S5008208

miejsce w I w. n.e. W późnym okresie rzymskim (III-IV w. n.e.) znacznie Lugiowie podupadają. Między Silingami usadowionymi jakoby na Śląsku, a zaliczanymi też do Lugiów, siedzieli poniżej, czyli na południe od Burgundów, Lugiowie-Omani. Tylko Ługiowie-Burowie występowali przeciw Imperium Rzymskiemu. Część Lugiów zorganizowała federację. Lud ten zajmował się organizacją handlu oraz ochroną kupców i podróżujących na szlaku bursztynowym w związku ze zwiększonym popytem na ten cenny minerał w Imperium.

Lugiowie w połowie I w. n.e. wraz z Hermundurami złupili skarby króla Wanniusza, a potem w 92 r. wystąpili przeciw Markomanom

i Kwidom, przy czym wyróżniali się tym, że używali konnicy. Wiemy o Lugiach, że byli jakoś powiązani z Wenedami znad Bałtyku, a również, te utrzymywali stosunki z Imperium Rzymskim. O Wenedach wzmiankował już Tacyt jako o „wielkim ludzie". Tu wspomnieć trzeba, że wybitny historyk polski K. Tymieniecki wysunął hipotezę, iż można postawić znak równości między „wielkim ludem Lugiów" a „wielkim ludem Wenedów". Lugiowie byli wspomniani także przez Velleiusa Paterculusa, rzymskiego historyka, który podawał, że Markomanowie pod wodzą Marboda różnymi sposobami podbijali lub pozyskiwali sobie sąsiednie ludy, wśród których wyróżniał się wielki lud Lugiów. Lugiowie nie uczestniczyli w ruchach plemion germańskich, które kierowały się ku południowi i zachodowi, aczkolwiek wiemy, że król Markomanów dążył do sojuszu z nimi. Mieli oni również styczność z Wanniuszem królem Kwadów. W końcu sprzymierzyli się z cesarzem Doraicjanem przeciw Markomanom i Kwadom. Dion Kasjusz pisze (Historia Rzymu), że Regnum Vanniorum znajdowało się prawdopodobnie w południowo-zachodniej Słowacji. Lugiowie mieszkali według J. Wielowiejskiego w dorzeczu Górnej Odry i Wisły. Według H. Łow-miańskiego Kujawy w okresie rzymskim były zamieszkiwane przez Hełvekonów A. Cofta-Broniewska uważa, że odkryte ostatnio sanktuaria celtyckie na Kujawach (Janikowo i Kruszą Zamkowa) należy wiązać właśnie z działalnością Lugiów, których związek obejmował obok Kujaw także Śląsk. Obszar na Kujawach zajmował około 10000 m².

i Osady rzemieślnicze w pierwszych stuleciach naszej ery

*

W części poprzedniej omówiłam zabytki celtyckie, wybierając najbardziej — moim zdaniem — reprezentatywne, a które są świadectwem niewątpliwej bytności Celtów na ziemiach polskich, przenikania elementów celtyckiej kultury materialnej i duchowej do kultury ludności miejscowej, a przede wszystkim do kultury przeworskiej.

Niżej przedstawię kilka przykładów dalszego przetrwania wpływów celtyckich w okresie, gdy brak dowodów ich fizycznej obecności, takich jak groby wojowników, względnie śladów osad podobnych do np. Nowej Cerekwi.

E Kontynuację tych umiejętności, które kwitły w Mogile i Wy ciąż u koło Nowej Huty, a które zawdzięczamy Celtom, śledzić można dalej 127

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
S5008208 miejsce w I w. n.e. W późnym okresie rzymskim (III-IV w. n.e.) znacznie Lugiowie podupadają
Wyniki Konkursu PRODOK 2012 r. Miejsce Uczelnia 1 II III IV Inne Suma 1 Uniwersytet
Zdjęcie0477 “ CT/P" PET - funkcje CT - anatomie Cwlaździak II stopnia. miejscowo stopnia III i
DSC03917 resize 74 Jan Dąbrowski rze (K. Kersten 1936, s. 97). Taki właśnie układ ma miejsce na P0ni
W urzędach II. III i IV. klasy, funkcje informacyjne należy powierzyć miejscu pracy, przy który
DSC01259 ::k iii> iiwNłK/ kulimy. W późnym okresie kolonialnym „bywalec", kłoś, kio byl juA
skenování0084 Nervovy system 99 hluboko do okolni nervove tkane. Do postrannich komor j a ze stropu
skenování0084 Nervovy system 99 hluboko do okolni nervove tkane. Do postrannich komor j a ze stropu
IMG25 + narzad równowagi + wzrok e. Jąder ruchowych dla mm. Galek ocznych tj. nerwów czaszkowych II
„ Wstęp do fizyki cząstek elementarnych i jądra atomowego ”, wykład dla studentów III i IV roku. III
PTDC0015 (2) we wczesnym okresie rzymskim (np. T. Dąbrowska 1980, s. 46, 50; R. Wołągiewicz 1993, s.
skanowanie0044 Ku nisz A., Denar i antoninian. Z problematyki obiegu monetarnego w Cesarstwie Rzymsk

więcej podobnych podstron