scan111110002

Aby model Gordona miał sens ekonomiczny stopa wzrostu dywidendy g musi być mniejsza od stopy dyskonta r.

Cena obligacji zmienia się w odwrotnym kierunku w stosunku do zmian stopy procentowej

Emisja obligacji zamiennych zwiększa stopień rozwodnienia zysku przypadającego na jedną akcję.

Emisja papierów dłużnych prowadzi do tzw. „rozwodnienia kapitału".

Jeżeli stopa oprocentowania obligacji zostanie określona na poziomie niższym od rynkowych stóp procentowych to inwestorzy zwiększą popyt na nią i spowodują wzrost rynkowej ceny obligacji.

Konwersja obligacji oznacza niewymaganie spłaty długu

Model Gordona uwzględnia etapy rozwoju spółek.

Oprocentowanie obligacji zamiennych na akcje jest niższe niż zwykłych.

Przy nieskończonym horyzoncie czasowym jedynym źródłem dochodu z akcji jest dywidenda.

W modelu dwóch faz początkowe (1 faza) tempo wzrostu dywidendy gijest mniejsze niż tempo g₂ (II faza).

Wartość nominalna akcji jest równa wartości rynkowej.

Wartość wewnętrzna akcji jest równa wartości rynkowej.

Wartość wewnętrzna akcji jest równa wartości teoretycznej.

Według modelu zerowego wzrostu dywidendy wycenia się m.in. akcje uprzywilejowane, przynoszące stały roczny dochód.

Wewnętrzna wartość akcji wzrasta gdy zwiększają się: dywidenda wypłacana na akcję i stopa dyskonta oraz gdy zwiększy się oczekiwana stopa wzrostu dywidendy.