skanuj0019 (26)

„Czystą” hydrolizę tej soli (czyli tylko z udziałem cząsteczek H₂0!) możemy zapisać etapami:

CUSO4 —' Cu² + SO4² - dysocjacja soli

Anion S0₄^2- praktycznie nie hydrolizuje (pochodzi z mocnego kwasu)

(reakcję: S(V~ + HbO HSO4" + HO' możemy tutaj całkowicie pominąć) Kation Cu²’ jest „sprawcą” dalszych zaburzeń stężenia jonów I !*:

Cu² + H₂0 (CuOH)* + H⁴ - hydroliza kationowa

2 (CuOH) '+ SO4² (CuOHł-iSO.i - wytrącanie osadu

ziclonawy

Ostatni etap staje się możliwy, o ile rozpuszczalność hydroksosoli (soli zasadowej) jest odpowiednio mała.

Jony wielowartościowe hydrolizują tworząc kolejne produkty przejściowe. W 2 grupie kationów, szczególnie silnie zaznacza się to w roztworach soli: bizmutu(III), antymonu(III) i (V) oraz cyny(Il) i (IV).

Np. dla BiClj możemy zapisać:

BiCl₃ — Bi^Jł + 3Cr	- dysocjacja soli
Bi³’+H₂0 £ (BiOH)²⁺ + H*	-1 etap hydrolizy kat.
Bi(0H)^2t + H₂0 2 Bi(OH)₂" + H⁺	- 2 etap hydrolizy kat.

Po powstaniu wystarczająco dużego stężenia jonów Bi(011)2⁺ możliwe staje się wytrącenie osadu (połączone z dehydratacją):

Bi(OH)₂^H + Cr BiłOHbCl żt BiOCl + H,0

biały

W efekcie tworzy się biały osad w bardzo kwaśnym roztworze. Dlaczego powstaje BiOCl (chlorek bizmutylu; kation BiO* to bizmutyl) zamiast Bi(OHVi? Ponieważ jest trudniej rozpuszczalny. Dlatego też nie pojawia się 3 etap hydrolizy:

Bi(0H)₂^ł + II₂0 ^ Bi(OHli + H'

Analogiczna jest sytuacja w przypadku jonu Sb^,ł - tworzy się biały SbOCI (z.wany chlorkiem antymonylu).

Przeprowadzenie osadu soli zasadowych do roztworu, najłatwiej zrealizować można poprzez zakwaszenie rozcieńczonym kwasem mineralnym (np. HC1) i lekkie ogrzanie, np.:

BiOCl + 2 H* 2 Bi³'+H₂0 + Cr

W trakcie analizy 2 grupy kationów, często korzystamy z odczynników redukujących lub utleniających.

Ustalając tożsamość kationów w próbkach pojedynczych (tylko jedna sól w roztworze), możemy łatwo określić czy mamy do czynienia z reduktorem.

Małą objętość próbki zakwaszamy rozcieńczonym H₂S0₄ i dodajemy kroplami silnie rozcieńczony roztwór KMnO.,. Jeżeli wykryliśmy już obecność kationu grupy 2B i stwierdziliśmy dodatkowo, że próbka odbarwia roztwór jonów Mn(V, to zawiera ona: As0₂ lub Sn(Ił) lub Sb(III).

Reakcje połówkowe utleniania możemy zapisać w postaci:

AsOi" + 2 H₂0 żż As0₄³' + 4 HT + 2 e [SnCU]²' + 2 Cl" [SnCli,]^2- + 2 e [SbCl₄] +2Cr [SbCI₆]‘ + 2 e

natomiast redukcję Mn0₄~ w środowisku kwaśnym:

Mn0₄' + 8H"+5e 2 Mn²' + 4M₂0

Oczywiście zakładamy tu, że roztwory nie zawierają innych reduktorów. W przypadku anionów As0₂" (lub AsOj³") i As0₄³” dysponujemy jeszcze innymi metodami ich wykrywania, np. strącanie soli srebrowych: żółtego AgiĄsOj i czekoladowobrązowego Ag₃As0₄.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0019 (26) „Czystą” hydrolizę tej soli (czyli tylko z udziałem cząsteczek H20!) możemy zapisać
skanuj0019 7 „Czystą” hydrolizę tej soli (czyli tylko z udziałem cząsteczek H20!) możemy zapisać eta
DSC00028 (24) Klasa lii Hydrolazy Katalizują rozbicie wiązań przy udziale cząsteczki wodyW zależnośc
skanuj0014 26 była minimalna. Będzie to spełnione wtedy, gdy pochodne cząstkowe względem a i b będą
42889 skanuj0078 (26) 156 Edukacja alternatyw u< — uczenie się z wyobraźni, a n
26 ARTYKUŁY cząstkę do dorobku tej książnicy. Wspomniano tylko pracowników, którzy już odeszli „ad

więcej podobnych podstron