi gło-

³⁰    Dobrzańska-Szydłowkka, Gedl 1962, s. 103-104.

³¹    Materiały nie publikowane, udostępnione łaskawie przez p. mgr W. Galasińską-Hrebendową.

³³ Jażdżewski 1932, s. 83.

³³    Szydłowska 1972, s. 167-168.

³⁴    Prokopowicz 1964, s. 139 i ryc. 10.

³³ Należy tu jednak zaznaćżglęj że stan zachowania szczątków kostnych był różny. Często natrafiano jedynie na ślady zębów. Niejednokrotnie również o pierwotnym Skłamil zwłok świadczył tylko układ ozdób brązowych w obrębie jamy grobowej (np. grób 65 w Łabędach-Przyszówce).

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1200755 158 BLZUIBTA SZYDŁOWSKA Ryc, 6. Przeczycc, pow. Zawiercie, grób 536 — Grab 536 Pochówek cia
71401 P1200759 ELŻBIETA SZYDŁOWSKA Ryt 11. Przeczyce, pow. Zawiercie, grób 481 — Grab 481 Pochówek s
P1200754 ZB STUDIÓW NAD CMENTARZYSKAMI BIRYTUALNYMI 157 Ryc. 4. Strzelce Opolskie-Adamowice, grób .1
P1200749 152 ELŻBIETA SZYDŁOWSKA Zestawienie cmentarzysk birytuainych podgrupy częstochowsko-gliwick
P1200757 160 ELŻBIETA SZYDŁOWSKA stawki. Funkcje popielnic pełniły najczęściej duże. w przybliżeniu
19925 P1200765 168 ELŻBIETA SZYDŁOWSKA 1970 Pradzieje Śląska (Rćs.: La Sflćsie a travcrs fes sićcłcs

więcej podobnych podstron