40404 skanowanie0006
I W tej samej części Raportu Beveridge omawia również kwestię źródeł finan-j sowania zabezpieczenia społecznego. Proponuje trójstronność udziału;
I - skarb państwa z wpływów podatkowych,
I składki klientów ubezpieczeń społecznych,
I — wpływy od pracodawców osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub służbę.
Wobec pojawiających się w tym czasie opinii11, że zabezpieczenie społeczne powinno być w całości finansowane z budżetu państwa, pizy wyodrębnieniu określonych kwot na poszczególne cele, Beveridge bronił koncepcji ubezpieczeń społecznych, jako podstawy systemu zabezpieczenia społecznego. Powoływał się na wolę społeczeństwa,' wyrażoną ogromną popularnością różnych form ubezpieczeń w okresie międzywojennym. Uważał, że społeczeństwo oczekuje stworzenia systemu, który traktował by. jednakowo wszystkich obywateli nie dzieląc ich na dających i biorących, na bogatych i biednych, jak czynił to znienawidzony przez wszystkich system ustawodawstwa ubogich. Przemawiały za tym, jego zdaniem, tak względy praktyczne — możliwość stworzenia spójnego systemu finansowania zabezpieczenia społecznego jak też wizja państwa — organizatora zabezpieczenia, ale nie instytucji czyniącej dary w zamian, za nic.
Beveridge uzasadniał też celowość wprowadzenia składki obciążającej pracodawcę, Miało to stanowić bodziec do dbałości o warunki pracy, być wyrazem troski pracodawcy o warunki bytu pracowników. Było to wreszcie zgodne z ukształtowaną już w Wielkiej Brytanii tradycją ubezpieczeniową, zgodnie z którą od 1911 roku pracodawcy ponosili część kosztów ubezpieczeń społecznych.
Ta część rozważań kończy się próbą oceny, czy zabezpieczenie społeczne warte jest ceny, którą przyjdzie zapłacić wszystkim jego stronom. Beyeridge dowodził, że korzyści, jakie przyniesie ono obywatelom, są bezsporne. Pisze, że „zdolność do płacenia i chęć płacenia Brytyjczyków za bezpieczeństwo (socjalne — uwaga moja) są jednymi z najbardziej oczywistych i robiących wrażenie faktów politycznych”12. Dzięki opłacaniu składek, obywatele mają świadomość, że otrzymują to bezpieczeństwo nie jako dobroczynność ale jako prawo.
Korzyści pracodawcy także, zdaniem Beveridge’a, nie podlegały wątpliwości. To, co miał płacić jako składkę, mogło być traktowane jako część kosztów produkcji i, w wymiarze konkretnym, część mało znaczącą. Z drugiej strony pracodawca zyskiwał w ten sposób wpływ na warunki bytu siły roboczej.
Dla państwa wprowadzenie systemu zabezpieczenia społecznego wiązało się ze znacznymi kosztami, szczególnie związanym’ znspokojenieiF potrzeb ludzi starych. Jednak, tak czy inaczej, państwo musiałoby uczestniczyć w zapewnieniu minimalnych środków utrzymani., grup, najsłabszym ekonomicznie; wybór metody ubezpieczeniowej wydaje ; ę na” dziej korzystny.
Najbardziej rozbudowana jest piąta część Raportu. Ponieważ stanowi ona prezentację planu zabezpieczenia społecznego zostanie omówiona obszerniej w dalszej części rozdziału. ,
Szósta część Raportu poświęcona jest ogólnym rozważaniom na temat miejsca Planu zabezpieczenia społecznego w polityce społecznej.
Beveridge uważał, jak już wcześniej wspominano, że proponowany prz.e.z niego system zabezpieczenia ma jeden, dość wąsko rozumiany cel: wolność od ubóstwa zapewniona przez politykę utrzymania dochodu w okresie przerwy w zarobkowaniu. Uważał jednak, że zapewnienie wolności od niedostatku jest pokonaniem tylko jednej bariery na drodze kształtowania postępu społecznego. Pozostałymi barierami powinny zająć się inne dziedziny polityki społecznej.
Dla prawidłowej realizacji postępu społecznego, także dla skutecznego funkcjonowania systemu zabezpieczenia społecznego, obok ukształtowania { spójnego systemu ubezpieczeń społecznych konieczne jest — stwierdzono' w Raporcie — podjęcie następujących działań:
— wprowadzenie zasiłków na dzieci,
— upowszechnienie opieki lekarskiej i rehabilitacji,
— utrzymanie pełnego zatrudnienia.
W sposób bardziej szczegółowy problemy te zostaną omówione w dalszej części rozdziału.
Beveridge zdawał sobie sprawę z ograniczonego charakteru przedstawionej diagnozy i planu. Uważał, że jego propozycja jest próbą leczenia jednego tylko schorzenia — ubóstwa. Był świadom, że choć po wojnie można spodziewać się ogólnego wzrostu dobrobytu, to nie da się całkowicie wyeliminować ubóstwa; można jednak liczyć na znaczące jego ograniczenie. Dlatego też w swoich pro* jektach stawiał cele dość ograniczone:
ustalenie narodowego minimum środków utrzymania poniżej którego nie powinna spadać żadna jednostka lecz powyżej którego dobrobyt może wzrastać w sposób nieograniczony,
— zaplanowanie powojennej rekonstrukcji w taki sposób, by nie powtórzy* ły się te problemy społeczne, z którymi borykała się Wielka Brytania po zakończeniu I Wojny Światowej.
Beveridge zwracał także uwagę na zewnętrzne uwarunkowania przebudowy społeczeństwa brytyjskiego po wojnie. Wyrażał nadzieję, że w powojennym świecie narody będą współpracowały na rzecz pokojowej produkcji, rezygnując z jawnych bądź ukrytych spisków, zmierzających do wzajemnego unicestwienia. Dostrzegał też konieczność przystosowania powojennej gospodsffki brytyjskiej do nowych warunków, w których możliwy byłby wzrost produkcji i ogólnego dobrobytu.
Beveridge uważał, że już w czasie wojny należy rozpocząć planowanie życia powojennego, by natychmiast po zwycięstwie przystąpić do wałki z wymię-
57
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
skanowanie0006 I W tej samej części Raportu Beveridge omawia również kwestię źródeł finan-j sowania
page0159 NAZWISKA wewnętrzne człowieka. Do tej samej części ciała mogło odnosić się kilka wyrazów, c
skanowanie0034 (33) Niewspółmierność Zamieszanie spowodowane używaniem tej samej terminologii do opi
Nasza zagadka. Położone jest w zachodniej części kraju, nad rzeką o tej samej nazwie. Jedno z najwię
Ryc. 6. Drogi kojarzeniowe mózgu. Łączą poszczególne części kory mózgowej w obrębie tej samej półkul
95 (82) d) dodawanie do podanej liczby tej samej i dodanie (lub odjęcie) pozos&nbs
105788 01 34 w jednej i tej samej, w rozmaitych jej częściach i w różnych porach roku. 10 funtów w
Mikroskop 3 3 Część instrumentalna Program MultiScan jest częścią systemu pomiarowego o tej samej na
nowelizacja częściowa zmiana obowiązującego aktu prawodawczego przez inny akt normatywny o tej samej
skanowanie0003 216 SŁAWOMIR MROZEK pomimo że znajduje się bliżej widowni, przy tej samej ścianie. Na
skanowanie0008 112 W istocie wydaje się, że ruch feministyczny wyrosły współcześnie na tej samej
skanowanie0012 były tylko różnymi dialektami tej samej formy mowy, rozeszły się tak dalece, iż z poz
więcej podobnych podstron