skanuj0015 (203)
WSPÓŁCZESNA TURYSTYKA KULTUROWA 19
kulturowego i współczesnych wartości...”. Niektórzy autorzy stosują jednak zamiast zwrotu „krajobraz kulturowy” określeń „środowisko kulturowe” (Czyżewska, Kostarczyk 1989, Medowski 1989) lub „przestrzeń kulturowa” (Kołodziejski 1989).
Można przyjąć, że na obecny kształt geografii kultury - zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych oraz w krajach pozaeuropejskich - największy wpływ miały osiągnięcia tzw. szkoły Berkeley, w ramach której powstało kilka koncepcji chętnie stosowanych przez geografów zajmujących się m.in. krajobrazem kulturowym. Są to m. in.: koncepcja pierwszego efektywnego zasiedlenia (first effective settle-ment) W. Zelinsky’ego (1973), koncepcja nadrzędności tradycji (authority oftra-dition) J. C. Hudsona (1994), koncepcja przedadaptacji (preadaptation) M. Newtona (1974) czy koncepcja kulturowych predyspozycji zasiedlania (cultural-ly hahituated predisposition) J. E. Spencera i R. J. Horvatha (1963)4.
Jednak z czasem wśród geografów europejskich pojawiła się krytyka dorobku „szkoły Berkeley”. Jako jedni z pierwszych zaczęli ją krytykować D. Cosgro-ve i P. Jackson (1987), którzy zarzucali kolegom z „kręgu Berkeley” przede wszystkim:
• nadmierne zajmowanie się krajobrazem wiejskim;
• koncentrowanie uwagi na materialnych elementach kultury („... log cabi-nes, fences, and field boundańes”5) z pominięciem kultury niematerialnej;
• przyjmowanie założenia, że krajobraz jest wynikiem działalności przed-industrialnych, głównie rolniczych społeczeństw, i że jest on zagrożony przez procesy modernizacyjne;
• traktowanie kultury kształtującej krajobraz w kategoriach jednej, dominującej kultury, a nie wielości kultur mających na niego wpływ;
• zbytnie zaufanie do terenowych metod badań.
Ostatnio do grupy badaczy krytykujących „szkołę Berkeley” dołączyli autorzy z Azji, którzy zwracają uwagę, że w badaniach C. O. Sauera i jego następców zajmowano się głównie krajobrazem rolniczym Ameryki (w tym również Ameryki Łacińskiej), praktycznie pomijając krajobraz kulturowy Azji (Kong 2005).
Na fali wspomnianej krytyki pod koniec lat 80. XX w. pojawiła się tzw. „nowa” geografia kultury, której czołowymi przedstawicielami stali się cytowani już P. Jackson i D. Cosgrove, jak również T. Barnes, J. Duncan oraz J. Burgess.
4
5
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w artykule W. Nortona (2003). „...domy z bali, płoty i granice pól...” (Cosgrove, Jackson 1987, 96).
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
skanuj0071 (24) 191 TURYSTYKA KULTUROWA A ROZWOJ GOSPODARCZY niż 10 tys. mieszkańców, oraz medianą w
skanuj0112 (14) WPŁYW TURYSTYKI KULTUROWEJ NA ROZWÓJ LOKALNY 233 transparent na „Domu Polonii” w War
skanuj0116 (13) WPŁYW TURYSTYKI KULTUROWEJ NA ROZWOJ LOKALNY 237 Prawa miejskie przyznano Pułtuskowi
skanuj0118 (13) WPŁYW TURYSTYKI KULTUROWEJ NA ROZWÓJ LOKALNY 239 ona wąska, jednopasmowa, mało przep
skanuj0120 (12) WPŁYW TURYSTYKI KULTUROWEJ NA ROZWÓJ LOKALNY 241 Fot. 3. Zagospodarowanie rynku w Pu
85929 skanuj0069 (22) 189 TURYSTYKA KULTUROWA A ROZWOJ GOSPODARCZY Przytoczone dane statystyczne odz
12209 skanuj0114 (14) WPŁYW TURYSTYKI KULTUROWEJ NA ROZWOJ LOKALNY 235 Na pytanie dotyczące tego, cz
więcej podobnych podstron