skanuj0013 (312)
W przypadku wykonywania znormalizowanych części maszyn, np. śrub, pełny asortyment gwintów i długości śrub (oparty na wymiarach nominalnych) może wynosić kilkaset tzw. typowymiarów. Zastosowanie typizacji w tym przypadku polega na ustaleniu gwintów uprzywilejowanych oraz ograniczeniu długości śrub stosowanych dla każdego gwintu, co powoduje kilkakrotne zmniejszenie liczby typowymiarów. Efektem jest wówczas możliwość produkowania mniejszej liczby śrub, ale w większych seriach, co jest korzystniejsze z punktu widzenia ekonomiki produkcji.
Unifikacja jest wyrazem dalszego postępu w zakresie normalizacji i polega na ujednoliceniu elementów i zespołów stosowanych w podobnych maszynach, co ogranicza liczbę produkowanych odmian elementów i zespołów oraz zwiększa zakres zamienności. Zastosowanie unifikacji w budowie maszyn można zilustrować następująco: przy projektowaniu nowej maszyny wykorzystano np. ok. 5% części stosowanych w poprzednio produkowanych maszynach (niezależnie od części znormalizowanych); podejmując konstrukcję kolejnych wersji podobnych maszyn można stopniowo osiągnąć nawet ponad 80% części powtarzanych, stosowanych we wszystkich produkowanych typach maszyn.
Zwiększenie powtarzalności rozwiązań konstrukcyjnych części maszyn
— a tym samym wprowadzanie typizacji i unifikacji w coraz szerszym zakresie
— wymaga prowadzenia statystyk produkowanych elementów, i to nie tylko w ramach jednego zakładu. Mając do dyspozycji zgromadzone materiały statystyczne, można tworzyć zbiory elementów o podobnej konstrukcji i technologii wytwarzania. Po ujednoliceniu elementów o zbliżonych kształtach i wymiarach można będzie je produkować w znacznie większych seriach, zależnie od potrzeb różnych zakładów.
W celu ułatwienia podjęcia skoordynowanych działań w tym zakresie Centralny Ośrodek Badawczy Normalizacji opracował „Jednolitą Klasyfikację Konstrukcyjno-Technologiczną Przedmiotów Produkcji” (JKKTPP), wydaną w 1977 r. przez Wydawnictwa Normalizacyjne. Wdrażanie JKKTPP w przemyśle powinno przyczynić się do uzyskania wymiernych korzyści ekonomicznych.
1.4. Zasady obliczania wytrzymałości części maszyn
Rodzaje obciążeń. W trakcie eksploatacji maszyny jej części mogą ulec uszkodzeniu lub zniszczeniu pod wpływem czynników zewnętrznych, np. w wyniku działania sił zewnętrznych, nadmiernego nagrzania, korozji itd. Zadaniem konstruktora jest więc takie zaprojektowanie części, aby — spełniając podstawowe zasady konstruowania — zapewnić również zmniejszenie do minimum prawdopodobieństwa zniszczenia tych części. Podstawą do obliczeń wytrzymałościowych części maszyn jest określenie charakteru sił zewnętrznych, czyli obciążeń mechanicznych.
14
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
DSCF7344 W przypadku wykonywania znormalizowanych części maszyn, np. śrub. pełny asortyment gwintów
wykad1035 • Złożone rozkazy wykonywane w jednym cyklu maszynowym Np. rozkaz MAC - Multiply, Add and
Solid Edge począwszy od 8. wersji jako jeden z modułów - pozwala na wykonywanie obliczeń części masz
wykad1035 • Złożone rozkazy wykonywane w jednym cyklu maszynowym Np. rozkaz MAC - Multiply, Add and
Wyższa Szkoła Bankowa we Wrocławiu Podstawy mechaniki (16 godz.) Podstawowe elementy i części maszyn
skanuj0057 (49) Do łączenia pasów płaskich lub części ciernych (np. w hamulcach) stosuje się nity pa
skanuj0008 (433) 1Zasady konstruowania części maszyn1.1. Zasady ogólne Konstruowanie jest procesem p
skanuj0057 (49) Do łączenia pasów płaskich lub części ciernych (np. w hamulcach) stosuje się nity pa
skanuj0109 (25) Kliny nastawcze. Służą one do ustalania położenia części maszynowych. Na rysunku 5.1
skanuj0010 (383) Cechy użytkowe części maszyn. Konstruowanie części maszyn wymaga spełnienia różnoro
więcej podobnych podstron