28294 skanuj0018 (206)

11. Ochrona przyrody i jej zasobów na obszarach użytkowanych gospodarczo

Prowadzeniem gospodarki łowieckiej zajmuje się PZŁ, stowarzyszenie powstałe w Warszawie w 1934 roku i zrzeszające ponad 100 tys. myśliwych rekrutujących się spośród leśników, dziennikarzy, polityków, przedsiębiorców, duchownych i osób reprezentujących wiele innych zawodów. Do zadań tego stowarzyszenia należy m.in. współdziałanie z administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych, parkami narodowymi oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, w zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych zwierząt dziko żyjących, czuwanie nad przestrzeganiem przez członków PZŁ prawa, zasad etyki, obyczajów i tradycji łowieckich oraz organizowanie szkolenia w zakresie prawidłowego łowiectwa i strzelectwa myśliwskiego: Działalność PZŁ jest finansowana z funduszy własnych, składek członkowskich, zapisów i darowizn oraz dochodów z działalności gospodarczej, które jednak nie mogą być przeznaczone do podziału między członków. Podstawowym ogniwem organizacyjnym w PZŁ są koła łowieckie zrzeszające osoby fizyczne i nadzorowane przez organizacje wojewódzkie PZŁ.

Listę gatunków zwierząt łownych ustala w trybie rozporządzenia minister środowiska po zasięgnięciu opinii ministra rolnictwa, PROP i PZŁ. Jest ona co kilka lat zmieniana, głównie w zależności od stanu zagrożenia dziko żyjących zwierząt. Na przykład, obecnie obowiązujące rozporządzenie ministra środowiska z 11 marca 2005 w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych (Dz.U. 2005 Nr 45, poz. 433) wprowadziło na nią szopa pracza, a skreśliło z niej czaplę siwą (ramka 11.2). Ochrona zwierzyny, poza zasadami określonymi w przepisach ustawy

0    ochronie przyrody, obejmuje wprowadzenie okresów ochronnych, tworzenie warunków jej bezpiecznego bytowania, zwłaszcza zwalczanie kłusownictwa¹

1    wszelkich zjawisk szkodnictwa łowieckiego oraz respektowanie kilku zakazów: płoszenia, chwytania, przetrzymywania, ranienia i zabijania zwierzyny, z wyjątkiem polowań i odłowów, a także wybierania jaj i piskląt oraz niszczenia lęgowisk, nor i gniazd ptasich.

Polowanie w języku ustawy oznacza tropienie, strzelanie z myśliwskiej broni palnej, łowienie sposobami dozwolonymi zwierzyny żywej oraz łowienie zwierzyny przy pomocy ptaków łowczych — za zezwoleniem ministra środowiska, natomiast przez pojęcie odłów, dozwolony wyłącznie do celów hodowlanych (także na eksport) lub naukowych, rozumie się „łowienie zwierzyny żywej wyłącznie w sieci oraz nieraniące i niechwytające za kończynę pułapki”. Posiadanie oraz hodowanie lub utrzymywanie chartów i ich mieszańców, używanych do tropienia zwierząt łownych, wymaga zezwolenia starosty.

Prawidłowo prowadzona gospodarka łowiecka obejmuje ochronę, hodowlę i pozyskiwanie zwierzyny oraz uwzględnia podstawowe kierunki użytkowania terenów

1

Według ustawy Prawo łowieckie, kłusownictwo oznacza działanie zmierzające do wejścia w posiadanie zwierzyny w sposób niebędący polowaniem albo z naruszeniem warunków dopuszczalności polowania.

Wyszukiwarka