skanowanie0024

126 Harold Pinter

McCANN

Och, naprawdę? Bardzo żałuję.

STANLEY

Tak, chcę obchodzić urodziny po swojemu, po cichu.

Stoją naprzeciw siebie.

Może da mi pan przejść...

McCANN

Ależ wszystko już przygotowane. Mają być goście.

STANLEY Goście? Jacy goście?

McCANN

No, choćby ja. Miałem zaszczyt być zaproszony. (zaczyna gwizdać jakiś szlagier)

STANLEY (oddala się od niego)

Ja bym nie nazywał tego zaszczytem. Pewnie będzie pijatyka i tyle.

Stanley gwiżdże ten sam szlagier co McCann. Obaj gwiżdżą podczas następnych pięciu replik, przy czym gdy jeden mówi, drugi gwiżdże, a w przerwach gwiżdżą razem.

McCANN

Ale to jest zaszczyt.

STANLEY

Moim zdaniem, przesada.

McCANN

O, nie. Moim zdaniem to zaszczyt.

STANLEY

Moim zdaniem to bzdura.

McCANN O, nie.

Patrzą jeden na drugiego.

STANLEY

Kto jeszcze jest zaproszony?

McCANN Pewna młoda dama.

STANLEY Tak? I?

McCANN Mój przyjaciel.

STANLEY Pański przyjaciel?

McCANN

Tak jest. Wszystko już przygotowane.

Stanley okrąża stół i idzie do drzwi, McCann zagradza mu drogę.

STANLEY

Przepraszam.

McCANN Dokąd pan idzie?

STANLEY

Wychodzę.

McCANN

Czemu pan nie zostanie?

Stanley oddala się od niego, podchodzi do stołu od prawej. STANLEY

Więc pan tu jest na urlopie?

McCANN Na krótkim urlopie.

Stanley bierze do ręki jeden ze skrawków gazety. McCann podchodzi do niego.

Niech pan tego nie rusza.

STANLEY Co to takiego?

McCANN

Niech pan nie rusza. Niech pan to odłoży.

STANLEY

Wydaje mi się, żeśmy się już kiedyś widzieli.

McCANN

Nie, nie widzieliśmy się.

STANLEY

Był pan kiedyś w Maidenhead?

McCANN

Nie.

STANLEY

Jest tam cukiernia Fullera. Chodziłem tam na herbatę.

McCANN Nie znam.