31022 Scan020
20 J. Stein
Jeśli uszkodzone funkcje wielkokomórkowc powodują niestałość percepcji, wtedy powinno się to przejawiać nie tylko w literach w obrębie słów, ale także w odniesieniu do każdego małego bodźca wzrokowego w każdym kontekście. W związku z tym, mierzyliśmy, z jaką dokładnością dzieci z niestabilnością dwuoczną są w stanie zlokalizować małe punkty przedstawione na ekranie komputera. Zgodnie z oczekiwaniami wykonywały one to zadanie dużo gorzej niż dzieci z grupy kontrolnej (Riddell i wsp., 1990).
POMIJANIE LEWEJ STRONY
Jeszcze bardziej interesujące było to, że osoby z dysleksją i niestabilną kontrolą dwuoczną dużo gorzej wykonywały zadania lokalizacji bodźca w lewym, w porównaniu z prawym polem wzrokowym, podczas gdy osoby czytające płynnie, były nieznacznie lepsze przy prezentacjach z lewej strony. Dostarczyło to danych eksperymentalnych potwierdzających naszą, nieco anegdotyczną, wcześniejszą obserwację, że u wielu osób z dysleksją wykazujących niestabilność dwuoczną, wystąpiły łagodne symptomy pomijania lewej strony podczas rysowania zegarów; wykazywali oni tendencję do grupowania wszystkich znaków po prawej stronie i pozostawiania lewej strony cyferblatu pustej (Stein i Fowler, 1981). To zjawisko zostało ponownie przebadane przez Riitę Hari, która potwierdziła jego występowanie u wielu osób z dysleksją i nazwała je mini-pomijaniem stronnym (rnini-neglect) (Hari i wsp., 1999). Istnieje bogata, ale jednocześnie niezbyt przekonywująca literatura na temat roli specjalizacji półkul w dysleksji (Boliek i Obrzut, 1995). Pomimo wszystko, istnieją dosyć silne dowody na to, że u osób z dysleksją nie wykształciła się ścisła specjalizacja półkulowa. Przejawia się to w braku silnej prawo- lub lcworęczności i w symetrii planum temporale. Najnowsze dane świadczą też o tym, że u osób z dysleksją normalnie występująca większa gęstość substancji białej w lewej półkuli jest zmniejszona (Klingberg i wsp., 2000).
NIESTABILNA PERCEPCJA WZROKOWA
Opisywanie przez osoby badane tego, co widza, kiedy próbują czytać, dostarcza najbardziej przekonywujących dowodów na niestabilność
Wielkokomórkowa teoriadyslcksji rozwojowej 21
I *• »'|>ł 11. naktórącierpi wielcdzieciztrudnościami wczytaniu. Pierwsze
• Fringle Morgana o „ślepocie słów” dotyczyły chłopca Imiruirm 1’crcy. który często pisał swoje imięPrecy, i pomimo że był
i"* U «K»wi/y, jeżeli chodzi o inne słowa, nie mógł określić, w jakim I ••/•nikli powinny być ustawione litery (Morgan, 1896). Dwie trzecie v «tku li dzieci z którymi pracujemy, wykazuje niestabilną kontrolę
• U mu /mi i skai /y się na to, że małe litery, które usiłują przeczytać, wydają ••• pi /» uiwać, zamieniać miejscami, zlewać sięjedna w drugą, wpadać i h v p.idm ze strony, rozmywać się, nagle powiększać lub zmniejszać się il In I Stein, l979;Garziai Sesma, 1993; Simons i Gordon, 1987; Stein
• I ••win, 1981). Nic więc dziwnego, że nie mogą one z dostateczną m ' imm ni określić kolejności liter lub prawidłowo zapamiętać ich układ **»i*ą*hilic/ny.
/.u* »w ni i my. jak i inni badacze, potwierdzili śmy, że te „anegdotyczne” ••"Mn niemu, w rzeczywistości wskazują na niestabilność percepcyjną.
i / niestabilnością dwuoczną robią więcej błędów wzrokowych, k t* .ls zmniejszona jest wielkość liter (Comelissen i wsp., 1991) i kiedy •n»'*\ /grupowane blisko siebie (Atkinson, 1991). Dzieci mają Unnti in |ę do tworzenia nie-słów, które wskazują na błędy typu IMw> wogo identyfikowania oraz niewłaściwej oceny ich kolejności. W kiMiH. kweneji, dzieci wykazują tendencję do błędnego pisania słów mm ii filialnych, próbując nadawać dźwięki każdej literze, i przez to i*"l - lulając „błędy regularności fonetycznej’* (Comelissen i wsp., I9'» ilu t ’o ważniejsze, ze względu na to, że niestabilność jest dwuoczną, i **»11 • \ Iki mogą być nawet większe, ponieważ oczy dostarczają różnych •• • * .|i układu liter. W związku z tym, czytanie jednym okiem, z zasło-
• •m.i\ nnli ugim okiem zwykle prowadzi do poprawy czytania (Comelissen
• * .p 1992; Fowleri Stein, 1979; Stein i Fowler, 1981,1985; Stein i wsp., Jt(MIOb).
ZASŁONIĘCIE JEDNEGOOKA
Najbardziej przekonywującym dowodem na to, że jedno zjawisko |miwodujc drugie, jest udowodnienie, że zmieniając jedno, zmieniamy lal /. i drugie. Fakt, że niektóre dzieci zaczynają czytać lepiej z ✓•♦••Inniętym jednym okiem, jest ważnym dowodem na to, że dwuoczne nakładanie się obrazów jest istotną przyczyną problemów z czytaniem.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
skanuj0032 (47) Jeśli dodatkowo funkcję Aa i Bx przekształcić do postaci: A3 =X+Z+Y Bj = X+Y+Z to ok
Scan022 22 J. Stein Jak zdążyliśmy zauważyć, nieprawidłowe funkcje wielkokomórkowc mogą powodować ta
IMGi30 20. Jeśli uszkodzeniu ulegną włókna ruchowe korzenia C6, należy wówczas prowadzić stymulację
16567 Scan034 34 J. Stein może powoduje, że funkcje wielkokomórkowe są szczególnie narażom na zaburz
155 wielkości ogromne (powyżej 20°), niezwykłe, jeśli chodzi o środowisko, zamieszkałe przez organiz
220 221 (12) 220 URAZY I USZKODZENIA SPORTOWEPostępowanie Jeśli ograniczenie funkcji chorej kończyny
RODZAJE POMIARU Jeśli istnieje funkcja która bezpośrednio przyporządkowuje liczby mierzonym wielkośc
0000001 (20) 502 Urazowe uszkodzenia narządu ruchu wanym lub wolnym płatom tłuszczowym lub powięziow
img014 FUNKCJA PIERWOTNA, CAŁKA NIEOZNACZONA Jeśli zaś funkcja/jest w przedziale I ciągła poza ewent
więcej podobnych podstron